Kişilikten ödün vererek bekliyorsanız hayra çıkmayacaktır. Bunu rahatça söyleyebilirim.Yazar diyor ya "... bekletmez insanı sürüncemede kalan heyecanlardan kötü şeyler çıkar." Yıllardır onunla mutlu olmayı bekliyorum ben ama bir şey var sanki bir araya gelmeyin diyen. Sen bunu çok istiyorsun ya az daha bekle ya da onun için beklediğini san da elinden sahip oldukların da kayıp gitsin diyen.En büyük mutluluklarınızı düşünür müsünüz yıllar yıllar ve yıllarca o güzel hayallere kavuşmak için beklediniz mi? Ya da nasıl da aklımdan geçmezken gelip de böyle oldu mu dediniz o anı yaşarken. İyi şeyler kolay mı olur sahi, gelip birden mi buluverir insanı yoksa elleriyle insan çekip zorla mı alır kaderin elinden ? Benim şu an bu sorunun cevabına ihtiyacım var.
Yazar diyor ya "... bekletmez insanı sürüncemede kalan heyecanlardan kötü şeyler çıkar." Yıllardır onunla mutlu olmayı bekliyorum ben ama bir şey var sanki bir araya gelmeyin diyen. Sen bunu çok istiyorsun ya az daha bekle ya da onun için beklediğini san da elinden sahip oldukların da kayıp gitsin diyen.En büyük mutluluklarınızı düşünür müsünüz yıllar yıllar ve yıllarca o güzel hayallere kavuşmak için beklediniz mi? Ya da nasıl da aklımdan geçmezken gelip de böyle oldu mu dediniz o anı yaşarken. İyi şeyler kolay mı olur sahi, gelip birden mi buluverir insanı yoksa elleriyle insan çekip zorla mı alır kaderin elinden ? Benim şu an bu sorunun cevabına ihtiyacım var.
Yazar diyor ya "... bekletmez insanı sürüncemede kalan heyecanlardan kötü şeyler çıkar."
Kişilikten ödün vermenin çerçevesi nedir bilmiyorum. Yaşadıkları kişiliğini değiştirir insanın. Sadece şunu söyleyebilirim bir değişim varsa da sabır, azla yetinmeye çalışmak, ufak şeylerden mutlu olmaya kendini alıştırmak gibi çoğu kültürde övülebilecek özelliklerimi artırdı sanırım bu süreç.Kişilikten ödün vererek bekliyorsanız hayra çıkmayacaktır. Bunu rahatça söyleyebilirim.
Sürüm sürüm süründüm ama değdi diyebiliyor musunuz?Hayatımda hiçbir şey ama hiçbir şey kolay olmadı. Okul, üniversite, ilk iş, evlilik, çocuk hepsi için sürüm sürüm süründüm. Bu artık biraz benim kaderim gibi oldu neden böyle bilmiyorum. Hayatınızda geri kalan şeylere bakın. Bir çok konuda güzel diyeceğiniz şeyler kolayca olduysa ama bu olmuyorsa bundadır sorun.
Bu dediğiniz olgunlaşmadır. Kişilikten ödün vermek doğal halinizle hiç ilgisi olmayan yeni bir kimliğe bürünmek zorunda kalmak, doğal haklarınızdan feragat etmek, kukla gibi yaşamaktır. Bdv konularında çokça görürsünüz bunlarıKişilikten ödün vermenin çerçevesi nedir bilmiyorum. Yaşadıkları kişiliğini değiştirir insanın. Sadece şunu söyleyebilirim bir değişim varsa da sabır, azla yetinmeye çalışmak, ufak şeylerden mutlu olmaya kendini alıştırmak gibi çoğu kültürde övülebilecek özelliklerimi artırdı sanırım bu süreç.
Onu düşündüm ben de bütün gün işte kafamın içinde. Dedim ki kaç yıl oldu ne var ki elinde beklentilerden başka? Hiç mi aklına gelmiyor bunca yıl olmuyorsa olmaması gerekiyordur belki onu da kendini de azat etsene artık bu cehennemden. Sonra aklıma korkak olduğum ve bu korkaklığımı da sabır etmek gibi bir kavramla yücelttiğimi hatırladım.Sizin olmasını beklediğiniz "iyi şeyler" in ne olduğuna göre değişir.
Sorunuz bu haliyle çok havada kalıyor. Kendi içinizde uzun zamandır olmasını istediğiniz ve umut ettiğiniz bir şey var belli ki.
Henüz olmadıysa veya olmuyorsa belki de olmaması sizin için daha hayırlı olduğundandır.
Konsolosluklarda çalışmak için sürüne sürüne uluslararası ilişkiler okudum, kpss hazırlandım, torpilim olmadığı için hepsi boşa gitti almadılar beni 90lı puanlarla. Değdi diyor muyum? Elbette hayır. Ama sorun bende değildi, ben elimden geleni yaptım. Çocuk sahibi olmak için riskli bir gebelik geçirdim, 11. haftada bebeğimi kaybettim, depresyona girdim, tekrar hamile kaldım, 6 ay ilaç ve iğne kullandım, çok zor bir doğum ve sonrasında yoğun bakım sürecinden sonra kızımı kucağıma aldım. Değdi diyor muyum? Elbette diyorum, kızım için hepsini en baştan yaşarım. Olaya, duruma , gelişmelere çok bağlı bir konu bu değip değmeme konusu.Sürüm sürüm süründüm ama değdi diyebiliyor musunuz?
