- 21 Temmuz 2009
- 36.900
- 6.947
- 248
arkadaşlar belki dert değil ama şu aralar benim çok kafama takılmaya başladı. erkek arkadaşımın ailesi bize gelecekler tanışmaya ama evimizdeki eşyalar çok eski. annemler evlendiğinden beri koltuk hariç değiştirilmemiş, mutfak dahil kırık dökük. tamam onların da durumu çok iyi değil norma insanlar ama ben nedense kendimi kötü hissetmeye başladım. sevgilim sürekli gelip gidiyor bize ondan hiçbi çekincem olmadı ama kayınvalide adayları farklı düşünür sanırım ve içinden diyecektir eşyalara bak falan diye. ailemin de küçük düşmesini istemiyorum. durumumuz kötü değil ama açıkçası babamın ev yenilemeye hiç parası olmadı. çok da b tarz şeylere önem vermezler ama gün oldu devran döndü işte şimdi düşünüyorum ben. siz olsanız ne yapardınız bu durumda.
Kimse ağzını açıp tek kelime etmemişken sen onların söyleyeceği şeyleri düşünüp kafanda kurarsan işin zor. Çok zor.
Ben gecekonduda büyüdüm; kışın çatısı akardı, mutfağına iki dolap sığmazdı, annem yaz temizliği yapar babam badanasını yapar, iki ay sonra yağmur yağar her yer is olurdu, baca akardı. Okuldaki bütün arkadaşlarım beni yaşadığım yere yakıştırmazlardı ama ben her seferinde inatla gecekondu bahcesini anlatırdım, mangal keyiflerimizden bahsederdim. Evlendim, eşim beni oraya istemeye geldi, eşimin babaanesinin apartmanı falan var, görmüş gecirmiş insanlar. Eşim bir kez bana sen gecekonduda büyüdün demedi, diyemez! Cünkü ben dışımı değil içimi güzelleştirdim.