Kafam cok karisik

Futile

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
17 Eylül 2015
1.460
3.886
83
Son 2 aydir kendime inanamiyorum; kendime, hayat gorusume cok ters seyler dusunuyorum. Cok yanlis seyler yapmaktan, basimi ciddi bir belaya sokmaktan korkuyorum artik, ben de buraya geldim. Biliyorum ki burada cok tecrubeli, akilli kadinlar var; birileri beni kendime getirir belki. Universite ogrencisiyim, evlenme teklifi aldim; konumun en kisa ozeti bu. Normal sartlarda olmasi gereken reddetmektir tabi ki, benim de hem mantigim hem hayat gorusum bunu soyluyor ama hayatimdaki baska detaylar bana "acaba?" dedirtiyor. Asiri muhafazakar bir aileye sahibim, parami kazanmaya baslamadan (ya da evlenmeden) ailemin sozunden cikamayacagim noktalar var. Benim okulumun bitmesine ise 4 yil var, ve bu 4 yil son zamanlarda gozumde cok buyuyor. Hayatim boyunca istedigimi giyemedim, surekli bogucu bir denetim altindaydim, ben artik cok SIKILDIM. Yasitlarim olan kadinlara baktigimda kendim icin cok uzuluyorum, en cok icimi acitan da yasimi ogrenenlerin "Ne kadar guzel, en guzel yaslar" demeleri cunku ben gercekten oyle hissetmiyorum. Ailem yazlik guney sehirlerinin birinde yasiyor, yazligimiz var ve ben yuzmeye gidemiyorum erkek kardeslerimin ve babamin aksine. Bunlar 2 aydir surekli kafamda donuyor, bir kuzenim vardi, sekuler bir aileye sahip bir adamla evlendi ve hayatimin onunki gibi olacagini dusunuyorum sanirim icten ice. Ailemizde kultur boyle, evlenene kadar ailenin yasantisi dogrultusunda yasamalisin ama istedigin insanla evlenebilirsin ve evlendiginde istedigin gibi yasayabilirsin. Bu evlenme teklifi aklimi cok karistiriyor ve butun planlarimi alt ust etti, ben bu 5 yil disimi sıkıp parami kazanmaya basladigimda hayatimi kurma arzusundaydim ama simdi daha erken olabilecekken neden bekleyeyim ki diye dusunmeye basladim. Surekli kotu biten evliliklere bakip kendimi ikna etmeye calisiyorum, ama bir yerde iyileri de karsima cikiyor ve benim aklim gene kayiyor. En kotusu de "en guzel yaslarin" sozleri aklimdan hic cikmiyor, butun hayatim bosa gidiyor gibi hissediyorum ve kendim icin cok uzuluyorum. Iki gundur aglamaktan kendimi alamiyorum, kafami bir turlu toparlayamiyorum, destege ihtiyacim var.
Not: Kimsenin hayat tarzini, inancini elestirmedim. Herkese saygi duyuyorum ve kendime de saygi bekliyorum.
 
Sen sanıyor musun evlenince herşey güzel olacak!!
Sakın kardeşim böyle bi hata yapma.aile baskısından kurtulacağım derken daha çok üzülürsün sabret okulunu bitir acele edersen çok üzülürsün ve telafisi olmaz geçmişin ne yazık ki.emin ol acele verilen ve birşeyden kaçmak için verilen cevapların sonu hüsran olur
 
