Benim kızlarım da huy, karakter, boy pos, yüz olarak tamamen farklılar.
Sizin aylar civarında bir kızım diğerine vururdu. Elinden pat diye alırdı, ne varsa.
Ne yaptıysak anlamadı, vurdu da vurdu.Bazen oyun bazen öfke.
Sonra ne oldu, diğer kızım da vurmaya başladı. Öğrendi çünkü. O da vurmaya başlayınca geri çekildi biraz. Ama zamanla azaldı. "Vurmak yasak" bunu vurguluyorduk sürekli. O zaman herkes birbirine vursun mu, baba da vursun mu, bana da vuracak mısın falan diye.
Şöyle birşey yaşıyordum :
İkisi de benim çocuğum. Birisi sürekli vurularak, elinden alınarak iteleniyor, her gün..
E bir başkası yapsa bunu ben o insanla görüşmem çocuğumu mağdur etmem. Ama bunu yapan kendi çocuğum. Tamam kardeşler kavga eder geçinemez bazen olur öyle şeyler, olsun da, vurmadan olsun bari diyeydi çabam.
Şimdilerde küsmeler sözlü kavgalar oluyor
Bir daha oynamıcam,şunu vermicem, bunu göstermicem gibi.
İnşallah sizinkilerde de bitecektir.
Birebir de ilgilenmeye çalışın, çok zor ama el mecbur.
Çok küçüklermiş hayırdan anlasa bile yine yapar
oyuna çeviriyor inadına yapıyorlar değil mi.
Şimdi bende de 25 aylık bir oğlan var, erkek çocuğunu tecrübe ediyorum, farklı gerçekten. Vurmalı kırmalı atlamalı zıplamalı hep