İsyan etmiyorum ama cok yoruldum

Evliliğimde ben de aynı seyleri yaşadım, tabı sizin durumunuz daha farklı daha zor bız de çocuk yoktu, ben çalısıyordum, butun sorumluluk bendeydi, ben de diyordum en azından gıt taksı şöforlugu yap diye ama adam vurdumudymaz olunca boşuna söylüyordum, onemlı olan ıcınden gelmesı, çabalaması,bı adam çalıskansa ekmeğini taştan cıkarır, bız kadınlar çalısıp eve ekmek goturuyorsak onlar çok daha rahat yapabilir.
 
Adam türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden mühendis çıkmış. Tecrübesi var ki 40 yaşında. Vasıfsız eleman olarak zaten almazlar onu yarın gider yada büyüklenemeyiz getir götür yaptırttırmaz diye. Sizede çocuklarınıza da eşinizede üzüldüm. İnşallah eşiniz en kısa sürede toparlar. Bence kızmayın burdada dolduruşa gelmeyin aksine eşinize bunun bir süreç olduğunu er geç bu durumdan kurtulacağınızı ona inandığınızı söyleyin. Tüm zorlukları beraber göğüsleyeceğinizi gösterin bu durumda çabası artacaktır. Ama çalışmıon şunu da yapmıyon bunuda etmiyon adam dediğin şöle yapar böyle yapar derseniz bu işi çıkmaza sokar ve kurtulamaz depresyondan. Allahım yardımcınız olsun.
 
Vah vah vah yıldız teknik elektronik haberleşme mezunu adam iş bulamıyor ya. Devir çok fena. Eşinizin haklılık payı da var. Yaşı da genç değil bu da çok büyük etken bence.
Özel ders falan verse? Matematiği fiziği falan iyidir bence mühendis sonuçta.
Ya güleyim mi ağlayayım mi halimize bilmiyorum, matematiği zehir gibi. Bir-çok yerden ilan verdik. Bi tuhaflik var olmuyor işte.
 
Bu zor durumdan düzlüğe çıkarsınız inş. Eşiniz evde durmasın mesela fırın market gibi yerlere gidip günlük yapabileceği şeyleri sorsun. Mesela eşya taşımak fırınlara odun geliyorsa onu taşımak gibi günlük işler üç beş kuruş harçlık olur.
 
Ya herzaman kuru ekmek yemiyorlar elbette, annem, kayinvaldem surekli alış-veriş yapıyorlar evime sağolsunlar. Ama işte günü geliyor süt alacak para olmuyor.
Matematik Fizik Kimya'dan özel ders ilanı açın.
Akmasa da damlar.
Saatini de uygun fiyatlı tutun. Hızlı öğrenci bulmak için.
Farklı illerde de iş bulabilirsiniz.
İzmir , Bursa , Ankara , sadece İstanbul'a bağımlı kalmayın.
 
bence eşinizi suçlamayın iş bulmak çok zor... bir de mühendislik için artık yeni mezunları tercih ediyor firmalar daha az maaşa..eşiniz tecrübeli sınıfına giriyor ki yine çoğu firma tecrübeli eleman yerine yetiştirilecek eleman tercih ediyor (yine daha az maaş için).
bazı adamlar ekmeğini taştan çıkartır lafınıza katılıyorum ama bu yapı ve karakter meselesi eşiniz belki işçi olarak çalışmayı kabullenemicek bir yapıda bireydir.
2 sene de çok uzun bir süre gururunu kırıp çocuklar için herhangi bir işe girip kendi istediği işi öyle aramalı bence ama işte eşinizin kişiliğini karakterini hangi psikolojide olduğunu da bilemeyiz ki
Cok guzel ifade etmişsiniz, aynen öyle tecrübe de başa bela bu dönemde. Tecrübeli olduğunu gören kaçıyor, halbuki yeni mezun maaşını kabul edecek ama görüşemiyor ki. Esimin cv sini goren korkuyor zaten, alanında en iyi unv.te yıldız teknik. Yüksek lisansı da var.
Psikolojisi şu, "zaten olmuyor, çabalamak hayal kırıklığına uğratıyor beni" diyor. Çabalamayi bırakmasına çok kızıyorum.
Ama birkaç iş olacak gibi olmustu, o işler olmadığında gece gündüz kendini yatağa atıp uyudu. Bunalımda sanırım.
 