Son 2 aydir kendime inanamiyorum; kendime, hayat gorusume cok ters seyler dusunuyorum. Cok yanlis seyler yapmaktan, basimi ciddi bir belaya sokmaktan korkuyorum artik, ben de buraya geldim. Biliyorum ki burada cok tecrubeli, akilli kadinlar var; birileri beni kendime getirir belki. Universite ogrencisiyim, evlenme teklifi aldim; konumun en kisa ozeti bu. Normal sartlarda olmasi gereken reddetmektir tabi ki, benim de hem mantigim hem hayat gorusum bunu soyluyor ama hayatimdaki baska detaylar bana "acaba?" dedirtiyor. Asiri muhafazakar bir aileye sahibim, parami kazanmaya baslamadan (ya da evlenmeden) ailemin sozunden cikamayacagim noktalar var. Benim okulumun bitmesine ise 4 yil var, ve bu 4 yil son zamanlarda gozumde cok buyuyor. Hayatim boyunca istedigimi giyemedim, surekli bogucu bir denetim altindaydim, ben artik cok SIKILDIM. Yasitlarim olan kadinlara baktigimda kendim icin cok uzuluyorum, en cok icimi acitan da yasimi ogrenenlerin "Ne kadar guzel, en guzel yaslar" demeleri cunku ben gercekten oyle hissetmiyorum. Ailem yazlik guney sehirlerinin birinde yasiyor, yazligimiz var ve ben yuzmeye gidemiyorum erkek kardeslerimin ve babamin aksine. Bunlar 2 aydir surekli kafamda donuyor, bir kuzenim vardi, sekuler bir aileye sahip bir adamla evlendi ve hayatimin onunki gibi olacagini dusunuyorum sanirim icten ice. Ailemizde kultur boyle, evlenene kadar ailenin yasantisi dogrultusunda yasamalisin ama istedigin insanla evlenebilirsin ve evlendiginde istedigin gibi yasayabilirsin. Bu evlenme teklifi aklimi cok karistiriyor ve butun planlarimi alt ust etti, ben bu 5 yil disimi sıkıp parami kazanmaya basladigimda hayatimi kurma arzusundaydim ama simdi daha erken olabilecekken neden bekleyeyim ki diye dusunmeye basladim. Surekli kotu biten evliliklere bakip kendimi ikna etmeye calisiyorum, ama bir yerde iyileri de karsima cikiyor ve benim aklim gene kayiyor. En kotusu de "en guzel yaslarin" sozleri aklimdan hic cikmiyor, butun hayatim bosa gidiyor gibi hissediyorum ve kendim icin cok uzuluyorum. Iki gundur aglamaktan kendimi alamiyorum, kafami bir turlu toparlayamiyorum, destege ihtiyacim var.
Not: Kimsenin hayat tarzini, inancini elestirmedim. Herkese saygi duyuyorum ve kendime de saygi bekliyorum.
Lütfen o dişi paranı kazanmaya başlayana kadar sık ,
Gerçekten en güzel yaşların ve bunu evlilik gibi ağır bir sorumlulukla harcama.
Ben paramı kazandıktan sonra evlenenlerdenim, inan bunun rahatlığını yaşamak bile güzel.
Ki benim ailem yok desem yeriydi,arkanda senin öyle ya da böyle destekçin onlar.
Yaş ilerledikçe hayat görüşün, olaylara bakışın ve çözüm yolların değişiyor, gelişiyor.
Daha güçlü ve mantıklı oluyorsun her şeye karşı
Umarım en doğru kararı verirsin.
 
Evlilik kurtuluş değildir. Sekuler gibi görünse de kıskanç bir psikopat çıkmayacağının garantisini veremeyiz. Okulu bitirip ona göre karar vermeniz yerinde olacaktır. Koca kaprisi çekmekte de aile baskısı evladır. Özel durumlar haricinde bir kadın en azından üniversite eğitimini tamamlamış olmalı evlenmeden önce. Okurken evlenen vardır elbet ancak istisnalar kaideleri bozmaz.
 
Karakteriniz, düşünceleriniz yeni yeni oturmaya başlayacak o yüzden sorgulamanız çok normal. Kafanız epey karışmış “hayat görüşüme ters şeyler düşünüyorum” diyorsunuz aynı zamanda şu anki görüşünüz de ters geliyor.
Acele etmeyin, bu kafa karışıklığında yapacağınız en son şey bu evlilik olsun
Aileden uzaklaşmak için evlenilmez, daha kötü sonuçlar doğurabilir
Ailenizin “evlenene kadar asla, evlendikten sonra istediğini yap” kafasını da hiç anlayamadım
Bekleyin, karakteriniz düşünceleriniz tam otursun
Ailenizle farklılıklara düşmeniz de ayıp değil ayrıca siz bir bireysiniz
İnşallah en doğru kararları verirsiniz
 
İstedigini yapabilmek ancak kendi paranı kazanırsan olur. Diğer türlü ailenin baskısından kocanın hatta ailesinin baskısına geçiş yapmış olursun sadece.
 
