29 yaşındayım allah bağışlasın 2 çocuk annesiyim. Ilk bebegim kızımı normal dogum ile dünyaya getirdim. Herşey cok güzeldi 15 aylıkken ikinciye hamile kaldığımı ogrendim çok üzüldüm kızımı sütten kestim istenmeyen bir gebelikti çok ağladım. Bebegim rahme düşer düşmez bundan sonra nasıl korunuruzun yollarını düşünmeye başladık eşimle. Kordon baglatmaliyim yok yok spiral taktirmaliyim hayır oda olmazdı en iyisi kondomla korunmaliyim derken ağlamaklı geçti hamilelik.
Işin ozu ne kadar büyük bir hata etmisim. O kadar çok kadın varki bebek isteyip olmayan allahın verdiğine karşı gelmiş çok büyük günah islemisim olmalıyım ki 20 kasım sabaha karşı hayatımı çok etkiledi
37. Hafta da son dr. Kontrolüne gittik cuma günü için sezeryan randevusu verildi bu sayede myomlarimdan da kurtulacaktık sezeryan olsun dedim. 5 gün önceden 20 kasım sabaha karşı suyum geldi ve acil sezeryana alındım oğlum doğdu herşey cok güzeldi myomlarimdan da kurtuldum boşuna aglamisim. Ben hatırlamıyorum odaya çıkarmışlar 2 saat sonra fazla kanamadan vücudum soka girmis tekrar ameliyata alındım oradan yoğun bakıma orada kalbim durmuş çalıştırıp tekrar 3. Ameliyata girdim tekrar yoğun bakıma gözlerimi açtığımda koca 5 gün gecmis ve ben bebeğimi hiç görmemiştim. Odaya alındım sonunda bebegimi görmek istedim enfeksiyon dan ötürü kuveze alindi 2 gun sonra girebilirsiniz dediler bir tokat daha yedim ama en agiri ne oldu biliyor musunuz son ameliyatta kanamayı durduramadiklari için rahmini almışlar ve ben bir daha istesemde çocuk sahibi olamayacağımi öğrendim. Veren allah alan allah. Yazıklar olsun bana ki verdiği can için çok ağlamisim.
Demem odur ki sakin ama sakin istenmeyen sürpriz gebeliklerde ağlamayı üzülmeyin şükredin yoksa bedeli ağır oluyor.
Işin ozu ne kadar büyük bir hata etmisim. O kadar çok kadın varki bebek isteyip olmayan allahın verdiğine karşı gelmiş çok büyük günah islemisim olmalıyım ki 20 kasım sabaha karşı hayatımı çok etkiledi
37. Hafta da son dr. Kontrolüne gittik cuma günü için sezeryan randevusu verildi bu sayede myomlarimdan da kurtulacaktık sezeryan olsun dedim. 5 gün önceden 20 kasım sabaha karşı suyum geldi ve acil sezeryana alındım oğlum doğdu herşey cok güzeldi myomlarimdan da kurtuldum boşuna aglamisim. Ben hatırlamıyorum odaya çıkarmışlar 2 saat sonra fazla kanamadan vücudum soka girmis tekrar ameliyata alındım oradan yoğun bakıma orada kalbim durmuş çalıştırıp tekrar 3. Ameliyata girdim tekrar yoğun bakıma gözlerimi açtığımda koca 5 gün gecmis ve ben bebeğimi hiç görmemiştim. Odaya alındım sonunda bebegimi görmek istedim enfeksiyon dan ötürü kuveze alindi 2 gun sonra girebilirsiniz dediler bir tokat daha yedim ama en agiri ne oldu biliyor musunuz son ameliyatta kanamayı durduramadiklari için rahmini almışlar ve ben bir daha istesemde çocuk sahibi olamayacağımi öğrendim. Veren allah alan allah. Yazıklar olsun bana ki verdiği can için çok ağlamisim.
Demem odur ki sakin ama sakin istenmeyen sürpriz gebeliklerde ağlamayı üzülmeyin şükredin yoksa bedeli ağır oluyor.