istenmeyen gebelik, kürtaj olanlar yardımmm

herisimalinmis

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2021
24
14
37
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz (spiral) halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.


bu arada maddi imkanlarımız da şöyle ben memurum ve eşimin de pandemiden ötürü 2 senedir iş yapamayan bi şirketi var.

dün doktora gittik 5 haftalık. henüz sadece kese var bebek oluşmamış bi kalp atışı yok
 
Son düzenleme:
bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

O sizin çevreniz.
Kendi çevrenizden çıkın genele bakın... Görüş alanınızı genişletin.
Bu sekilde düşünerek zaten iki kardes arasında bağ da kuramazsınız siz.

Kendinizi ikna etmek için bir ton bahane yazmıssınız.
Sizin kararınız bu doğrultuda nedir?
(Bu bahanelerden yola çıkarak kararı vermiş olmanız lazım. )
 
Maalesef burda istediğiniz şeyleri duyamazsınız. Çok fazla anne olabilmek için çabalayan insan var.
yok yani en azından istemediği halde doğurup ama sonrasında iyi ki doğurmuşum diyen biri çıkar belki diye. ya da ne biliyim ilk çocuğumu düşünüp kürtaj oldum ve bundan da pişman değilim diyen biri de çıkabilir
 
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
Bence gayet güzel birlikte büyürler. Kardeş her zaman iyidir. Birbirlerine yoldaş olurlar. Maddiyatı düşünmeyin. Oğlunuza sunduğunuz sınırsız imkanların bir kısmını bu bebekle paylaştırırsınız. Tabi ben asla tekrar anne olmak istemiyorum diyorsanız karar sizin. Ama bir kere bu duyguyu tatmışsınız bence kararınız aldırmama yönünde olacaktır 🥰
 
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
Hayat sizin hayatınız ama Allah in verdiği canı ancak Allah alır. Belki hamile kalmak sizin için daha hayırlı. Birde Allah kulunun taşıyamayacağı yük yüklemez .o yüzden iyi düşünün ileride pişman olmamak için birde pişmanlığı geçtim bir canı öldürmek günah. Birde oğlunuz ileride kardeş isterse ne diceksiniz. ( Oğlum ben kardeşini aldirdimi diceksin. )......!
 
Hayat sizin hayatınız ama Allah in verdiği canı ancak Allah alır. Belki hamile kalmak sizin için daha hayırlı. Birde Allah kulunun taşıyamayacağı yük yüklemez .o yüzden iyi düşünün ileride pişman olmamak için birde pişmanlığı geçtim bir canı öldürmek günah. Birde oğlunuz ileride kardeş isterse ne diceksiniz. ( Oğlum ben kardeşini aldirdimi diceksin. )......!
yok aynen bu yüzden zaten vicdanım el vermediği için aldıramıyorum. ama işte hiç başka çocuk ister yanım da yok. en baştan uykusuz geceler süt sağmalar büsürü iş. benim oğlum çok zor bi bebeklik geçirdi. hala çok zorluyor bizi. ikiye katlanış şekilde üstüme kalcak hepsi
 
yok yani en azından istemediği halde doğurup ama sonrasında iyi ki doğurmuşum diyen biri çıkar belki diye. ya da ne biliyim ilk çocuğumu düşünüp kürtaj oldum ve bundan da pişman değilim diyen biri de çıkabilir
Çok sanmıyorum. Sanırım zorunlu kürtaj olup bunun travmasını atlatamayan daha çoğunlukta gibi.

Ben de duymak istemediginiz şey ama söylemek istiyorum. 10 yaş küçük bir erkek kardeşim var onu o kadar çok seviyorum ki. O da bana sürekli iyi ki ablamsın der. Benim babam engelli ve obez kocaman bi insan. Kardeşim de kocaman ayi gibi bi delikanlı. Ona olan yardımlarını bir görseniz keşke...

Çok yakın bir akrabam kanser oldu 3 çocuğu var. Yetişkinler aile sahibi her birinin çocukları var. Iş hayatları var. Annelerine 3 koldan çiçek gibi bakıyorlar.

Bence kardeşlik çok önemli. Anne babalar gidince bu dünyadan aile kardeşler kalıyor.
 
Bence gayet güzel birlikte büyürler. Kardeş her zaman iyidir. Birbirlerine yoldaş olurlar. Maddiyatı düşünmeyin. Oğlunuza sunduğunuz sınırsız imkanların bir kısmını bu bebekle paylaştırırsınız. Tabi ben asla tekrar anne olmak istemiyorum diyorsanız karar sizin. Ama bir kere bu duyguyu tatmışsınız bence kararınız aldırmama yönünde olacaktır 🥰
aldıramıyorum zaten gönlüm elvermiyor vazgeçiyorum ama gözüm de inanılmaz korkuyor. ablamın 2 haftalıkbebeği var, oğluma bebeği sevelim mi ya da sen de bebek ister misin diye sorduğumda asla hayır diye kafa sallıyor
 
O sizin çevreniz.
Kendi çevrenizden çıkın genele bakın... Görüş alanınızı genişletin.
Bu sekilde düşünerek zaten iki kardes arasında bağ da kuramazsınız siz.