Sen sanıyor musun evlenince herşey güzel olacak!!
Sakın kardeşim böyle bi hata yapma.aile baskısından kurtulacağım derken daha çok üzülürsün sabret okulunu bitir acele edersen çok üzülürsün ve telafisi olmaz geçmişin ne yazık ki.emin ol acele verilen ve birşeyden kaçmak için verilen cevapların sonu hüsran olur
Yemin ederim ki kendime inanamiyorum, nasil boyle dusunebiliyorum bilmiyorum. Evet basima ne gelecegini bilemem, belki bugunumu arayacagim ama bir yandan da butun hayatim ellerimden kayiyormus gibi hissediyorum.
Lütfen o dişi paranı kazanmaya başlayana kadar sık ,
Gerçekten en güzel yaşların ve bunu evlilik gibi ağır bir sorumlulukla harcama.
Ben paramı kazandıktan sonra evlenenlerdenim, inan bunun rahatlığını yaşamak bile güzel.
Ki benim ailem yok desem yeriydi,arkanda senin öyle ya da böyle destekçin onlar.
Yaş ilerledikçe hayat görüşün, olaylara bakışın ve çözüm yolların değişiyor, gelişiyor.
Daha güçlü ve mantıklı oluyorsun her şeye karşı
Umarım en doğru kararı verirsin.
Evet bu yaslarda 1 yas bile fark ediyor, gecen yilki Futile ile bu yilki arasinda daflar kadar fark var desem yanilmis olmam. Evlilik agir bir sorumluluk biliyorum, ama bir yandan da bombos gecen yillarimi dusunuyorum.
Evlilik kurtuluş değildir. Sekuler gibi görünse de kıskanç bir psikopat çıkmayacağının garantisini veremeyiz. Okulu bitirip ona göre karar vermeniz yerinde olacaktır. Koca kaprisi çekmekte de aile baskısı evladır. Özel durumlar haricinde bir kadın en azından üniversite eğitimini tamamlamış olmalı evlenmeden önce. Okurken evlenen vardır elbet ancak istisnalar kaideleri bozmaz.
Haklisiniz, bu 2 aydan beridir ben kendime bile inanamiyorum acikcasi. Bir baskasina asla kefil olamam.
 
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak aman diyim emin olmadan hiç adım atma önce kendi ayaklarının üzerinde dur.Benim çok canım yandı.Ailem senin söylediğin gibiydi evlendim çok büyük bir yanlış yaptım.Ne olur kendini evlilik ile kurtaracağını zannetme....
 
Tahminen 18-19 yaşlarındasınız, bu yaşta yaptığınız evlilik, sizi yaşamsal anlamda özgürlüğe değil büyük bir sorumluluk altına sokacaktır. Aile baskısından kurtulmak için sakın ama şakın evlenmeyin. Sizi evlenmeye iten tek şeyin aile baskısı olması bu kararın muhtemelen yanlış ve acelece verildiğini gösteriyor. Öyle ki evleneceğiniz kişi ile olan ilişkinizden ona olan hislerinizden vs hiç bahsetmeden yalnızca evlenirsem aileden kurtulurum mantığı ile yazılan bir yazı okudum. Demekki bu evliliğe sizi iten en önemli sebep aileniz. En güzel yıllarınız olduğu doğru, kimbilir karşınıza daha neleri çıkacak, sizin için doğru olan kişi de teklifi yapansa seve seve okulunuzun bitmesini bekler. Okulunu bitir eline mesleğini al paranı kazan o vakitten sonra kimse yaşam türüne karışamaz, o vakit ailenden ayrı bir eve de çıkabilir, evlenme kararı da verebilirsin.
 
Karakteriniz, düşünceleriniz yeni yeni oturmaya başlayacak o yüzden sorgulamanız çok normal. Kafanız epey karışmış “hayat görüşüme ters şeyler düşünüyorum” diyorsunuz aynı zamanda şu anki görüşünüz de ters geliyor.
Acele etmeyin, bu kafa karışıklığında yapacağınız en son şey bu evlilik olsun
Aileden uzaklaşmak için evlenilmez, daha kötü sonuçlar doğurabilir
Ailenizin “evlenene kadar asla, evlendikten sonra istediğini yap” kafasını da hiç anlayamadım
Bekleyin, karakteriniz düşünceleriniz tam otursun
Ailenizle farklılıklara düşmeniz de ayıp değil ayrıca siz bir bireysiniz
İnşallah en doğru kararları verirsiniz
En yakinimdaki ornek, kuzenim. O da ailemizin kurallarindan sikayetciydi, sirf kurtulmak icin evlendi ve simdi cok mutlu. Bu benim kafami cok karistiriyor.
İstedigini yapabilmek ancak kendi paranı kazanırsan olur. Diğer türlü ailenin baskısından kocanın hatta ailesinin baskısına geçiş yapmış olursun sadece.
Haklisiniz, buna verebilecek bir cevabim yok. Kotuden cok iyi seyler olacagini dusunmek istiyorum gene de, sacma ve mantiksiz oldugunda hemfikir olsam da bir yanim oyle istiyor.
 
