Herkese merhabalar.Uzun zamandır bekliyordum buraya yazmak için aslında iki sene önce niyetlenmiştim ama yeniden kilo alınca olmadı maalesef.Fakat tekrar başardım daha doğrusu başarıyorum bu nedenle daha fazla ertelemek istemedim 
Aslında kendimi bildim bile zayıf biri sayılmazdım ama normal bir çocukluk geçirdim.Sonra istediğim liseyi kazanamadığımı ve o yaz kendimi yemeye verdiğimi hatırlıyorum.Hayatta en imrendiğim insanlar üzülünce yeme içmeden kesilen insanlar oldu çünkü ben üzüldüğüm anda midenm dayanılmaz biçimde kazınıyor ki anlatamam.İki üç sene içerisinde yaklaşık 20 kilo aldım ve 80 kiloya kadar çıktım.lise son sınıfa kadar kilolu olduğumu hiç farketmedim desem yeridir.Kemikli ve iri yapılı biriyim bu nedenle yapımın böyle olduğunu kiloyu taşıyabildiğimi düşünüyordum insanlar da o kilomu göstermediğimi söylüyorlardı.O zamanlar saflık yapmışım şimdi anlıyorum.Yani insan 80 kiloyu nasıl saklayabilir ki olsa olsa 75 göstersin bu da az bir şey mi?
Ne yazık ki kronik bronşitim var bu nedenle nefes problemi yaşadığımdan öyle çok hareketli biri de olmadım.Konudan konuya atlıyorum ama anlatacak o kadar çok şey var ki
Eğer şişmansanız zayıf ya da kilolu tanıdık ya da tanımadık herkes ama herkes kilonuz hakkında yorum yapma ve küçümsemen hakkını bulur kendisinde.Hiç unutmam yaz tatilinde bir pastahanede çalışmaya başlamıştım ve tanımadığım bir kadın gelip bana 'iyi olmuş belki kilo verirsin' deme hakkını bulmuştu.Bir keresinde okul müdürü neredeyse hakaret etmiş bir keresindeyse bir çocuk yakın arkadaşlarıma benim hakkımda bir şey söylemiş onlar da bana bakıp gülmüştü.Bu hareketlerin hepsi tabi genç kız olan beni çok üzdü.Ama en çok üzüldüğü kendimi resimlerde gördüğümde oldu.En yakın arkadaşlarım hep zapzayıftı sadece biri yapılıydı ve o bile incecik duruyordu, ben ise nerdeyse kareye bile sığmayacak gibiydim.Kıyafetlerim, yanaklarım patlayacak gibiydi.Kilo vermem gerektiğini o zaman anladım ama kolay mı kilo vermek yüksek irade lazım.
Sonra aşık oldum hem de deliler gibi.O zaman aklım başıma geldi bir kere genç olacaktım ama bu yaşlarımı şişman biri olarak geçiriyordum değer miydi?Üstelik sevdiğim adamın etrafında o kadar incecik kız varken kendisi bile benden daha zayıfken ben böyle olmamalıydım.
Üstelik kilo meselesi neredeyse psikolojimi bozmuştu, çok sakin biri olan ben diyet zayıflama lafını duyunca çıldırıyor güzel annemin bile kalbini kırıyordum.Hala bile bu lafları duyunca sinirleniyorum ben diyet yapmıyorum diye orası ayrı.
Kimseyi kilo verme sürecime dahil etmedim elimde olsa aileme bile söylemeyecektim o kadar.Çünkü şişmanken herkesin bir fikri olduğu gibi diyet hakkında da fikirleri vardır.Bense sadece benim geçtiğm yollardan geçmiş brileriden fikir almak ve motive olmak istiyordum.Bu nedenle sürekli başarı hikayelerini okudum, başaranların yaşadığı değişimleri görmek için resimlere baktım.
