- Konu Sahibi sahtehayat
- #41
Çok üzüldüm ya benim ilk zamanlarım gibi geldi. bi erkeğin babası ölmüşse bu çok ama çok büyük bi problem oluyo evlilikte. Benim eşimin de babası vefat etmişti, annesi bizi de baya bi yanlız bırakmadı. hele ilk babası öldüğünde eşim aynı ev diye tutturmuştu, o zaman daha çıkıyoduk. kabul etmemiştim, sonra yakın oturduk ve zırt bırt geliş gidişler başladı. her akşam yemeği ordaydık. çok zordu. biz de eşimle birbirimize girdik kaç kez, olmayacak dedim ben de babamın evine dönmeye kalktım. ve biz kan kustuk, kayınvalidemin ruhu bile duymadı biliyo musun! kadına hiç bişey çaktırmadık çünkü eşim o kendini fazlalık gibi hissetsin istemedi. sonra sonra benim biraz baskılarımla, biraz eşimin anlayışıyla aralandı gidip gelmeler. eşim yine her gün uğrar ama ben spora falan gittim hafta içleri, o da annesine gitti. sabır, zaman gerekiyo. eğer olanları unutabileceksen, biraz daha dene derim ben sana. yuva kolay kurulmuyo, daha yeni kaybetmiş babasını. hem kayınvalidenin hem de eşinin duruma alışmak için zamana ihtiyacı var. ama düzeliyolar inan ki. tamamen bitip gitmiyo yani. ama sen şunu belirt "bunlara katlanıyorum ve size anlayış gösteriyorum çünkü zamanla durumu kabulleneceğinize ve alışacağınıza güveniyorum" kayınvalidene de her gün ne kadar yorulduğunu anlat ki evinde vakit geçirmek istediğini anlasın. herkes kendi evine yakışır. daha bi de aynı evde kalmak gibi bi olayla karşı karşıya olsan kim bilir nasıl hissederdin Allah korusun...