İtici bi enerjim mi var ortamlarda sevilmiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

portakalkeki

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Kasım 2020
199
302
53
Merhaba herkese 35 yaşındayım 4 yıldır evliyim, ben yeni girdiğim ortamlarda elektrik alınamayan kimsenin merak etmediği , buluşmalarda çağırılmayan önemsenmeyen biriyim insanlara yılışık ya da soğuk davranmıyorum onları itecek ne yapıyorum bilmiyorum en kötüsü de eşim de aynı şeylere maruz kalıyor nerdeyse hiç arkadaşı yok buluşacağı , bir sorunumuz olduğunda birbirimize destek oluyoruz ama insan bir telefon bir ses istiyor biri evine çağırsın sosyalleşelim istiyor ben çağırıyorum insanları ama hep ben yapınca da anlamı kalmıyor bana bunu yaşatan herkese öfkeleniyorum ama rahatmış gibi görünüyorum çünkü duygusal ya da takıntılı olarak akılda kalmak istemiyorum fakat gerçekten bu sevgisizlik çok yorucu sizce sorun nerde
 
Merhaba herkese 35 yaşındayım 4 yıldır evliyim, ben yeni girdiğim ortamlarda elektrik alınamayan kimsenin merak etmediği , buluşmalarda çağırılmayan önemsenmeyen biriyim insanlara yılışık ya da soğuk davranmıyorum onları itecek ne yapıyorum bilmiyorum en kötüsü de eşim de aynı şeylere maruz kalıyor nerdeyse hiç arkadaşı yok buluşacağı , bir sorunumuz olduğunda birbirimize destek oluyoruz ama insan bir telefon bir ses istiyor biri evine çağırsın sosyalleşelim istiyor ben çağırıyorum insanları ama hep ben yapınca da anlamı kalmıyor bana bunu yaşatan herkese öfkeleniyorum ama rahatmış gibi görünüyorum çünkü duygusal ya da takıntılı olarak akılda kalmak istemiyorum fakat gerçekten bu sevgisizlik çok yorucu sizce sorun nerde
peki neden böyle olduğunuzu düşünüyorsunuz ? olumsuz yorumlar konuşmalar yapıyor olabililme ihtimaliniz var. yoksa kimse kimseyi neden ötekileştirsin ki
 
3 ihtimal geldi aklıma:

1. Bence hata yapmamak, dediğiniz şekilde itici görünmemek için çok çaba harcıyorsunuz. Yani bu şekilde kendiniz de olamıyorsunuz. Rahat, enerjik, gülen neşeli olmaktansa kendinizi çok kastığınızdan gerçek kişiliğinizi yansıtamıyor olabilirsiniz. Donuk görünüyor olabilirsiniz.

2. İnglizcede ''needy'' diye bir kelime var. Sanırım doğru çeviri muhtaç. Yani arkadaşa ihtiyacnız olduğunu o kadar belli, ediyorsunuz ki muhtaç dediğimiz konuma düşüyor olabilirsiniz. Bu da çevrenizdekilere itici geliyor olabilir.

3.ihtimal gerçekten anlaşacağınız insanları bulamamışsınız demektir. Zaten gerçek arkadaşlar olsalar ilk 2 maddenin önemi kalmaz. Eşinizle anlaşıyorsunuz birbirinize yetersiniz. Bu kadar çabalamayın. :anne:
 
Belli yaştan sonra arkadaş bulmak zorlaşıyor bu temel sebep olabilir. Yeni bir yerleşim yerine geldiyseniz evlilik sonrası, ortam kurmak zor olur normaldir. Farfara, bir söyleyip beş gülen biri değilseniz ve dedikodu sevmiyorsanız bunlar birer sebeptir. Buraya kadar olumluydu. Sıkıcıysanız konu açmaktan yana kabızsanız bu iticidir (çevremde var böyle biri, beni çağırır gelir evime ama iki lafın belini kırmaz. Ev aldıklarını ve taşınacaklarını evime geldiğinin ertesi günü eşinden öğrenmiştim mesela insan söylemez mi) parantezde anlattığım gibi gereksiz bir mesafeniz varsa bu da olabilir
 
Çevrenizdeki herkes bu şekilde davranıyorsa bir problem vardır ortada ama bunu bir paragraflık yazıdan biz bulamayız. Siz bulacaksınız.