Haklisiniz, bu 2 aydan beridir ben kendime bile inanamiyorum acikcasi. Bir baskasina asla kefil olamam.
Evlilik teklifi heyecan verici bir şey illa ki. Ama evlilik çok ciddi bir karar. Gençlik heyecanıyla kaygiyla hareket etmemek lazım. Siz aşktan sevgiden ziyade bir kurtuluş olarak görüyorsunuz ki bu çok daha tehlikeli. Kafanızı dağıtacak bir aktivite bulun şimdilik. Bir geçiş dönemindesiniz kendinizi başka şeylerle oyalamak daha mantıklı.
 
Aile baskisindan kurtulmanın evlilikten daha pratik yontemleri de var.
Bu kadar darlandiysaniz biraz sesinizi cikarin, uc bes konusur sonra alisirlar. Bu yaz denize gitmekle baslayin mesela, ya da yavas yavas giyim tarzinizi degistirin, elestirseler de devam edin, siz sessiz kaldikca onlar da baskiyi arttirir cunku.
 
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak aman diyim emin olmadan hiç adım atma önce kendi ayaklarının üzerinde dur.Benim çok canım yandı.Ailem senin söylediğin gibiydi evlendim çok büyük bir yanlış yaptım.Ne olur kendini evlilik ile kurtaracağını zannetme....
Tecrubenizi paylastiginiz icin tesekkur ederim, umarim cok mutlu olursunuz geri kalan hayatinizda. Boyle bircok ornek okudum ama gozume perde indi sanki :(
Tahminen 18-19 yaşlarındasınız, bu yaşta yaptığınız evlilik, sizi yaşamsal anlamda özgürlüğe değil büyük bir sorumluluk altına sokacaktır. Aile baskısından kurtulmak için sakın ama şakın evlenmeyin. Sizi evlenmeye iten tek şeyin aile baskısı olması bu kararın muhtemelen yanlış ve acelece verildiğini gösteriyor. Öyle ki evleneceğiniz kişi ile olan ilişkinizden ona olan hislerinizden vs hiç bahsetmeden yalnızca evlenirsem aileden kurtulurum mantığı ile yazılan bir yazı okudum. Demekki bu evliliğe sizi iten en önemli sebep aileniz. En güzel yıllarınız olduğu doğru, kimbilir karşınıza daha neleri çıkacak, sizin için doğru olan kişi de teklifi yapansa seve seve okulunuzun bitmesini bekler. Okulunu bitir eline mesleğini al paranı kazan o vakitten sonra kimse yaşam türüne karışamaz, o vakit ailenden ayrı bir eve de çıkabilir, evlenme kararı da verebilirsin.
Acikcasi gereksiz bir ayrinti olarak dusunmustum, ama sevmiyorum diyemem tabi ki. Gercekten seviyorum, ozellikle de benim biraz cekingen bir yapim var, ona ragmen duvarlarimi yikmaya calismasini gozardi edemem. Ama eger ailem boyle olmasaydi kendisiyle cok sonra evlenmeyi dusunurdum.
Evlilik teklifi heyecan verici bir şey illa ki. Ama evlilik çok ciddi bir karar. Gençlik heyecanıyla kaygiyla hareket etmemek lazım. Siz aşktan sevgiden ziyade bir kurtuluş olarak görüyorsunuz ki bu çok daha tehlikeli. Kafanızı dağıtacak bir aktivite bulun şimdilik. Bir geçiş dönemindesiniz kendinizi başka şeylerle oyalamak daha mantıklı.
30dan 35ten sonra yapilmasi gerektigini dusunurdum evliligin, hayatin tamamen oturduktan sonra. Esaret gibi gelirdi, gercekten inanamiyorum bu dusunduklerime.
 
Evlilik teklifi eden adamdan hiç bahsetmeyip onu sadece etiket olarak görmeniz çok endişe verici. Yani evleneyim de çamurdan olsun mantığı.
Neyle karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz, evlilik aile baskısından kurtuluş yolu değildir. Kendiniz için birşeyler yapın. Muhtemelen yaşınız daha çok kucuk
 
Aile baskisindan kurtulmanın evlilikten daha pratik yontemleri de var.
Bu kadar darlandiysaniz biraz sesinizi cikarin, uc bes konusur sonra alisirlar. Bu yaz denize gitmekle baslayin mesela, ya da yavas yavas giyim tarzinizi degistirin, elestirseler de devam edin, siz sessiz kaldikca onlar da baskiyi arttirir cunku.
Ben bunu cok denedim aslinda, ben basortu takmaya zorlanmis biriyim ve taktim da birkac sene. Kavga kiyamet cikardim, annem cok gozyaslari doktu. Sanki butun gucumu o mucadele sirasinda harcamis gibiyim, daha fazlasini yapamiyorum. Babamin bir kas catmasina ikna oluyorum. Bir de baska seyler de var, ben ailemin dinini ilk genclik yillarimdan beri kabul etmiyorum ve bunu bu kis onlara acikladim. Inanmadigimi soyledim, ben inanmiyorum ve bu dinin kurallarina gore yasamak zorunda degilim dedim. Babam gene de ailesinin reputasyonundan vs bahsetti, bu evde yasiyorsan, senin parani ben veriyorsam zorundasin dedi. Yani tamamen sinmis biri sanmayin beni, ama bir yere kadar direnebiliyorum.
 
