5 yıldır sevgili olduğum adamla evliliğe adımlarımızı attık artık 3.5 aydırda evliyim . Eltim 10 yıllık gelin kendi ailesiylede pek görüşmüyor artık evin gelini değil kızı olmuş . Aslında çok iyi çok iyi niyetli çokta severim kafa yapılarımızda uyuşuyor. Ama bu aralar biraz samimiyetimin suistimal edildini düşünüyorum . Düğün öncesi düğün sonrası emeği çoktur allah razı olsun bende yoktu sen yap ben yapamadım sen yap herşeyime çok koşuşturdu . Eşimde yengesini çok sever . Beraber büyümüşler sayılır eşimle ama şundan çok sıkıldım eşim için bişey yapıcam mesela o onu öyle sevmez o böyle sever onu giymez onu yemez aynı kaynana gibi evimde herşeyin yerini biliyor bişey bulamazsan bana sor falan ilk başlarda bunları çok dert etmedim ama artık hareketleri birAz itici geliyor . Eşlerimiz abili kardeşli çok benziyolar huyları suları hep bi kıyaslama var dertleşiyoruz herşeyimizi birbirimize anltıyoruz sanki yanlış yapıyoruz farkındayım ama kontrolden çıkıcak diye korkuyorm . Benim karşı çıktığim yapmak istemedğim şeyi kendisi istiyosa eşimn yanında söyleyip sanki ona söyleyince yapmak zorundaymışım durumuna düşüyor beni . Evime her çağırdığım misafirde onuda çağırcakmışım gibi yansıtıyo bi defa bu konuda bi gergnlik oldu herkes saçmalama evine kimi çağırırsa çağırır sen her sefernde gitmek zorunda değilsn diye tepki aldı herkesten ondan sonrada bize ne zaman arkadaşlarımız gelse lak çat kapı damlıyo git de denmiyo bişeyde denmiyo . Bu durumu eşime nasıl iza ederim nasıl altından kalkarım kara kara onu düşünüyorum . Çok seviyorum aynı ablam gibi ama bazı hareketleri üzüyo beni . Ben normalde lafımı söylerim ama eşimin ailesine terbiyesizlik yapamam diye susuyoruum fikirlerinizi almak istiyorum