kafaya taka taka bir hal oldum

kizilca .!.:

Arkadaslar gondermicem cocugumu bir yere
uzagimda olunca HIC ILGILENEMEYECEGIM
iyisimi yanimda olsun elimden geldigince ILGILENEYIM
sonucta zorlansamda eksik etmem bir seyinden kizimi
Anne olmak zorlanmak fedakarlik etmek degilmidir zaten

sabah esime dedim cocuk gitmeyecek bir yere
ya bir iki hafta tatil yapip dönersiniz yada gitmeyecek
cocugumuza bakamayacak kadar acizmiyiz dedim
biraz melodram yaptim anlayacaginiz
esim "tamam tamam bende merakli degilim gondermeye bu kadar strese girecegini
dusunseydim israr etmezdim" dedi
he iyi o zaman dedim
konu kapandi :)

Genişletmek için tıkla...

çok doğru bi karar olmuş

başka yerde pasta börek yiyeceğine

senin yanında çorba ekmek yesin bi de üstüne eşsiz ANNE SEVGİSİ verirsin tatlı niyetine

tamam işte oooooohhhhhh miss gibi

kizilca .!.:

Merhaba arkadaslar,

4 hafta sonra dogum yapacagim
bir kizim var 14 aylik
ve ben o kadar agirlastim ki ve herseyi o kadar kafaya takiyorum ki
ates basiyor kulaklarimdan hissediyorum artik

aksam saat on olsa esimle kizim uyusa ve ben soyle derin bir nefes alip dinlensem
diye bekliyorum
gebeligimde yasadigim en sikintili olaylardan birisi ellerimin uyusmasi
kalemle dahi yazi yazamiyorum kütük gibi parmaklarim
kizim ortaligi o kadar batiriyorki
pesinden kosturmaktan helak oluyorum
ev isi yapmak icin cirpiniyorum adeta
aksam onlar uyuduktan sonra yaparim diyorum
ama mayisip yerimden kalkamiyorum
evimizi tasimamiz gerek bir iki hafta icinde
daha genis ve kesinlikle daha rahat yasayabilecegim bir yer olacak
yoksa bu evde cinlenecegim yakinda
ne yaptigim temizlik belli ne topladigim

yardimci tutamam
kizimi zaten haftada uc kere krese veriyorum yarim gun
esim yardimci oluyor ama yeteri kadar degil
hafta ici sabah alti cikip aksam altida geliyor
yemek duzenimiz yok yapamiyorum her zaman
kizima yaptgim yemekleri artik fazla fazla yapip yiyoruz )))
hersey gozume batiyor
hele eksik olan temizligim
perdelerim yikanmadi alti ayi gecti
ailelerimiz yok yanimizda (zaten benimkiler hasta)
esim sukur istedigi ise girdi daha duzenli ve iyi bir kazanci olacak
dolayisiyla o konuda icim rahatliyor ama yine bu stres ve sikintidan kurtulamiyorum

lanet ev sahiplerimiz var. su parasi ev kirasina dahil oldugunu soylemislerdi
iki sene sonra tl olarak 400 tl istediler
kabul etmedigimiz icin kavga cikti ve aramiz bozuldu
gercek yuzleri cikti ortaya
kirayi elden verdigimiz icin ispat gosteremeyecegimizi dusunerek
sene basindan ilk üc ayin kirasini odemediler diye mahkemeye vermekle tehtit edildik
bu haksizlik beni cok uzdu
ani tepkiler veriyorum esime sinirlerim o kadar yiprandi yani
esim bir sey olmaz desede
boyle bir haksizliga maruz kalirsam cok kotu agresiflesirim
sabir diliyorum sadece allahtan

boylesi stresli bir donemin icinde
benim dunyalar guzeli zehir gibi akilli guler yuzlu kizim sorun oldu
esim kizini cok seviyor herseyden cok ona baktigi gibi bana bile bakmadi diyebilirim
koyun koyuna uyurlar
delice oynarlar gulerler canimi sikarlar
fakat esim stresten sanirim cocugu sorun etmeye basladi
" sen dogum yaptiginda ailen cocuga bakamaz, ev tasima olayida var
verimli olamayiz kizimiza karsi dolayisiyla ailemin yanina gondereyim türkiyeye köye 3 ay kalsin"dedi

zaten esimin ailesi daha torunlarini goremediler cunku izine gidemedik
benim teklifim dogumdan once bir iki hafta gidip gelsinler hem esimi hem torunlarini gormus olurlar
diye dusundum
ama esim israrla "sorun gormeleri degil kizimiza bakacak birileri lazim benim ailem baksin uc ay" diye tutturdu
bazi cok yorgun oldugum zamanlar bu dusunce cazip geliyor
ama benki kizimi bes saatligine krese biraktigim zaman ozleyip merak edip ariyorum her seferinde
oraya giderse ne yaparim? dayanirmiyim?
tamam iyi bakarlar gozlerinden sakinirlar (oyle umuyorum) ama kizim bunalima girmezmi bensiz yapabilirmi
hele babasini gormeden?
bu konu hakkinda ne diyorsunuz? bu sekil ayriliklar yasadinizmi?