Evlilik teklifi eden adamdan hiç bahsetmeyip onu sadece etiket olarak görmeniz çok endişe verici. Yani evleneyim de çamurdan olsun mantığı.
Neyle karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz, evlilik aile baskısından kurtuluş yolu değildir. Kendiniz için birşeyler yapın. Muhtemelen yaşınız daha çok kucuk
Erkek arkadasimi sadece etiket olarak gormuyorum, seviyorum. Ama uzun uzun bahsetmeye gerek gormedim konumda. Evleneyim de camurdan olsun mantiginda birisi degilim, evlilik teklifi alacagim aklimin ucundan bile gecmezdi.
 
Son 2 aydir kendime inanamiyorum; kendime, hayat gorusume cok ters seyler dusunuyorum. Cok yanlis seyler yapmaktan, basimi ciddi bir belaya sokmaktan korkuyorum artik, ben de buraya geldim. Biliyorum ki burada cok tecrubeli, akilli kadinlar var; birileri beni kendime getirir belki. Universite ogrencisiyim, evlenme teklifi aldim; konumun en kisa ozeti bu. Normal sartlarda olmasi gereken reddetmektir tabi ki, benim de hem mantigim hem hayat gorusum bunu soyluyor ama hayatimdaki baska detaylar bana "acaba?" dedirtiyor. Asiri muhafazakar bir aileye sahibim, parami kazanmaya baslamadan (ya da evlenmeden) ailemin sozunden cikamayacagim noktalar var. Benim okulumun bitmesine ise 4 yil var, ve bu 4 yil son zamanlarda gozumde cok buyuyor. Hayatim boyunca istedigimi giyemedim, surekli bogucu bir denetim altindaydim, ben artik cok SIKILDIM. Yasitlarim olan kadinlara baktigimda kendim icin cok uzuluyorum, en cok icimi acitan da yasimi ogrenenlerin "Ne kadar guzel, en guzel yaslar" demeleri cunku ben gercekten oyle hissetmiyorum. Ailem yazlik guney sehirlerinin birinde yasiyor, yazligimiz var ve ben yuzmeye gidemiyorum erkek kardeslerimin ve babamin aksine. Bunlar 2 aydir surekli kafamda donuyor, bir kuzenim vardi, sekuler bir aileye sahip bir adamla evlendi ve hayatimin onunki gibi olacagini dusunuyorum sanirim icten ice. Ailemizde kultur boyle, evlenene kadar ailenin yasantisi dogrultusunda yasamalisin ama istedigin insanla evlenebilirsin ve evlendiginde istedigin gibi yasayabilirsin. Bu evlenme teklifi aklimi cok karistiriyor ve butun planlarimi alt ust etti, ben bu 5 yil disimi sıkıp parami kazanmaya basladigimda hayatimi kurma arzusundaydim ama simdi daha erken olabilecekken neden bekleyeyim ki diye dusunmeye basladim. Surekli kotu biten evliliklere bakip kendimi ikna etmeye calisiyorum, ama bir yerde iyileri de karsima cikiyor ve benim aklim gene kayiyor. En kotusu de "en guzel yaslarin" sozleri aklimdan hic cikmiyor, butun hayatim bosa gidiyor gibi hissediyorum ve kendim icin cok uzuluyorum. Iki gundur aglamaktan kendimi alamiyorum, kafami bir turlu toparlayamiyorum, destege ihtiyacim var.
Not: Kimsenin hayat tarzini, inancini elestirmedim. Herkese saygi duyuyorum ve kendime de saygi bekliyorum.

bunca yazmışsın evlilik teklifini kimden aldığını yazmamışsın.
sevgilin mi? tanımadığın biri mi?
kaç yaşındasın?
 
bunca yazmışsın evlilik teklifini kimden aldığını yazmamışsın.
sevgilin mi? tanımadığın biri mi?
kaç yaşındasın?
Anlasilacagini dusundum, tabi ki sevgilim tanimadigim biri degil. 21 yasindayim.
 
Evlenince hayatın güzel olmayacak doğru insanı bulunca hayatın kolaylaşacak güzelleşecek
Oyüzden aklını karıştırma derim
 
Back
X