Son 2 aydir kendime inanamiyorum; kendime, hayat gorusume cok ters seyler dusunuyorum. Cok yanlis seyler yapmaktan, basimi ciddi bir belaya sokmaktan korkuyorum artik, ben de buraya geldim. Biliyorum ki burada cok tecrubeli, akilli kadinlar var; birileri beni kendime getirir belki. Universite ogrencisiyim, evlenme teklifi aldim; konumun en kisa ozeti bu. Normal sartlarda olmasi gereken reddetmektir tabi ki, benim de hem mantigim hem hayat gorusum bunu soyluyor ama hayatimdaki baska detaylar bana "acaba?" dedirtiyor. Asiri muhafazakar bir aileye sahibim, parami kazanmaya baslamadan (ya da evlenmeden) ailemin sozunden cikamayacagim noktalar var. Benim okulumun bitmesine ise 4 yil var, ve bu 4 yil son zamanlarda gozumde cok buyuyor. Hayatim boyunca istedigimi giyemedim, surekli bogucu bir denetim altindaydim, ben artik cok SIKILDIM. Yasitlarim olan kadinlara baktigimda kendim icin cok uzuluyorum, en cok icimi acitan da yasimi ogrenenlerin "Ne kadar guzel, en guzel yaslar" demeleri cunku ben gercekten oyle hissetmiyorum. Ailem yazlik guney sehirlerinin birinde yasiyor, yazligimiz var ve ben yuzmeye gidemiyorum erkek kardeslerimin ve babamin aksine. Bunlar 2 aydir surekli kafamda donuyor, bir kuzenim vardi, sekuler bir aileye sahip bir adamla evlendi ve hayatimin onunki gibi olacagini dusunuyorum sanirim icten ice. Ailemizde kultur boyle, evlenene kadar ailenin yasantisi dogrultusunda yasamalisin ama istedigin insanla evlenebilirsin ve evlendiginde istedigin gibi yasayabilirsin. Bu evlenme teklifi aklimi cok karistiriyor ve butun planlarimi alt ust etti, ben bu 5 yil disimi sıkıp parami kazanmaya basladigimda hayatimi kurma arzusundaydim ama simdi daha erken olabilecekken neden bekleyeyim ki diye dusunmeye basladim. Surekli kotu biten evliliklere bakip kendimi ikna etmeye calisiyorum, ama bir yerde iyileri de karsima cikiyor ve benim aklim gene kayiyor. En kotusu de "en guzel yaslarin" sozleri aklimdan hic cikmiyor, butun hayatim bosa gidiyor gibi hissediyorum ve kendim icin cok uzuluyorum. Iki gundur aglamaktan kendimi alamiyorum, kafami bir turlu toparlayamiyorum, destege ihtiyacim var.
Not: Kimsenin hayat tarzini, inancini elestirmedim. Herkese saygi duyuyorum ve kendime de saygi bekliyorum.
sivastrabzon
Yorumunuzun bircok kismina hak verdim, tesekkur ederim. Yalniz;
felegim sasti