Eşimin arkadaşlarının eşlerinden çok sevdiklerim de var, sevmeyip ya görüşmediğim ya da mecburen görüştüklerim de. Sevmediklerimi neden sevmediğimi yazayım belki bunlardan biri sizsinizdir.

Biri eşiyle cinsel hayatını anlatmıştı mesela, bir kez görüştüm çok tatlı bir kadın aslında ama bir daha asla dedim. Diğeri mesleği kariyeri gerçekten muhteşem bir insan, kısa zamanda çok işler başarmış ama tek muhabbeti bu, o yüzden mecbur kalmadıkça bir araya gelmem. Bir diğeri çok güzel bir kadın ama herkes kocasını elinden alacakmış gibi davranıyor, kendimi kötü hissettiriyor, çok uzun zamandır görmedim. Öbürünün tek muhabbeti eşi ve çocukları bu beni aşırı bayıyor, bu çok aradı arkadaşlık kurmaya çalıştı ama görüşmüyorum. Bir de kombo yapan var, kocası çocukları evi arabası tatili en mükemmeli dünyanın bütün güzellikleri onda toplanmış. Bir başkası dünyanın en mutsuz, en alıngan insanı, karamsarlığı çok fena baydığı için görüşmüyorum.
 
Merhaba herkese 35 yaşındayım 4 yıldır evliyim, ben yeni girdiğim ortamlarda elektrik alınamayan kimsenin merak etmediği , buluşmalarda çağırılmayan önemsenmeyen biriyim insanlara yılışık ya da soğuk davranmıyorum onları itecek ne yapıyorum bilmiyorum en kötüsü de eşim de aynı şeylere maruz kalıyor nerdeyse hiç arkadaşı yok buluşacağı , bir sorunumuz olduğunda birbirimize destek oluyoruz ama insan bir telefon bir ses istiyor biri evine çağırsın sosyalleşelim istiyor ben çağırıyorum insanları ama hep ben yapınca da anlamı kalmıyor bana bunu yaşatan herkese öfkeleniyorum ama rahatmış gibi görünüyorum çünkü duygusal ya da takıntılı olarak akılda kalmak istemiyorum fakat gerçekten bu sevgisizlik çok yorucu sizce sorun nerde
Yani şöyle düşündüm ben. Acaba kibirli üstten bakan bı insan olabilir misiniz. Genelde insanlar bunu kabul etmez ama. Bence olumlu yönden bakın. Eşinizle uyum sağlamış siniz. . çok insan olması etrafta iyi bişey değil ki. Bizde eşimle tek kalem hayatımızı süreriz. Şundan dolayı kendei yağında kavrulan tipleriz biz. Ayagimizi yorganimiza göre uzatiriz. Kimseye el acmayiz. Yada kavga edip annemize ablamiza anlatmayız. İnsanlar dediokudu sever. Açılmayı sever ah vah edelim falan. Bende kimseye laf vermem. Tarzıma uymayan herkesten uzak dururum. O yüzden az insan öz insan diyorum
 
Çevrenizdeki herkes bu şekilde davranıyorsa bir problem vardır ortada ama bunu bir paragraflık yazıdan biz bulamayız. Siz bulacaksınız.

Eşimin arkadaşlarının eşlerinden çok sevdiklerim de var, sevmeyip ya görüşmediğim ya da mecburen görüştüklerim de. Sevmediklerimi neden sevmediğimi yazayım belki bunlardan biri sizsinizdir.

Biri eşiyle cinsel hayatını anlatmıştı mesela, bir kez görüştüm çok tatlı bir kadın aslında ama bir daha asla dedim. Diğeri mesleği kariyeri gerçekten muhteşem bir insan, kısa zamanda çok işler başarmış ama tek muhabbeti bu, o yüzden mecbur kalmadıkça bir araya gelmem. Bir diğeri çok güzel bir kadın ama herkes kocasını elinden alacakmış gibi davranıyor, kendimi kötü hissettiriyor, çok uzun zamandır görmedim. Öbürünün tek muhabbeti eşi ve çocukları bu beni aşırı bayıyor, bu çok aradı arkadaşlık kurmaya çalıştı ama görüşmüyorum. Bir de kombo yapan var, kocası çocukları evi arabası tatili en mükemmeli dünyanın bütün güzellikleri onda toplanmış. Bir başkası dünyanın en mutsuz, en alıngan insanı, karamsarlığı çok fena baydığı için görüşmüyorum.
Ben de bunu yapacaktım 🤣🤣
benden önce davranmışsın.

