Selam millet,
Benim olayım şu; şimdi ben yeni evli, çalışan, pek derdi yok gibi olan ama aslında hayatı bir türlü yakalayamadığını, bir türlü içindeki ateşi tekrar yakamadığını düşünen bir insanım. bu da çok mutsuz ediyor beni. Kendimi ve hayatı fark ettiğimde dedim ki doğayı ve yaşamı anlamak istiyorum. ama üni döneminde aile yönlendirmesiyle hiç istemediğim bir bölümü okudum, bitirdim. ama hep dedim ki ben fen bilimlerinde eğitim almak istiyorum ve anlamak,araştırmak, o şekilde yaşamak istiyorum. eşim de biliyordu zaten bunu ve destekliyor da. o konu okey. geçen sene sınava girdim, o kadar yıl sonra tabi mükemmel bir sonuç olmadı ama bu sene yatay geçişle yaşadığım şehirde bir üniversiteye başvurdum, muhtemelen olacak. ama kafamda sorular sorular. işi bırakmam gerekecek, tek maaş geçinebilecek miyiz? 4 sene nasıl olacak? yaş 27, çok mu geç kaldım, yapabilecek miyim? tüm bu sorular arkasını 'aman allahım özgüvenim niye böyle düşük?' 'neden benim oturup dertleşecek arkadaşlarım yok' 'ben hayatımı boşa mı harcadım, elim boş sanki' .... gibi gibi gibi bir sürüü yakınmaya, derde, karartıcı düşüncelere bırakıyor. Kararsız kalıyorum, diyorum ki 4 sene sonra okumamış olmaktan pişman olmak mı, denemiş olmak mı? ya da 4 sene sonra şimdiki çalıştığın alanında kariyer yapmış olmak mı ya da sıfırdan ama hep merak ettiğin bölümde olmak mı ?
Dertleşmek istedim, motive edici sözlerinizi de, tavsiyelerinizi de, tecrübelerinizi de dört gözle bekliyorum.
Benim olayım şu; şimdi ben yeni evli, çalışan, pek derdi yok gibi olan ama aslında hayatı bir türlü yakalayamadığını, bir türlü içindeki ateşi tekrar yakamadığını düşünen bir insanım. bu da çok mutsuz ediyor beni. Kendimi ve hayatı fark ettiğimde dedim ki doğayı ve yaşamı anlamak istiyorum. ama üni döneminde aile yönlendirmesiyle hiç istemediğim bir bölümü okudum, bitirdim. ama hep dedim ki ben fen bilimlerinde eğitim almak istiyorum ve anlamak,araştırmak, o şekilde yaşamak istiyorum. eşim de biliyordu zaten bunu ve destekliyor da. o konu okey. geçen sene sınava girdim, o kadar yıl sonra tabi mükemmel bir sonuç olmadı ama bu sene yatay geçişle yaşadığım şehirde bir üniversiteye başvurdum, muhtemelen olacak. ama kafamda sorular sorular. işi bırakmam gerekecek, tek maaş geçinebilecek miyiz? 4 sene nasıl olacak? yaş 27, çok mu geç kaldım, yapabilecek miyim? tüm bu sorular arkasını 'aman allahım özgüvenim niye böyle düşük?' 'neden benim oturup dertleşecek arkadaşlarım yok' 'ben hayatımı boşa mı harcadım, elim boş sanki' .... gibi gibi gibi bir sürüü yakınmaya, derde, karartıcı düşüncelere bırakıyor. Kararsız kalıyorum, diyorum ki 4 sene sonra okumamış olmaktan pişman olmak mı, denemiş olmak mı? ya da 4 sene sonra şimdiki çalıştığın alanında kariyer yapmış olmak mı ya da sıfırdan ama hep merak ettiğin bölümde olmak mı ?
Dertleşmek istedim, motive edici sözlerinizi de, tavsiyelerinizi de, tecrübelerinizi de dört gözle bekliyorum.
. Bunuda ataması uzun zaman hep fazlaca olan ve atama puanı düşük olan bir bölüm okumak lazım en azından okuyup bitirince işim olacak rahatlığı olur. Yani kısaca demek istediğim atanmak gerek 
. Acı ama gerçek böyle maalesef. Dershanelerde öğretmenlik yapayım desen 1000 TL nin üzerinde vermek istemiyorlar ve aşırı yoğun çalışıyorsun. Bunun dışında zaten ben fizikçiyim diye başka bir işe girmen imkansız. Çünkü fizikçi alan yerler yok 
Yurtdisi planiniz olacaksa daha fazla sansin olabilir tabiki. Bol sanslar 