bu arada benim ailem kesinlikle karsilar
tatile gidip gelsin babasiyla ama kalmasin biz dayanamayiz diyorlar
cok seviyorlar kizimi asiri seviyorlar
annemle babam agir hastaliklar gecirdiler ve yasli insanlar (66-76 yaslarindalar)
asiri cömert davraniyorlar abartili hediyeler aliyorlar bize ve kizimiza (kizimin hatirina)
fakat esimin ailesi ilk dogdugunda el emegi goz nuru birkac patik ve yelek haricinde
bir sey almadilar (hatta kiz oldugu icin burun bile kivirdilar- )
ama sonucta torunlari oldugu icin ve israrla "biz bakariz" dedikleri icin istekli olduklari icin
ALLAH RAZI OLSUN diyorum

son kafami karistirip beni sinir eden olay ise
esim ayni bolgede yasadigimiz bir amcaogluyla gorustu (nadir gorusurler)
yasca buyuktur kendileri ve durumlari supheli iyidir
esime ilk kizim icin hayirli olsun bile demeden
esimin avrupaya geldiginden beri kayinpederime maddi acidan ne kadar yardimda bulundugunu sordu
esimde bir miktar soyledi (evlendigimizden beri 3 senedir cok az para gonderdi esim)
ve aldigi cevap "bir erkek ve bir evlad olarak utanman gerek madem kizini gotureceksin gitmeden
20000 tl kredi cek git babana ver"
esime cok dokundu ve ailesinin oldugunu babasinin elinde para tutamadigini bu gibi durumlara
karismamasini soyledi
benim yorumum demek ailesi bizden bu miktari umuyorlar ama asi olan ogulllarina soyleyemediklerinden
bu sekil duyuruyorlar
ne zaman moralim bozulsa ne zaman kizimi sevsem
bu olay geliyor aklima ver esime
kizimi bir yere gondermiyorum diyorum
ama bir yandan dogum ev tasima olaylari aradan cikana kadar gitse iyi olurmu diyede dusunmeden edemiyorum

sizler ne diyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

kizilca .!.:

Merhaba arkadaslar,

4 hafta sonra dogum yapacagim
bir kizim var 14 aylik
ve ben o kadar agirlastim ki ve herseyi o kadar kafaya takiyorum ki
ates basiyor kulaklarimdan hissediyorum artik

aksam saat on olsa esimle kizim uyusa ve ben soyle derin bir nefes alip dinlensem
diye bekliyorum
gebeligimde yasadigim en sikintili olaylardan birisi ellerimin uyusmasi
kalemle dahi yazi yazamiyorum kütük gibi parmaklarim
kizim ortaligi o kadar batiriyorki
pesinden kosturmaktan helak oluyorum
ev isi yapmak icin cirpiniyorum adeta
aksam onlar uyuduktan sonra yaparim diyorum
ama mayisip yerimden kalkamiyorum
evimizi tasimamiz gerek bir iki hafta icinde
daha genis ve kesinlikle daha rahat yasayabilecegim bir yer olacak
yoksa bu evde cinlenecegim yakinda
ne yaptigim temizlik belli ne topladigim

yardimci tutamam
kizimi zaten haftada uc kere krese veriyorum yarim gun
esim yardimci oluyor ama yeteri kadar degil
hafta ici sabah alti cikip aksam altida geliyor
yemek duzenimiz yok yapamiyorum her zaman
kizima yaptgim yemekleri artik fazla fazla yapip yiyoruz )))
hersey gozume batiyor
hele eksik olan temizligim
perdelerim yikanmadi alti ayi gecti
ailelerimiz yok yanimizda (zaten benimkiler hasta)
esim sukur istedigi ise girdi daha duzenli ve iyi bir kazanci olacak
dolayisiyla o konuda icim rahatliyor ama yine bu stres ve sikintidan kurtulamiyorum

lanet ev sahiplerimiz var. su parasi ev kirasina dahil oldugunu soylemislerdi
iki sene sonra tl olarak 400 tl istediler
kabul etmedigimiz icin kavga cikti ve aramiz bozuldu
gercek yuzleri cikti ortaya
kirayi elden verdigimiz icin ispat gosteremeyecegimizi dusunerek
sene basindan ilk üc ayin kirasini odemediler diye mahkemeye vermekle tehtit edildik
bu haksizlik beni cok uzdu
ani tepkiler veriyorum esime sinirlerim o kadar yiprandi yani
esim bir sey olmaz desede
boyle bir haksizliga maruz kalirsam cok kotu agresiflesirim
sabir diliyorum sadece allahtan