Kendinizi ikna etmek için bir ton bahane yazmıssınız.
Sizin kararınız bu doğrultuda nedir?
(Bu bahanelerden yola çıkarak kararı vermiş olmanız lazım. )
tamam genele baktığımda da böyle. herkes kardeşinin ya arkasından konuşuyor ya da kardeşinin eşi arkasından konuşuyor.
 
Merhaba, belki yardımcı olur diye yazıyorum.

Annem 3 çocuktan sonra 36 yaşında tekrar hamile kalmış. 4. çocuğu istemediği için bebeği aldırmış. Kürtajdan çıktıktan sonra pişman olmaya başlamış. Aradan 20 yıldan daha fazla zaman geçti, hala pişman olduğunu söyler.

Yukarıda bahsettiğiniz sebeplerin hepsi sizin zihin durumunuzla ilgili. Eğer kendinizi hazırlarsanız, hepsinin üstesinden gelebileceğinizi düşünüyorum.

Ama hazırlayamazsanız maalesef aileniz için keyifli zaman geçiremezsiniz. Karar size kalmış.

Ama dünyaya gelmek isteyen bir bebeği engellemek doğru mudur buna da sizin karar vermeniz gerekiyor.

O bebek sizin mi yoksa size emanet mi? Belki bunu da düşünmek gerekiyor.

Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
aldıramıyorum zaten gönlüm elvermiyor vazgeçiyorum ama gözüm de inanılmaz korkuyor. ablamın 2 haftalıkbebeği var, oğluma bebeği sevelim mi ya da sen de bebek ister misin diye sorduğumda asla hayır diye kafa sallıyor
Belki sizin duygularınızdan etkilenmiştir. Tek çocuk olan bir sürü arkadaşım var. Hepsi keşke bir kardeşim olsaydı der. Yaşadığınız kaygı çok kötü. Muhtemelen insan kendini çıkmazda hisseder. Eşiniz ne diyor bu duruma?
 
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
Bahsettiğiniz sanki komşunun oğlu gibi sanki. 2 yaşındaki çocuğundan ne farkı vr karnındakinin anlayamadm. İstemedim hamile kaldım diye bişey yok madem bu kadar istemiyordun daha titiz olmalıydın bu konuda. Aldırırsın aldırmazsn o senin sorunun ama sizin hatanızı bi can ödeyecek
 
benim annemde bana hamileyken 3 kere kürtaj masasından kalkmış :)) bende istemiyorsanız endişeleriniz varsa yapmayın...
 
Belki sizin duygularınızdan etkilenmiştir. Tek çocuk olan bir sürü arkadaşım var. Hepsi keşke bir kardeşim olsaydı der. Yaşadığınız kaygı çok kötü. Muhtemelen insan kendini çıkmazda hisseder. Eşiniz ne diyor bu duruma?
eşim diyor ki tek çocuk bize yetiyordu. ben oğlumuzun güzel bi eğitim almasını güzel bi geleceğe kaliteli olarak hazırlamak istiyorum dedi. ama tabi karar senin dedi. baba olmak anne olmak gibi değil ben bi şey hissetmiyorum dedi ama sen doğurmak istersen de ikimizin ortak kararı olmuş olucak bu yanındayım hep dedi.
 
aldıramıyorum zaten gönlüm elvermiyor vazgeçiyorum ama gözüm de inanılmaz korkuyor. ablamın 2 haftalıkbebeği var, oğluma bebeği sevelim mi ya da sen de bebek ister misin diye sorduğumda asla hayır diye kafa sallıyor
O bir çocuk bunun kararını veremez . Böyle bir soru yöneltmek saçma olmuş bence
 
Bahsettiğiniz sanki komşunun oğlu gibi sanki. 2 yaşındaki çocuğundan ne farkı vr karnındakinin anlayamadm. İstemedim hamile kaldım diye bişey yok madem bu kadar istemiyordun daha titiz olmalıydın bu konuda. Aldırırsın aldırmazsn o senin sorunun ama sizin hatanızı bi can ödeyecek
spiral taktırmış olmama rağmen hamile kaldım.
 
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
Bir çocuğa sınırsız imkan sağlayabiliyorsanız 2 çocuğa da yeterli imkan sağlarsınız. Ayrıca çocuğuna verebileceğin en güzel şey kardeş daha güzel bir şey yok... Şu mükemmel olmaya çalışan annelerden fenalık geldi biraz doğal olun. Ne ben ablamı paraya pula imkana değişirim ne ablam beni. Kardeşi olan çocukların empati yeteneği daha çabuk gelişiyor ve daha vicdanlı oluyorlar bence... Siz çocuklarınızı kayıracaksanız o ayrı. Anlaşamayan kardeşlerin çoğunda aileden gelen bi kayırma haksızlık falan olduğuna inanıyorum. Daha şimdiden istemiyorum demeye başlamışsınız gerçi çocuğa da üzüldüm ona bunu hissettiricekseniz bir daha düşünün. Biz burada çocuk diye ölüyoruz ne diyim siz bilirsiniz... 😑
 
X