Kötü kalpli, değer görmediğim, beni hirpalayan biri olsaydı zaten çoktan hayatımdan çıkarmış olurdum. Sevgisizliğe asla tahammül edemem. Benim imtihanım o yüzden bambaşka zaten sanırım. Sevgiyle kuşatılmak ama asla ona tam anlamıyla sahip olamamak.Birdenbire mi olur yoksa sabrederek ve cabalayarak mi gelisir iyi seyler, bilemem, ne olduguna gore degisir.
Ben durdugum yere bakarim.
Mantigima bakarim.
Hattı iptal edilmis bir istasyondan otobus gecsin diye bekleyip e ama hani bekledim bekledim iyi bir sey olmadi diyemem.
Kotu kalpli, deger gormedigim, hirpalandigim birine yatirim yapip e ama bu hala kurbaga nerede benim prensim diyemem.
Hayat bir olustur.
Olmayan da olustur.
Dolayisiyla olan veya olmayan seylerden ziyade nerede ne beklemem gerektigini kesfetmeye calismak, olmuyorsa da zorlamamak gerek diye dusunuyorum.
Akip giden hayat kimseyi beklemiyor.
Yaptığınızın korkaklık olduğuna emin misiniz, belki birileri tarafından manipüle ediliyorsunuzdur. İçin için direnmemeniz gerektiğinin farkındasınızdır ama bunu korkaklık sanıyorsunuzdur. Aslında sorunu anlatsanız tereddütte kaldığınız konu hakkında ışık olur birileri.Onu düşündüm ben de bütün gün işte kafamın içinde. Dedim ki kaç yıl oldu ne var ki elinde beklentilerden başka? Hiç mi aklına gelmiyor bunca yıl olmuyorsa olmaması gerekiyordur belki onu da kendini de azat etsene artık bu cehennemden. Sonra aklıma korkak olduğum ve bu korkaklığımı da sabır etmek gibi bir kavramla yücelttiğimi hatırladım.
Yazar diyor ya "... bekletmez insanı sürüncemede kalan heyecanlardan kötü şeyler çıkar." Yıllardır onunla mutlu olmayı bekliyorum ben ama bir şey var sanki bir araya gelmeyin diyen. Sen bunu çok istiyorsun ya az daha bekle ya da onun için beklediğini san da elinden sahip oldukların da kayıp gitsin diyen.En büyük mutluluklarınızı düşünür müsünüz yıllar yıllar ve yıllarca o güzel hayallere kavuşmak için beklediniz mi? Ya da nasıl da aklımdan geçmezken gelip de böyle oldu mu dediniz o anı yaşarken. İyi şeyler kolay mı olur sahi, gelip birden mi buluverir insanı yoksa elleriyle insan çekip zorla mı alır kaderin elinden ? Benim şu an bu sorunun cevabına ihtiyacım var
Konsolosluklarda çalışmak için sürüne sürüne uluslararası ilişkiler okudum, kpss hazırlandım, torpilim olmadığı için hepsi boşa gitti almadılar beni 90lı puanlarla. Değdi diyor muyum? Elbette hayır. Ama sorun bende değildi, ben elimden geleni yaptım. Çocuk sahibi olmak için riskli bir gebelik geçirdim, 11. haftada bebeğimi kaybettim, depresyona girdim, tekrar hamile kaldım, 6 ay ilaç ve iğne kullandım, çok zor bir doğum ve sonrasında yoğun bakım sürecinden sonra kızımı kucağıma aldım. Değdi diyor muyum? Elbette diyorum, kızım içinme ko
Ailenizle çok mutlu olun. Sanırım ben de ileride anlayabileceğim ancak boşa mı her şey ya da olması gereken mi oldu hep.Konsolosluklarda çalışmak için sürüne sürüne uluslararası ilişkiler okudum, kpss hazırlandım, torpilim olmadığı için hepsi boşa gitti almadılar beni 90lı puanlarla. Değdi diyor muyum? Elbette hayır. Ama sorun bende değildi, ben elimden geleni yaptım. Çocuk sahibi olmak için riskli bir gebelik geçirdim, 11. haftada bebeğimi kaybettim, depresyona girdim, tekrar hamile kaldım, 6 ay ilaç ve iğne kullandım, çok zor bir doğum ve sonrasında yoğun bakım sürecinden sonra kızımı kucağıma aldım. Değdi diyor muyum? Elbette diyorum, kızım için hepsini en baştan yaşarım. Olaya, duruma , gelişmelere çok bağlı bir konu bu değip değmeme konusu.
Gördüm bunu çokça evet. Olgunlaşmak mı bilmiyorum olgunlaşmak daha gerçekçi bir şey olmalı ben kendimi kukla gibi hissetmiyorsam da özgür de hissetmiyorum.Bu dediğiniz olgunlaşmadır. Kişilikten ödün vermek doğal halinizle hiç ilgisi olmayan yeni bir kimliğe bürünmek zorunda kalmak, doğal haklarınızdan feragat etmek, kukla gibi yaşamaktır. Bdv konularında çokça görürsünüz bunları
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?