İyi geceler, konuyu acıp acmamakta kararsız kaldım uyuyamayınca bir fikir sorayım dedim. Şimdi önceden de yazmıstım eşim esnaf gibi ama küçğk bir tasarım atölyemiz var, bşr süredir işler iyi değil. Acılmıstı yoluna girdi derken yine bir duraksama dönemine girdi bu ay. Neyse konu şu ki eşim yeni ürünler deneyip müşterilere sunacakmıs tutarsa bileziklerini almayı düşünüyorum sermaye yapıcam dedi(.bu arada yemek yapıyordum oda sofraya yardım ederken ayak üstü konusuyoruz) Bende kusura bakma veremem dedim. Aklından bile geçirme dedim. Hamileyim 6. Aydayız birikmiş yok kenarda daha cocuga çöp almadık. Üstüne üstlük 2 ve 11 yasında ıkı kızım daha var. Bende bilezikler hayat garantimiz doğuma su dk gitsek hastalansak bişey olsa ortada kalırız dedim. Çocukların hakkı onlar dedim. ( bilezikler de çocukların mevlüt parası yıllardır biriktirdiği kumbaraları ve annemden kalan az bi tarla parası vardı onunla yaptım toplasan 15 bin etmiyo) eşimde karım bile bana güvenmiyorken yanmışız bu dünyada millet niye güvensin dedi. İçim yandı ama taviz vermek istemiyorum. Çok kez çalısıp yaptıgım sonra öderim diye bilezikler gitti. Helali hoş olsun ama bu sefer çocukları düşünmek zorundayım. İşin tutma garantisi de yok sağolsun bolca kandırılabiliyor. Çok kayıp verdik zaten. Şimdi iş tutsada tutmasada ben olmaz dedım diye suclu görecek, hamileyim diye ses çıkarmadı bozuldu biraz kırgın uyudu. Siz olsanız ne yapardınız. Ben masraf olmasın diye dr özele bile gitmiyorum aman hakkına girmeyim üzülmesin diye. Ay cok içim dolu da yazmıyım. Gecmiş gözümde film şeridi gibi oldu ıyku yine zehir bana