- 23 Haziran 2014
- 1.304
- 2.307
- 88
- Konu Sahibi queen_girl
- #41
Üniversite mezunuyum, 8yıllık evliyim ve kendi isteğimle hiç çalışmadım.Ev hanımı olmam kocamın eline baktığım, her kuruşun hesabını verdiğim, vasıfsız olduğum, sürekli çocuk ve ev işi yaptığım anlamına gelmez.Tam tersi çalışan hanımlardan bile daha yoğunum, bir dolu uğraşım var, hayatı ıskalamadan doya doya yaşıyorum, bir çocuğum var, ikinciye hamileyim; çocuğum büyümeden kendimi zorlamak istemedim çocuk için.Harcamalarımızı eşimle ortak yaparız, maaşı bana veririr ben harcarım, bazen birbirimize o harcama gereksiz falan gibi yorumlar yapabiliriz.Çocuğuma ilk günden beri ben baktım, kimseye minnetim olmadı, çalışmak bir seçimdir ama ev hanımlığı da öyle.Böyle çok mutluyum, istesem eşimin yanında, kendi işyerimizde bile mesleğimi yapabilirim ama tercih etmem.Ben çocuklarımın ilk adımlarını,ilk konuşmalarını, ilk okula başlamalarını kaçırmak istemiyorum.Akşam eşim kapıyı anahtarıyla açmaz, zile basar ki kapıyı açanı olsun, sıcacık yemeğimiz hazır olsun.Çalışan hanımlar hem dışarıda çalışıyor hem de evinde çamaşır, bulaşıkla mecburen uğraşıyor.Neymiş demek ki ? Her çalışan hanım aynı zamanda da ev hanımı oluyor.E o zaman zorlamanın anlamı ne ? Bu tercih meselesidir ; ama çalışmayan hanımlara atfedilen bu külkedisi muhabbetinden vazgeçilsin artık.Evimin patronu zaten benim.Amirim yok ki azar işiteyim...