Işte demek istediğim bu. Çalışmak isteyen bir şekilde çalışır, ama garsonluk işine de başvurduk, onlarda çok donanımlı diye almak istemiyor, yarın öbürgün kaçar diye. Çok garip adamın kısmeti bağlanmış sanki.
Peki ya fast food restoranları? Bu tür yerlerde herkes kısa dönem çalışıyor zaten, kaçar mı diye kimsenin sallayacağını sanmıyorum. Bir mühendis arkadaşım okulunu 7 seneye uzattığı için, ailesi tarafından resti yemiş, iş bulmak zorunda kalmıştı. 26 yaşındaydı o zamanlar. Bir marketler zincirinde kasiyer olarak işe girmişti. Kısa sürede mağaza müdür filan oldu. Sonra okulu bitince ayrıldı, mühendis olarak iş buldu. İzmir'de yaşıyordu hem de. Ya da Bursa, Kocaeli gibi sanayi şehirleri geliyor aklıma. Bir arkadaşım da iki senelik kötü bir bölümden dgs ile mühendisliğe geçti, yaşı da kemale ermişti epey. Mezun olunca Kocaeli'de iş buldu, gitti. Aklıma gelen ihtimalleri, örneklerle birlikte sayıyorum ki, belki sizin de aklınıza yeni bir fikir gelir. Tamam, işsizlik zor, bunalıma sokar insanı, belki uzun zamandır çalışmadığı için kendisine olan güveni de sarsıldı, o yüzden daha ürkek davranıyor ama silkelenmek dışında çaresi yok. Açık söyleyeyim, böyle adamla bir konuşurum, iki konuşurum, üç konuşurum, sonra biter, kapının önüne koyarım. Sürekli çabaladığını, yeni kapılar tırmaladığını görüyorsam başka, ama saldı, içine kapandı gibi bir lüksü olamaz. Çocukları yapmadan düşünecekti bunları. Bunu idrak edemiyorsa, çabalamıyorsa, ben niye çabalayayım, en azından onun boğazına harcayacağımı çocuklarımın boğazına harcarım diye düşünürüm. Çünkü size muhtaç olan onlar.
 
Adam türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden mühendis çıkmış. Tecrübesi var ki 40 yaşında. Vasıfsız eleman olarak zaten almazlar onu yarın gider yada büyüklenemeyiz getir götür yaptırttırmaz diye. Sizede çocuklarınıza da eşinizede üzüldüm. İnşallah eşiniz en kısa sürede toparlar. Bence kızmayın burdada dolduruşa gelmeyin aksine eşinize bunun bir süreç olduğunu er geç bu durumdan kurtulacağınızı ona inandığınızı söyleyin. Tüm zorlukları beraber göğüsleyeceğinizi gösterin bu durumda çabası artacaktır. Ama çalışmıon şunu da yapmıyon bunuda etmiyon adam dediğin şöle yapar böyle yapar derseniz bu işi çıkmaza sokar ve kurtulamaz depresyondan. Allahım yardımcınız olsun.
Ne güzel yazmışsınız. Söyledikleriniz çok doğru. Eşim, inanın çok dürüst ve iyi bir insandır, cok iyi niyetlidir, çok beyefendidir.
Ama gerçekten çok bunaldım. Kime, neye kızacağını da bilmiyorum. Yazdiklariniz iyi geldi bana.
 
Ruh rahatsizligi ile beden rahatsizligi arasinda bir fark yok. Nasil mideniz agrir ama siz engel olamazsiniz ilac da alsaniz gecmez ya,ruh rahatsiz olunca da elde degildir,gecmez bazen. Ben esinizin bile isteye issiz oturdugunu dusunmuyorum. Her insan becerikli olamaz,biz de aile olarak benzer surecten gectik,kendi isi vardi esimin batti. Süründük ustelik ben de issizdim o donem ve bir bebegimiz vardi. Ama zaman gecti toparlandik. Esiniz suclu degil ona yuklenmeyin. El ele cikarsiniz bu isin icinden. Aileden destek olabilecek kimse yok mu gecici bir sure el atsa size? Kiranizi odeyecek kadar hic degilse. Sonra borcunuzu odersiniz
 
Bence mutlaka araştırın ve yapsın. Bilirkişi listesine girerse benim de yardımım dokunabilir bol bol dosya alması için. Haberdar edin lütfen.
Cok çok teşekkür ederim. Inşallah oluyordur, konuşacağım şimdi.
 
Nerede yaşıyorsunuz hangi şehirde ? Ankaradaysanız özelden konuşalım lütfen
 
İŞKURa başvuru bıraktı mı
Asgari ücretle bile olsa sanayilerdeki şirketler kabul etmiyor mu
 
Bence eşinizi suçlamayın. Bir erkek, bir baba olarak, iyi imkanları varken bu duruma düşmek, evini, çocuklarını geçindirememek, sürekli deneyip bir sonuca ulaşamamak yıpratmıştır onu. Belki çabalamak istiyor ama onun da gücü kalmadı? Sizin için de zor çok iyi anlıyorum, ama siz toparlayıcı olmalısınız.

Öneriler gelmiş ama ben de söyleyeyim; bence dardan çıkana kadar şehirdışı, yurtdışı alanındaki her yere başvursun. Bi süre ayrı yaşamış olursunuz ama en azından, özellikle yurtdışında eline geçen parayı harcamak zorunda dahi kalmaz, şantiyede falan kalıyorlar...
 
Back
X