Canım seni çok iyi anlıyorum. Çünkü ben de bir dönem öyle bir bunalıma girmiştim. İşe gitmek istemiyordum. Ayaklarım geri geri gidiyordu adeta. Ama şöyle düşün. İnsan geçen zamanının kıymetini bilemiyor. Her anı, tam bir tevekkül ve şükürle geçirmek lazım. Ben bunu yapamıyorum.
( Umarım sen yaparsın. Çünkü, insan sonra pişman oluyor. Çalışırken geçirdiğin her anını, sevmeye çalış. Yaptığın iş de buna dahil.
Bir de onlar sıcak değillerse, sen elinden geldiğince sıcak ol. Bazı insanlar karşısındakini tanımadan samimi olamaz. (Örneğin, ben böyleyimdir. Karşımdakini tanıyana kadar mesafeli davranırım.)