Kafam çok karışık...

Merhabalar herkese,
Ben yurtdışında okuyorum.Okula başladığım ilk dönemde çok yalnızdım. İkinci dönem sonunda bir arkadaş edindim. Arkadaşımla ortak dersler aldık ve birbirimize akademik konuda destek oluyorduk başka bir ülkede. Ben toplumun güzellik algısına uymayan, ne yüzü ne de bedeni güzel olan birisiyim. Hem kiloluyum hem de çirkin sayılabilecek bir yüzüm var. Arkadaşım çok güzel. Ben onun güzelliği ve dış görünüşünden ziyade, onun kişiliği ve ortak noktalarımızı görerek arkadaş oldum ve hiç dış görünüş üzerinden değerlendirmedim bile. Farklı bir ülkede, aynı ülkeden gelip, benzer sorunları paylaşan ve aynı dili konuşan iki kişiydik benim için. Sınıftaki kişiler bize yaklaştığında ben hep sessiz kaliyordum ve arkadaşım konuşmaları sürdürüyordu, çünkü ben bu kişilerin bizimle konuşmasının tek nedeninin arkadaşım olduğunu düşünüyordum ve nasıl olsa beni değersiz görüyorlar diye,sosyal olarak reddedilmemek için hiç konusmamaya ya da minimal cevaplar vermeye çalışıyordum.Zaman geçtikçe, az kişinin bulunduğu ve herkesin neredeyse birbiri ile konuşmak zorunda kaldığı bir ders aldık. Ve bu kişileri başka büyük derslerde de gördüğümde, tanıdık yüzler olduğu için sınıfa girerken falan gözüm takılıyordu. Bu kişiler arasında bir çocuk da vardı sürekli farklı bölümlerde,aynı derslerde karşılaştığımız. Bir gün bir grup çalışması yapıldı. Ben, arkadaşım, bu çocuk ve iki kişi daha. Bu çocuk tarih ile alakalı birşey söyledi ve benim inanılmaz ilgi duyduğum bir konuydu ve ben de kafa sallayarak ve sesli bir şekilde onayladım ama herhangi bir kelime söyleyip, konuşmak istemedim, çünkü o gün kişisel sorunlar sebebi ile kafam çok dağınıkti. Yine arkadaşım benim yerime konuştu grupta.Bu dersin bitişinde, otobüs beklerken bu çocuk bize yaklaşıp, selam verip arkadaşımla konuşmaya başladı. Ben ise yine aynı savunma mekanizması ile arkadaşımla konuşmak istiyor ve ben fazlalığım burda hissine kapılıp, tek kelime etmedim ve konuşmalarına katılmadım. Çocuk da çok istekli değildi beni konuşmalarına katmaya zaten. Onlar konuştular, ben de sadece o ortamda var oldum, dinliyormuş gibi görünmek bile istemedim. Sonra bu çocuk,arkadaşımla konuşmaya başladı, tam arkadaş değillerdi ama sınıfta konuşuyorlardı. Ben de sessiz kaldığım için,kendimi fazlalık hissediyordum. Sömestrin sonunda, son günlerde falandı. Ben bir sınava girip çıktım ve sınavı geçtim. Sonra arkadaşımı ve sınıftan birkaç kişiyi ve bu çocuğu konuşurken gördüm. Arkadaşıma doğru yürüdüm, sınav hakkında konuşmaya başladık. Bu çocuk biraz kenara çekildi, kollarını kavusturup uzaktan dinlemeye başladı. Ben de kabalık olmasın diye arada ona da bakarak konuşmaya dahil etmeye çalıştım çünkü uzaktan dinliyordu. Sonra bir ara İngilizce biraz akademik bir kelime kullandım, cümle içinde biraz garip duran-hocanın sınavdaki tavrını anlatırken, ve bu çocuk atlayıp, sarkastik bir şekilde hoca öyle dediyse dedi. Ben anlamadım, suratına dümdüz, bomboş bakıp cevap vermedim. Sonra 5 dk sonra aynı kişi biz okul bahçesinde iken yanımıza geldi. Ve aslında bölümün ikinci yan dalı gibi olan bir departmanda olmak istediğinden bahsetti. Ben de o departmana geçmeye hazırlanıyordum ve aradaki tansiyonu ve sessizliği bozmak için sadece ben de dedim karşılık olarak. Çünkü arkadaşımla bu kişi konuşurken ben sessiz kenarda durdukça, arkadaşını ona karşı dolduran ve ondan hoşlanmayan birisi gibi görünebilirim diye endişe ediyordum. Bu kişi göz teması kurmadan, gayet soğuk bir tavırla, kelime seçimimi eleştirdi bir daha. Sonra sorry, ben dil konusunda takıntılıyım dedi. Ama arkadaşımı ya da başka kişileri düzelttiğini hiç görmedim. Ben de bu aralar fazla İngilizce konuşmuyorum diye konuyu kapatmak istedim ama pratik yaparsan diye daha patronize eder bir şekilde daha küçümseyici bir tavra büründü. Ben cevap vermedim. Ama grupta konuşulan başka konularda bu kişi ile minimal olarak konuştum. Sonra bu kişi gruptan ayrıldı. Ve arkadaşımla neden böyle davranıyor rahatsız oldum dedim. Arkadaşım tınlamadan, boşver ya dedi. Ben bu çocuğun, arkadasimla daha yakın olmak için beni gruptan izole etmeye çalıştığını düşündüğüm için baya rahatsız oldum.Sonra bu çocuk ile arkadaşımı konuşurken gördüm bu olaydan, 3 gün sonra falan, yanlarına yaklaştım. Arkadaşımın omzuna dokunup Türkçe konuşup bu kişiyi tamamen yok saydım ve kenarda konuşmalarının bitmesini bekledim. Bu çocuk küçümseyici bir gülümseme atıp, arkadaşımla konuşmayı bıraktı ve etrafı ve benim hareketlerimi izlemeye koyuldu. 5 dk sonra aynı arkadaş ortamında karşılaştık. Bu kişi sınav konusu ile alakalı birşey söyledi ve bu konuda bilgisiz olduğu açıktı. Kendisi de yapamadığı söyledi. Ben de önceki hareketlerine gönderme olarak gayet akademik bir İngilizce ile bilgisini sorgulayıp(tabii ki sakin bir tavırla), sınav sorusunun cevabını açıkladım. Ona sınavla ilgili sorduğumda, hafif bir gülümseyip, kafasını kaşıyıp, kısa bir cevap verip benim cevabımı sessizce dinledi. Bu olaydan sonra bu çocuk ile karşılaşmadım çok şükür ki. Ama arkadaşım bu olaydan sonra başka olaylarda da hiç arkamda durmadığı için bir süre sonra arkadaşlığımız kopup gitti. Ben bu soruyu ileriki durumlar için soruyorum. Boyle bir durumda arkadaşımla aynı ortamda olmam suçmuş gibi hissediyordum. Acaba arkadaşlığımi bitirseydim ve onlar o çocukla arkadaş olsaydı diye düşünüyorum. Böyle bir durumda nasıl davranmam gerekiyor? Ya da bu çocuğun davranışları cidden beni izole etmeye çalışıyor gibi mi, ben mi alinganım?