P portakalkeki

Yeni tanıştığım insanlarla bir daha görüşmem bunla dediğim azdır.
Ben de bir daha görüşmem dediğim 3 kişiyi yazayım,

çok abartılı ağırladı. Yani alt tarafı iki kişi gittik evine, diken üstünde oturduk, kahveler bile işlemeli mendillerle tek tek tepsilerde geldi.
bu kıymet vermek değil bana göre, oturduk gidene kadar muhabbet ikramlar ve ikramların nasıl sunulduğuydu. Tabaklar bilmem ne porseleni, bardaklar bilmem ne kristali.
Bu arada ben bu sunumun da, misafir ağırlamanın da alasının olduğu bir ailede büyüdüm ve bundan muzdariptim. Kadın kesinlikle annemle kanka olurdu 🤣 ama benle cıks...

biri vardı, donuktu. Aşırı donuk. Muhabbeti hep ben çekip çevirmek zorunda kaldım ve eeee yeter ama diyip sonunda sustum.
Belki de beni sevmediği içindir bilmiyorum 🤷🏻‍♀️

biri de gereksiz bir şekilde kendini benimle yarıştırdı. Çok guzel, çok becerikli yada şahane kariyeri olan biri değilim.
kendisinin ne kadar yetenekli olduğunu falan anlatıp durdu. Bu insan tipi beni en çok yoran olabilir. Çünkü rekabet etmem. Edeni de sevmem. Bir de biz niye rakip olalım 🤦🏻‍♀️Neyi paylaşamıyoruz?

He bir de bana başkasının dedikodusunu yapan insanlardan çekinirim, beni de başkasına anlatıyordur diye :)

muhabbetiniz açmıyor olabilir, soğuk olabilirsiniz, kibirli görünüyor olabilirsiniz, fazla laçka bulabilirler vs vs..
buradan ne söylesek zor 🤷🏻‍♀️
 
peki neden böyle olduğunuzu düşünüyorsunuz ? olumsuz yorumlar konuşmalar yapıyor olabililme ihtimaliniz var. yoksa kimse kimseyi neden ötekileştirsin ki
Yok genelde kimseyi kıracak biri değilim bu bahsettiğim arkadaşlarım aralarında görüşüyorlar ama bizi çağırmıyorlar sohbetim açmaz desem onlarlayken gayet güzel eğleniyor konuşuyoruz ama yeni planlar gene bensiz oluyor
 
Benim en hoslanmadıgım ve görüsmek istemedigim insan tipi sürekli ama sürekli kendini anlatanlar.Elbette derdini mutlulugunu paylaşırsın zaten arkadaşlığı bunlar güçlendirir ama gel gelelim sürekli geçmişinden bahsedip siz 1 cümle edip lafı kendine getiriyorsa ondan kaçarım.Böyle bir erkek arkadaşım vardı (normal arkadaş) bir daha görüşmek istemedim.O kadar içim bayıldı ki lisedeki öğretmeninden bile bahsediyordu
 
Bazen bir ortamda ortaklasa bir kararla sevilmeyen insanlar baska ortamlarda cok aranan kisiler olabiliyor. Mesela isyerinde genelde birileri hep dislanir, bir sekilde uyum saglayamaz. Ama yeni bir departmana gider mesela orda gercekten aranan, sevilen biri olur. Sizin de ortamlariniz kisitli olabilir belki isyerinde o gruba uyum saglayamadiniz. Korona doneminde zor ama farkli ortamlara girmeye calismak da bir cozum olabilir.
 
Ben de bunu yapacaktım 🤣🤣
benden önce davranmışsın.

