Haklısınızz...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Kalabalık içinde yalnızlık, varlık içinde yokluk
- Konu Sahibi cagszcn
- Başlangıç Tarihi
- 20 Temmuz 2008
- 6.028
- 11.418
Benim eşim de çok ilgilidir ama işte hayatın keşmekeşi içinde fark edemeyebiliyor.. Ben de sizin gibi aman kimseye minnet etmeyeyim diye her işimi gücümü hep kendim halletmeye çalışıyorum, ya da her sıkıntımı tek başıma yaşayıp çözmeye çalışıyorum. Ama yanlış yapıyoruz arkadaşım inan bana. "Destek istiyorum, yoruldum, önemli hissetmeye ihtiyacım var, bu aralar yalnız hissediyorum sana daha çok ihtiyacım var, biraz zor bir süreçten geçiyorum.." demek hiç zor değil. Ben de psikolojik olarak zor bir süreçten geçiyorum, birikmiş şeyler bi tarafımda patlıyor, konunun özü yalnızlık aslında aynı sizin hissettiğiniz gibi. Evde köşe bucak yer arıyorum ağlamak için. Eşim hiç fark etmedi çünkü belli etmiyorum, göz yaşlarımı silip odaya giriyor ee ne izliyorsun falan diyorum. En son balkonda beni ağlarken yakaladı. Hiç yapmadığım halde o an içimden ne geçiyorsa anlattım. Ne hissediyorsam söyledim. Öyle iyi geldi ki anlatamam. Normalde eşime anlatmama sebebim eşim kendince daha kötü bir çocukluk geçirmiş, zor bir hayatı olmuş, hem ona şımarıklık gibi gelecekmiş gibi hissediyorum hem de elimde değil eşim bile olsa kimseyi dertlerimle sıkmak istemiyorum... ama iyi hissettirdi konuşmak, sarılmak.. ben yanındayım demesi.. dile dökmek gerçekten insanın içindeki buzları kırmanın tek yolu.. yoksa kimse oturduğu yerden bizi anlayamaz..
Anormal olduğunu söylemedim zaten. Kendi kendime yetebilmek dünyanın en güzel hissiyatıdır hep derim. Ama sıkmamak adına kısaca yazdım. Mesela,
20 yaşındaydım. Üniversite 3. Sınıf bitmiş. Yaz tatili için eve dönüyorum. 4. Kat asansörsüz eve 30 kg valiz taşırken bel fıtığını teğet geçmiştim. Ama 1 hafta sağımdan soluma dönemeyecek kadar ağır belim tutulmuştu. Tek başıma hastaneye gittim geldim. Ama hafta sonu olduğu için ilaçlarımı alamamıştım. O recetenin süresi doldu kimse ilacımı almaya gitmedi... en son eve 20 dk yurume2 mesafesindeki eczaneye yine ben gittim. Anlatmak istediğim bu...
- 3 Nisan 2014
- 35.335
- 142.770
Tamam da geçmiş gitmiş. O zaman şartlar öyleymiş aileniz yardımcı olmamış vs. Geçmişin acılarının peşini bırakıp şimdiki hayatınızı güzelleştirmelisiniz. Herkesin hayatında ailesi olmayabiliyor yerine arkadaş eş dost koyuluyor. Ben sizi anladım ama diyorum ki kafaya takıp şimdiki zamanda bile üzülmenizi gerektirecek şeyler değil bunlar.
Bende çocuğuna düşkün anne baba görünce üzülüyorum şansıma eşimde öyle peşimde pervane aman yorulmasin diyen biri değil ama ben anneyim en gerçek sevgi evlat sevgisi çocuğun kucukmu büyüsün aranızda ki bağ tüm eksikliğini kapatıcak inşallah tüm zorluğa rağmen doyamadım ikinciyi istedim
biz güçlüyüz evladına sarıl içten sevgi başka kimsede bulamadım ben canım
O kadar haklısın ki.. İşte bende zamanında çok üzülüyordum kimse beni düşünmüyor önemsemiyor diye.. İnsan değer görmek düşünülmek istiyor ama baktım kimse beni düşünmüyor bende maalesef onlar gibi oldum. Sonuç olarak beklentilerimi değiştirirsem daha mutlu olacağımı düşündüm. Öyle de oldu. Sende bundan sonra sana değer veren insanlara değer verirsen daha mutlu olursun inşallah