boylesi stresli bir donemin icinde
benim dunyalar guzeli zehir gibi akilli guler yuzlu kizim sorun oldu
esim kizini cok seviyor herseyden cok ona baktigi gibi bana bile bakmadi diyebilirim
koyun koyuna uyurlar
delice oynarlar gulerler canimi sikarlar
fakat esim stresten sanirim cocugu sorun etmeye basladi
" sen dogum yaptiginda ailen cocuga bakamaz, ev tasima olayida var
verimli olamayiz kizimiza karsi dolayisiyla ailemin yanina gondereyim türkiyeye köye 3 ay kalsin"dedi

zaten esimin ailesi daha torunlarini goremediler cunku izine gidemedik
benim teklifim dogumdan once bir iki hafta gidip gelsinler hem esimi hem torunlarini gormus olurlar
diye dusundum
ama esim israrla "sorun gormeleri degil kizimiza bakacak birileri lazim benim ailem baksin uc ay" diye tutturdu
bazi cok yorgun oldugum zamanlar bu dusunce cazip geliyor
ama benki kizimi bes saatligine krese biraktigim zaman ozleyip merak edip ariyorum her seferinde
oraya giderse ne yaparim? dayanirmiyim?
tamam iyi bakarlar gozlerinden sakinirlar (oyle umuyorum) ama kizim bunalima girmezmi bensiz yapabilirmi
hele babasini gormeden?
bu konu hakkinda ne diyorsunuz? bu sekil ayriliklar yasadinizmi?

bu arada benim ailem kesinlikle karsilar
tatile gidip gelsin babasiyla ama kalmasin biz dayanamayiz diyorlar
cok seviyorlar kizimi asiri seviyorlar
annemle babam agir hastaliklar gecirdiler ve yasli insanlar (66-76 yaslarindalar)
asiri cömert davraniyorlar abartili hediyeler aliyorlar bize ve kizimiza (kizimin hatirina)
fakat esimin ailesi ilk dogdugunda el emegi goz nuru birkac patik ve yelek haricinde
bir sey almadilar (hatta kiz oldugu icin burun bile kivirdilar- )
ama sonucta torunlari oldugu icin ve israrla "biz bakariz" dedikleri icin istekli olduklari icin
ALLAH RAZI OLSUN diyorum

son kafami karistirip beni sinir eden olay ise
esim ayni bolgede yasadigimiz bir amcaogluyla gorustu (nadir gorusurler)
yasca buyuktur kendileri ve durumlari supheli iyidir
esime ilk kizim icin hayirli olsun bile demeden
esimin avrupaya geldiginden beri kayinpederime maddi acidan ne kadar yardimda bulundugunu sordu
esimde bir miktar soyledi (evlendigimizden beri 3 senedir cok az para gonderdi esim)
ve aldigi cevap "bir erkek ve bir evlad olarak utanman gerek madem kizini gotureceksin gitmeden
20000 tl kredi cek git babana ver"
esime cok dokundu ve ailesinin oldugunu babasinin elinde para tutamadigini bu gibi durumlara
karismamasini soyledi
benim yorumum demek ailesi bizden bu miktari umuyorlar ama asi olan ogulllarina soyleyemediklerinden
bu sekil duyuruyorlar
ne zaman moralim bozulsa ne zaman kizimi sevsem
bu olay geliyor aklima ver esime
kizimi bir yere gondermiyorum diyorum
ama bir yandan dogum ev tasima olaylari aradan cikana kadar gitse iyi olurmu diyede dusunmeden edemiyorum

sizler ne diyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

martı25.28 .!.:

ya arkadasım hadı sen hamılesın dogru dusunemıyorsun esın olacak ınsan nasıl bır sag duyusuzlukla boyle bır fıkrı uygun gorur.kızını seven baba ondan aylarca uzak kalmayı goze alamaz.anne baba olmak demek dişini tırnagına katarak tum emegı vermek demek.yerı gelır gunlerce uykusuz,dınlenmeden ılgınırsın.buda anne baba olmanın cefasıdır.sız 14 aylık bır cocugu kı onun ıcın su an en gereklı sey aıtlık duygusu,anne ve babanın sevgısıdır.sız onu anlayamayacagı bır sebepten yollamayı dusunuyorsunuz.kardesı ugruna onu heba edıyorsunuz.kı 14 aylık cocuk yaramazdır,kesfetmek ıster,tehlıkeyı bılmedıgı ıcın cok buyuk dıkkat ıster.kayınvalıdenız ona bunları verebılecekmı.bakın evınızı oladugu kadar temızleyıp pratık yemekler yaparak yasayabılırsınız.o kızınızın egıtımı ıcın endıselenen kocanızada lutfen sunu soyleyın kıznızın su an egıtıme degıl aıtlık duyusuna ıhtıyacı var.benım oglum su an 5 yasında ve ben ılk 3 yasına yanlıs yaparak ıse gelırken kacarak cıkardım evden aglmasın dıye ve su an oglum benım onu terkedıp gıdecegımı sanıyor.bana benı bırakıp ıse gıdıyordunya dıyor.yapmayın allah askına.ıkı cocuk buyuten cok ısan var.esınız bır zahmet elını tasın altına koyuversın bıraz daha.

Genişletmek için tıkla...