- 16 Haziran 2013
- 1.098
- 852
- 123
- Konu Sahibi Papatya Kokulu Hayaller
-
- #1
Eşimle kötüyüz ne zaman iyi olduk ki evlendiğimiz günden beri hergün daha da kötüye gidiyor artık onun bana benim ona hakaretleri normalleşti gibi hatta bana sinirlendiğinde vurması bişey fırlatması benim ağlama krizlerim onun başta susması sonra hakaretlerine devam etmesi bir kaç gün küslük bile normalleşti her gün saatlerce temizlik yemek vb. tek başıma yapmam ben yaptıkça onun kirletmesi ta ki yatana kadar uğraşmam bile normalleşti bugün yeter yoruldum her gün uğraşmaktan dediğim de yapmayacaktın niye eğlendin git öl demesi bi gün ya seni ya kendimi öldürcem dediğimde keşke kendini öldürsen keşke atsan bir yerden bile demesi sıradanlaştı. Her evlilik böyle değil sen beni sevmediğin için böylesin dediğimde senin anlattığın gibi değil hayat sadece dizilerde filmlerde var öyle bir dünya diyen bu adamın her lafı normalleşti keşke gerçekten sevseydi ya da ben keşke daha güçlü olabilseydim
Haklısınız her kelimeniz de beni bu noktaya bu evlilik getirdi sevgisizlik anlaşılmamak merhameti olmayan bir eş bunun üstüne kalıcı hastalığı ile nasıl yaşayacağını düşünmektem deli olacağım oğlum ve bütün bunlarla başedememek getirdi hâlâ içimdeki aptal umudum hergün aynaya bakınca kendime ve sabrıma kızmak bu hale getirdi.Ama merak etmeyin bu hayattaki en güzel giden şey mesleğim çocuklarım okula gidince her şeyi unutup kendimi sadece onların sevgisine bırakıyorum o kadar iyi geliyor ki çocuklarım keşke oğlum da onlar kadar mutlu olsa...Allah yardımcınız olsun...
sizi bu noktaya ne getirdi bilemediğim için bir öneride bulunamıyorum ancak, belki sizi kıracağım ama, şunu yazmadan geçemedim...
böyle konular, "öğretmen"lere hiç yakışmıyor bence
sizler çocuklara sadece dersleri değil, "hayata dair duruşu" da öğretmelisiniz
hakareti, şiddeti, ölüm düşüncelerini bu kadar normalleştirmek...
Bu da benim beceriksizliğim kendime güvensizliğim aptallığım artık ne dersenizBir insan ölümü bile seçenek olarak düşünür de boşanmayı neden düşünmez anlayamıyorum.
Bu da benim beceriksizliğim kendime güvensizliğim aptallığım artık ne derseniz
Bu da benim beceriksizliğim kendime güvensizliğim aptallığım artık ne derseniz
Yapmayıb lütfen, ne yaşadınız bilemiyorum ama ölümü düşünebiliyorsanız daha kötü ne olabilir ki boşanınca. Herkes güçlü olamaz elbette, ama denemek gerek, her kapıyı zorlamak gerek.
Hayatı boyunca kakasını ve çişini tutamayacak inşallah böyle bişey olmaz bi kaç tane daha var en önemlisi buOğlunuzun ne rahatsızlığı var?
Mutlu olmasaydı ben ağlarken o çayını içip tv izlemeye devam eder miydi?Ne sen ne de kocan bunlari haketmiyor. Sen zannediyormusun sen cok mutsuzsunda o mutlu. En az senin kadar cikmazda. Yapmayin bazi kelimeleri birbirinize soylemekten cekinin...
Hayatı boyunca kakasını ve çişini tutamayacak inşallah böyle bişey olmaz bi kaç tane daha var en önemlisi bu
İnsan için sevgi bu kadar önemli mi sevmek ama karşılıklı bu kadar önemliymiş evlat herşeyden öte ama insan iyi olunca mutlu olunca mutlu bir çocuk yetiştirebiliyormuşbu kadar basit değil
hastalığını yazmamışsınız ama arkanızda kalacak hasta bir çocuğunuz varken ölmeyi düşünmek beceriksizlikle, aptallıkla, kendine güvensizlikle açıklanır mı???
Yaşadığım tam da bu sevgisizlik teşekkür ederim beni gerçekten anladığınız içinAllah oğlunuza şifa versin öncelikle.
Ama bu dünyada inanın tahammül edemediğim bir şey varsa, sevgisizliktir.
Her tür canlı ve cansız varlığa sevgiden bahsediyorum, sadece ilişkilerdeki değil.
Çünkü bir dağa, taşa, çiçeğe sevgiyle yaklaşan insan; hayatında her şeye aynı olumlu gözlerle bakar.
Ve sevgi, beraberinde merhamet ve vicdanı getirir.
İşte bunlar tamamlandığında aslında salt insan ortaya çıkar, ama üç maddeden biri eksikse bunun yanına beş bin sıfat ekleseniz, fayda etmiyor.
İşte kocanız olacak şahıs da o canlımsılardan.
Amipe bile saygıyla yaklaşırım, görevleri vardır.
Ama eşine 'keşke ölsen' diyen biri, gözümde hiçbir değer ve sevgi barındırmıyor.
Siz ki ailenizin göz bebeği, ne zorlukla büyüdünüz, ne kahrınız çekildi kim bilir...
Kaç geceler uykusuz kaldı anneniz, kaç kere sırtında taşıdı babanız, hastalandınız başınızda nöbet tuttular.
Aman Allahım ne emekle ne özveriyle büyüdünüz de yuvadan uçtunuz ama...
Evrende olmaması gereken bir mahlukatla bir ömrü neden kendinize reva görüyorsunuz, aklım almıyor alamıyor!
Ben sabrımın sonuna kadar susuyorum ama sabrımı tüketene kadar konuşunca dayanamıyorum20 senelik evli olarak soyluyorum erkeklerin uzuldugunde bizim gibi tepkiler vermesini bekleme. Onlarin savunmasida o kanepeye uzanip hic bir sey olmamis gibi televizyon izlemek, yada fosur fosur uyumak. Sende soylediginde sonradan pisman olacagin seyler soylememeye dikkat etmelisin. Birde kendi ruhsal sagligin icin o sinirliyken soyledigi her lafi dikkate alma. Bir kulagindan girsin digerinden ciksin.
Yok ben kafama takarimda diyebilirsin. Ama emin ol bu kadar agir laflar ediyorsaniz birbirinize erkek malesef ki bir noktadan sonra siddete yoneliyor.
Diger secenekte bosanmak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?