• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İşyerindekilerle anlaşamamak

khloer67

Üye
Kayıtlı Üye
4 Ağustos 2024
82
35
8
Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)

İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için
 
Arkadaş olmaya çalıştığımı kim söyledi, öyle bir cümle yok ortada. Ortada var olduğu belli olan bir huzursuzluk gerginlik var ondan bahsediyorum havada kalan günaydınlar iyi akşamlar lafları oluyor diyorum bu arkadaşlık mıdır yoksa insanlık mı?
 
Sana takınan tavrı sen de takın. İş arkadasınla ne kadar yalamaç olmazsan o kadar ıyı. Ben de mızac olarak kımseyle uyuşmazsam buzlar kralıcesı gıbı dururum. Bu ınsanları bır adım daha gerı cekıyor ama soruun degıl. Iş, kurs ortamlarında lackalaşmayı sevmıyorum. Umursama, selamını alacak bı suru ınsan var
 
1 yıl boyunca oda arkadaşımla kendisi hiç yokmuş gibi yaşamış biri olarak, asla bi tarafımda olmazdı. Günaydın deyip cevap almiyorsam, ertesi gün onlar yokmuş gibi masama geçerim olur biter.
Ben sizin gibilere çok imreniyorum ya

Yetiştirilme tarzımdan dolayı mıdır nedir çok takılıyorum böyle gerginliklere/huzursuzluklara. Bir ara iş yerinde oda arkadaşımla odayla alakalı bir mesele için gerildik 2-3 ay mecburen aynı odada kaldık hayat bana zehir oldu.

Bu şekilde umursamayıp rahat kafada olmayı nasıl başarıyorsunuz yani genel karakteriniz de böyle mi gerçekten merak ettim. Belli bir yaştan sonra değişebilir bir şey mi bu
 
Niye jest yapiyorsunuzki işinizi iyi yapın onlarida yok sayın iş ile ilgili bir saygisizliklari olursada had bildirin edi büdü ne halleri varsa görsünler şirket ortağı mu bunlarda onemsiyorsunuz .Sizi küçümseyebilecekleri artıları ne sanki
 
Bence bu, ne hafta sonu düşünmeniz gereken ne de nasıl bir tavır takınacağınız üzerinde durmanız gereken bir konu. Yapmanız gereken tek şey: Umursamamak. Size karşı bir gerginlikleri var mı yok mu ne önemi var, siz müsterihseniz? Yanlış anladıkları bir şey varsa da bu sizin sorununuz değil. Sorunu olan ve çözümlemek isteyen gelip konuşur. Belki de sadece size yakın hissetmedikleri için mesafeliler ve günaydınınızı, iyi akşamlarınızı cevapsız bırakacak kadar da nezaketsizler. Benim için yok saymam adına nezaketsiz olmaları yeterli bir sebep. Buna kafa yorup zaman harcamanıza hiç gerek yok bence.
 
Hani filmlerde olur ya. Arkadaş grubunun zayif halkasına oynayin once, onunla arkadaş olmaya çalışın yavaş yavaş. Siz teklif edin öğle yemeğini onlardan önce. Bir sey yokmus gibi davranin. En son sizin gicik oldugunuz kişi de yumusayacaktir. Bunu kendiniz için yapın. İnsanların olumsuz yanlarına gicik olmak yerine onlari sorunları olan bir arkadaş bir aile üyesi gibi düşünmek eksik ve gicik yönlerini komik bulmak daha iyi. Ben de cok huzursuz olurum öyle bir sekilde aynı ofis aynı oda bana da zehir gibi gelir. Bence normal bir insan böyledir. Umursamamak bence anormal olanı.
 
made olmaya çalıştığımı kim söyledi, öyle bir cümle yok ortada. Ortada var olduğu belli olan bir huzursuzluk gerginlik var ondan bahsediyorum havada kalan günaydınlar iyi akşamlar lafları oluyor diyorum bu arkadaşlık mıdır yoksa insanlık mı?

Onlar da ayıymış yahhuu sabah da bir günaydın dersin🙄🙄

Ben de takma diyorum konu sahibesi, madem işinde mutlusun bu ikiliyi de sittir ediver gitsin. Tuhaf, medeniyetten uzak tipler belli ki.
 
Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)

İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için
Siz kendinize odaklanin, isinize keyfinize.. o zaman yorungenizde dolasmaya baslarlar. Ben de arkadasliklara karsiyim ama bi gunaydin ya da uzayan saatlerde cay alirken iki muhabbet gayet hos. Iyi niyetinizi suistimal eden, siz sicaksiniz diye kendini bir sey sanan 3 gun sonra orbitiniz olur. Hic sasmaz. Dusunup kafanizda mesele haline bile getirmeyin. Gunaydin, selam alinmadiysa asla vermeyin. Ama kuskun tavirli da olmayin. Mesafeli, nazik ama keyifli olun.
 
Ben sizin gibilere çok imreniyorum ya

Yetiştirilme tarzımdan dolayı mıdır nedir çok takılıyorum böyle gerginliklere/huzursuzluklara. Bir ara iş yerinde oda arkadaşımla odayla alakalı bir mesele için gerildik 2-3 ay mecburen aynı odada kaldık hayat bana zehir oldu.

Bu şekilde umursamayıp rahat kafada olmayı nasıl başarıyorsunuz yani genel karakteriniz de böyle mi gerçekten merak ettim. Belli bir yaştan sonra değişebilir bir şey mi bu
İnsanların bir nane olmadığını anlayınca otomatikmen bireyselleşiyorsun. Ben bunu ilk KYKda deneyimledim. Virüs kabilesi gibi gezen kız grubunun birbirine yaranmaya çalışan topluluk olduğunu gördüğümde nazikçe uzaklaştım. Çoğu şeyi bireysel yapıyordum. Şimdi de öyle dostlarım var tabi böyle olunca dostluklarında sağlam oluyor. Onun dışında kazulet iş yerindekilerle "Günaydın" dışında bir iletişimim yok. İşimi yapıp eve geliyorum. Böyle olunca hepsi sana saygı duyuyor tabi merak falan ediyorlar. Bayağı üstten görünüyorsun 😂😂 insanoğlu garip.
 
Bölüm yöneticisi bende bir haller olduğunu anlayıp birkaç defa laf attı.. Ben bir şey demedim, sonrasında davranışları biraz düzelmeye başladı. Hiç hoş değil ama uyardı onları sanırım, ama ben yine de molaya çıkmyorum onlarla
 
umursamam niye ınsanlardan sürekli birşeyler beklenir ben anlamıyorum gunaydın dedi umursamadı mı yoksay onu çok önemli onun sana günaydın demesi mesela
 
Back
X