evet herkese iyi günler ömürden bir günümüz daha geçip gidiyor ve ben yalnızlıktan çok yoruldum artık evet evet yoruldum gerçekten.. yaş gittikçe ilerliyor şu an ailemin yanındayım yakın zamanda o çalıştığım ile tekrar gideceğim ve can sıkıcı günler yine başlayacak bilmiyorum ama hep böyle devam edecek gibi geliyor kısmet bir türlü çıkmıyor karşıma çalıştığım yerde çıkması nerdeyse imkansıza yakın. çünkü kalabalık bir ortam yok 5-10 kişilik bir çalışma alanı, arkadaş ortamının olmaması, boğucu şehir, bomboş geçen günler.. çok kötüyüm. umarım bir gün buraya bende yazarım Allah gönlüme göre verdi ve mutlu oldum kısmetim çıktı diye.. şu an o kadar uzak geliyor ki gözüme o zamanlar.. bakıyorum herkesin görüştüğü birileri var.. niye bende onlar gibi değilim.. neden.. boğuluyorum artık inanın..aileme anlatıyorum beni anlayan yok aslında anlıyorlar belkide ama ellerinden birşey gelmiyor.çok istediğim için olmuyor sanırım. çok sosyal bir ortamım olsa biraz daha rahat olurum bugün çıkmadı ama birgün muhakkak biri çıkar diye düşünürüm. ama yok.. insan yüzü görmüyorum neredeyse.. bu günler ne zaman geçecek Allah'ım sabır ver bana ne olur..