İyi günler arkadaşlar çok sıkındayım çok ağlıyorum bana yardım edin anlatacak hiç kimsem yok.
Ben 2 yıllık turizm ve otel işletmeciliği mezunuyum. Uzun bir süre iş bulamadım mülakatlar güzel geçtiği halde sonra biz sizi arayacağız geri döneceğiz diyip beni savsaklıyorladı. İşsizlikten çok bunalmıştım her gün bir işyerine mülakata gidiyordum ama sonuç alamıyordum. İnsan belli biryerden sonra annesine babasına 'Bu da olmadı işe alınmadım' demeye utanıyor.
Mayısın ilk haftasında özel bir şirkette call center (Çağrı merkezi elemanı) olarak işe başladım. Satış odaklı bir işti. Çalışma şartları falan da çok iyiydi. Ben çalıştığım işi küçük görmem işin küçüğü büyüğü olmaz bence. Neyse işe başladım ilk 4 gün eğitim verdiler. Sonraki günlerde çağrıya oturttular. Çağrıya oturalı 3-4 gün falan olmuştu şefimiz beni çağırdı. Satışımın iyi olmadığını beni işten çıkarmak zorunda olduğunu anlattı. Yani daha 1 haftam yeni bitmişti ben kendimi kapının önünde buldum.
Bu durum beni çok üzdü ve sinirlendirdi. Benim eğitimim daha yeni bitmiş çağrıya oturalı daha bir hafta bile olmamış. Sen benden nasıl bir performans bekliyosun? Zaten bir iş yerinde işe alışman 2-3 hafta sürüyor. Satışım ilk günlerde iyi olmayabilir, telefonda konuşmam bile iyi olmayabilir. (heyecanlanabilirim falan) 3-4 günlük insan orada uzun zamandır duran kadar iyi olamaz ki. Ben bu durumu hiç anlamadım. Bir haftadır ordaydım ama bunu bir kaç günü eğitimle geçti.
Aileme bir haftada işten çıkartıldığımı söyleyemedim. Yine mi olmadı, niye bir haftada işten çıktın kavga mı ettin diyecekler. İşe gidiyormuş gibi her gün evden çıkıyorum iş mülakatlarına gidiyorum. Annemleri kandırmayı sevmiyorum ama onları hayal kırıklığına da uğratamam. Bana akıl verin lütfen sıkışıp kalmış gibi hissediyorum kendimi.
Ben 2 yıllık turizm ve otel işletmeciliği mezunuyum. Uzun bir süre iş bulamadım mülakatlar güzel geçtiği halde sonra biz sizi arayacağız geri döneceğiz diyip beni savsaklıyorladı. İşsizlikten çok bunalmıştım her gün bir işyerine mülakata gidiyordum ama sonuç alamıyordum. İnsan belli biryerden sonra annesine babasına 'Bu da olmadı işe alınmadım' demeye utanıyor.
Mayısın ilk haftasında özel bir şirkette call center (Çağrı merkezi elemanı) olarak işe başladım. Satış odaklı bir işti. Çalışma şartları falan da çok iyiydi. Ben çalıştığım işi küçük görmem işin küçüğü büyüğü olmaz bence. Neyse işe başladım ilk 4 gün eğitim verdiler. Sonraki günlerde çağrıya oturttular. Çağrıya oturalı 3-4 gün falan olmuştu şefimiz beni çağırdı. Satışımın iyi olmadığını beni işten çıkarmak zorunda olduğunu anlattı. Yani daha 1 haftam yeni bitmişti ben kendimi kapının önünde buldum.
Bu durum beni çok üzdü ve sinirlendirdi. Benim eğitimim daha yeni bitmiş çağrıya oturalı daha bir hafta bile olmamış. Sen benden nasıl bir performans bekliyosun? Zaten bir iş yerinde işe alışman 2-3 hafta sürüyor. Satışım ilk günlerde iyi olmayabilir, telefonda konuşmam bile iyi olmayabilir. (heyecanlanabilirim falan) 3-4 günlük insan orada uzun zamandır duran kadar iyi olamaz ki. Ben bu durumu hiç anlamadım. Bir haftadır ordaydım ama bunu bir kaç günü eğitimle geçti.
Aileme bir haftada işten çıkartıldığımı söyleyemedim. Yine mi olmadı, niye bir haftada işten çıktın kavga mı ettin diyecekler. İşe gidiyormuş gibi her gün evden çıkıyorum iş mülakatlarına gidiyorum. Annemleri kandırmayı sevmiyorum ama onları hayal kırıklığına da uğratamam. Bana akıl verin lütfen sıkışıp kalmış gibi hissediyorum kendimi.