P portakalkeki

Yeni tanıştığım insanlarla bir daha görüşmem bunla dediğim azdır.
Ben de bir daha görüşmem dediğim 3 kişiyi yazayım,

çok abartılı ağırladı. Yani alt tarafı iki kişi gittik evine, diken üstünde oturduk, kahveler bile işlemeli mendillerle tek tek tepsilerde geldi.
bu kıymet vermek değil bana göre, oturduk gidene kadar muhabbet ikramlar ve ikramların nasıl sunulduğuydu. Tabaklar bilmem ne porseleni, bardaklar bilmem ne kristali.
Bu arada ben bu sunumun da, misafir ağırlamanın da alasının olduğu bir ailede büyüdüm ve bundan muzdariptim. Kadın kesinlikle annemle kanka olurdu 🤣 ama benle cıks...

biri vardı, donuktu. Aşırı donuk. Muhabbeti hep ben çekip çevirmek zorunda kaldım ve eeee yeter ama diyip sonunda sustum.
Belki de beni sevmediği içindir bilmiyorum 🤷🏻‍♀️

biri de gereksiz bir şekilde kendini benimle yarıştırdı. Çok guzel, çok becerikli yada şahane kariyeri olan biri değilim.
kendisinin ne kadar yetenekli olduğunu falan anlatıp durdu. Bu insan tipi beni en çok yoran olabilir. Çünkü rekabet etmem. Edeni de sevmem. Bir de biz niye rakip olalım 🤦🏻‍♀️Neyi paylaşamıyoruz?

He bir de bana başkasının dedikodusunu yapan insanlardan çekinirim, beni de başkasına anlatıyordur diye :)

muhabbetiniz açmıyor olabilir, soğuk olabilirsiniz, kibirli görünüyor olabilirsiniz, fazla laçka bulabilirler vs vs..
buradan ne söylesek zor 🤷🏻‍♀️
Bak şu ilk bahsettiğin durum benim de en hoşlanmadığım şey. Ben biriyle görüşüyorsam o ortamda gerilmek istemem. Birinin evine gidiyorsam rahat etmek isterim. Yemeğe çağırıyorsa yemeği birlikte yapalım, birlikte yiyip içip birlikte toplayalım. Ayağımı altıma toplayıp sohbet edeyim. Kalk kız bi kek yapalım diyebileyim. Mutfağına özel alan, evine müze muamelesi yapan insan sevmiyorum. Bir de bir evde varaklı işlemeli bişeyler varsa hemen kaçasım geliyor 😂
 
toplanilan grup icinde sizi sevmeyen bir kisi olduysa ve o kisi digerleriyle daha yakinsa belki o yuzdendir.

mesela biz de sevgilimin arkadaslari ve onlarin sevgilileriyle gorusuruz, biri yeni iliskiye baslayinca kizla tanistik ben sevdim sahsen ama kizlardan biri hoslanmadi. bir dahaki bulusmada o kiz gelince ben rahat olamiyorum dedi, genelde cagirmadik. cunku o daha eski arkadasimizdi. ama ben sonradan gelen kizla yine karsilasinca konustum veya sevgilim onun sevgilisiyle bulusacaginda oturduk kahve ictik. toplu etkinliklere pek cagirmadik gerginlik olmasin diye.

onun disinda modu cok dusuk, gereginden fazla yuksek, surekli kendini anlatan, surekli belli bir konuyu konusan, basit seylere alinan insani ben de sevmem. vardir illa bir sebebi ama siz buradaki yorumlardan yola cikip kendiniz anlayabilirsiniz sadece.
 
Bende açık sözlülügüm ve dobralılığımla pek sevilen bir tip değilim ama pek önemsemiyorum, yinede doğru bildiğimi yapıyorum. İlla milletin gözüne gireceğim diye yağcılık yapacağıma kimseyle görüşmem olur biter. Açıkçası en yakınlarım yabancılar , örneğin bir arkadaşım var İsveçli kendisi ama hem annem hem kız kardeşim gibi o bana fazlasıyla yetiyor. Normalde çok sosyal biriyim kimsenin ne düşündüğünü hiç takmam , bu düşünce sekildi yada dışlama sanırım bi tek Türklerde var , zira yabancılarda benim gibi genelde açık sözlü ve dobra insanlar oluyorlar . Bence sende bunu çok takma kafana , illaki seni anlayan birileriyle arkadaş olursun.
 
İticilikten ziyade, yokluğunu aramadığım, ne bileyim bi muhabbette-bi özelliğiyle bi şeyiyle sivrilip aklımda kalmayan kişileri haliyle pek aramıyorum.

