Kabullenmek derken aslında kendime zarar veriyorum kendimi üzüyorum başkalarını düşünerek.
Yeni bir işe başladım. Bu arada reklamcılık sektörü yani en geniş insanlar bu sektörde herhalde diye düşünüyorum. Şimdiye dek daha normal yasayan insanlarla calistim ama burası farklı. 25 yasındayım. Aynı yaslardayız hepimiz. Mesela bir gay cocuk var ama cok iyi bir insan kibar saygılı biri bu insan beni rahatsız etmiyor onun tercihi diyorum ilgilenmiyorum ötesi ile erkek sevgilisi ile yaşaması etmesi banane diyebiliyorum. Bu arada kızlar da cok rahat mesela biri sevgilisi ile yasıyor evlenmeden yasamak onun tercihi sonucta. Ama.bir kız var ki ilk günden beri hareketleri asırı sımarık hiç çekinmesi yok bunu özgüven gibi görüyor ama sımarık yani. Ailesi de rahat ve öyle yetiştirmiş. Ot içmeyi uyuşturucudan bahsetmeyi öyle bir cevresi oldugunu söylemeyi marifet sanıyor gibime geliyor ki bahsediyor devamlı ilgi cekmek isteyen cocuklar gibi. Mesela bugün de özelini anlatıyordu işte biri ile öpüşüyor sonra başkası ile gidip yatıyor bana cok garip gelen seyler bunlar. Biliyorum bu dünyada her telden insan var kimsenin ahlak bekçisi de değilim yanlıs anlaşılmasın. Ama kendimi uzaylı gibi hissediyorum özgüveim zedeleniyor. Rahat hissetmiyorum kendimi pek ortamda sanki beni küçümserler gibime geliyor. Zaten takıntım var bu konuda ailemin durumu iyi değil küçük sobalı bir evdeyiz Vs diye kendimi kıyaslayıp üzülüyorum ister istemez. Tüm bu duygulardan kurtulmak istiyorum. bu işyerinden cıkamam zaten babam da calısmıyor işe ihtiyacım var. Ama bazen asırı takıyorum. Yapmacık olamıyorum abartı hareketler bana göre değil. Benle aynı anda baslayan bir cocuk var mesela ona da taktım kafayı aynı odada o cocuk ben ve bahsettiğim kız beraberiz aynı meslekteniz 3 müz. O kızla asırı samimi benle konuşmuyor filan yani hiç konuşmasam onla soguk buldu dicem ama özellikle bikaç kez sohbet de actım yok farketmiyor bu da beni üzüyor alt tarafı biri konusmasa nolur diyorum sonra yine dışlanmış gibi hissediyorum sürekli kıza yalakalık yapıyor bu arada bu cocuk.
Diyeceksiniz ki tak kulaklığı işine bak o da olmuyor işte aksama kadar ordayım ailemizden cok onları görüyoruz iş arkadaşlarımızı.
Siz nasıl baş ediyorsunuz bu durumlarla?