Misal eşimin X bi arkadaşı vardı iş yerinden, nişanlısı ile dörtlü buluştuk, çocuğun komplo teorileri üzerine hikayeleri çok dikkatimi çekmişti (İlgi alanıma da giriyor) oturup Reptilyanları konuştuğumuzu hatırlıyorum saçma saçma, misal eşime diyorum "Senin X arkadaşla nişanlısını bi çağırsak ya boş kalınca, muhabbeti iyiydi"

Başka iki arkadaşım var, yaşıtım değil teyzem yaşındalar; o yaşlardakilerin muhabbetleri genel itibariyle beni açmaz ama abla-kardeş birbirlerine tatlı tatlı takılmaları tiyatro seyreder gibi oluyor, birbirlerine "Yanlış hatırlıyorsun o olayı" diye itiraz edip taklitli anlatmaları beni benden alıyor, bilgi küpleri de.. Onları çağırmadan edemiyorum, hiç benle konuşmasınlar, oturayım onların abla-kardeş "Hayır o olayı yanlış hatırlıyorsun, bak Gangsta bu benim sivri zeka kardeşim" diye anlatmaları, yanaklarım ağrıyor onları uğurlarken, resmen yaşama sevinci veriyorlar.

Eşimin iş yerinde tanıştığımız bir kız var, onu da dışarılara çay içmelere davet ederim, çünkü aklımda öyle güzel kalmış ki, tanıdığım en pozitif insanlardan biri.

Annemin arkadaşı var, benle de samimi, ara ara onla buluşurum onun özelliği de nerede ne yeni çıkmış, neresi gezilmelik nerede ne yemiş ne maceralar sürekli bunları anlatır ve yol tarifi alır gibi öğrenirim kendisinden.

Vs...
Yani hepsinin bi sivrilen ilgimi çeken yönü var, hepsi bir özelliği baskın insanlar, hepsi bir yanıma iyi gelen insanlar.

Bi de görüşüp sonra aramadıklarım, ufaktan kaçtıklarım var:
Dizi muhabbeti yapıp duranlar, şu dizide şu olmuş aman şunda şu şöyle yapmış, laf için laf.
Sürekli çoluk çocuk anlatıp duranlar "Benim kız da şurada şöyle şey ettiydi" falan bitmeyen çocuk sçtı kustu hikayeleri, hadi yeni doğum yapan ve samimi olduklarıma bir derece katlanıyorum ama çoğundan kaçıyorum.
Sürekli ne kadar yorgun olduğunu anlatanlar, şikayet edip duranlar...
Klasiklere girmiyorum hani paso hesap kilitlemeli arkadaşlıklar, gevşek kaba şakalar vs..

Vs...
Konuştuklarınız, konuştuklarınızın niteliği, ne kadar kendini tekrar ettiği hepsi.. Muhabbete devam ya da tamam şeyler.
 
Kızlar mesela ilk defa bi ortama girdiniz yanımdaki arkadaşlarım gayet sevilen ilgi gören en basitinden sohbet edilen tipler oluyor biz Avrupa gezisine gitmiştik bir otobüs insandan bi biz dışlandık ilk etapta konuşuyoruz ama o samimiyet kurulmadığı gibi dışlanan konuma geliyoruz bunu yaşayanlar anlar aslında dediklerinizin çoğu gibi ( kibirli , soğuk , dedikoducu ) değilim standart sohbet edilecek biriyim sohbetim ilgi çekmiyor desem diğerleri de günlük hayattan konuşuyor zaten hatta çoğu daha basit bile oluyor ben itici bi enerji diyorum buna elektrik gibi
 
çok abartılı ağırladı. Yani alt tarafı iki kişi gittik evine, diken üstünde oturduk, kahveler bile işlemeli mendillerle tek tek tepsilerde geldi.
bu kıymet vermek değil bana göre, oturduk gidene kadar muhabbet ikramlar ve ikramların nasıl sunulduğuydu. Tabaklar bilmem ne porseleni, bardaklar bilmem ne kristali.

ahaha çok iyiymiş bu :KK48:

enerji emen sürekli memnuniyetsiz insanlarla görüşmem özellikle denk gelirsem ancak.
çocuk yarıştıranların üzerini anında çizerim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X