Sonra ben de başladım yolculuğuma yaklaşık 3 ay gibi bir sürede 20 kilo verdim ama her şeyi yedim.Sonra üniversite hayatı yurt hayatı iki senede on kilo aldım ve 70 kilo oldum yine resimlereen korkar oldum, yine eleştirilir oldum.Tekrar kilo vermeye başladım yine aynı yöntem ama bu sefer çok dikkat etmedim o motivasyonum yoktu, mantı yedim pizza yedim çekirdek yedim günde iki dondurma yedim bazen.Sonuçta bu benim hayatım mantı gibi güzel lezzetlerden mahrum kalacak değilim ya :)
İsteyen olursa ne yiyip içtiğimi ayrıntılarıyla anlatırım kızlar şimdilik bana müsade

Aslında kendimi bildim bile zayıf biri sayılmazdım ama normal bir çocukluk geçirdim.Sonra istediğim liseyi kazanamadığımı ve o yaz kendimi yemeye verdiğimi hatırlıyorum.Hayatta en imrendiğim insanlar üzülünce yeme içmeden kesilen insanlar oldu çünkü ben üzüldüğüm anda midenm dayanılmaz biçimde kazınıyor ki anlatamam.İki üç sene içerisinde yaklaşık 20 kilo aldım ve 80 kiloya kadar çıktım.lise son sınıfa kadar kilolu olduğumu hiç farketmedim desem yeridir.Kemikli ve iri yapılı biriyim bu nedenle yapımın böyle olduğunu kiloyu taşıyabildiğimi düşünüyordum insanlar da o kilomu göstermediğimi söylüyorlardı.O zamanlar saflık yapmışım şimdi anlıyorum.Yani insan 80 kiloyu nasıl saklayabilir ki olsa olsa 75 göstersin bu da az bir şey mi?
Ne yazık ki kronik bronşitim var bu nedenle nefes problemi yaşadığımdan öyle çok hareketli biri de olmadım.Konudan konuya atlıyorum ama anlatacak o kadar çok şey var ki

Eğer şişmansanız zayıf ya da kilolu tanıdık ya da tanımadık herkes ama herkes kilonuz hakkında yorum yapma ve küçümsemen hakkını bulur kendisinde.Hiç unutmam yaz tatilinde bir pastahanede çalışmaya başlamıştım ve tanımadığım bir kadın gelip bana 'iyi olmuş belki kilo verirsin' deme hakkını bulmuştu.Bir keresinde okul müdürü neredeyse hakaret etmiş bir keresindeyse bir çocuk yakın arkadaşlarıma benim hakkımda bir şey söylemiş onlar da bana bakıp gülmüştü.Bu hareketlerin hepsi tabi genç kız olan beni çok üzdü.Ama en çok üzüldüğü kendimi resimlerde gördüğümde oldu.En yakın arkadaşlarım hep zapzayıftı sadece biri yapılıydı ve o bile incecik duruyordu, ben ise nerdeyse kareye bile sığmayacak gibiydim.Kıyafetlerim, yanaklarım patlayacak gibiydi.Kilo vermem gerektiğini o zaman anladım ama kolay mı kilo vermek yüksek irade lazım.
Sonra aşık oldum hem de deliler gibi.O zaman aklım başıma geldi bir kere genç olacaktım ama bu yaşlarımı şişman biri olarak geçiriyordum değer miydi?Üstelik sevdiğim adamın etrafında o kadar incecik kız varken kendisi bile benden daha zayıfken ben böyle olmamalıydım.
Üstelik kilo meselesi neredeyse psikolojimi bozmuştu, çok sakin biri olan ben diyet zayıflama lafını duyunca çıldırıyor güzel annemin bile kalbini kırıyordum.Hala bile bu lafları duyunca sinirleniyorum ben diyet yapmıyorum diye orası ayrı.
Kimseyi kilo verme sürecime dahil etmedim elimde olsa aileme bile söylemeyecektim o kadar.Çünkü şişmanken herkesin bir fikri olduğu gibi diyet hakkında da fikirleri vardır.Bense sadece benim geçtiğm yollardan geçmiş brileriden fikir almak ve motive olmak istiyordum.Bu nedenle sürekli başarı hikayelerini okudum, başaranların yaşadığı değişimleri görmek için resimlere baktım.
Sonra ben de başladım yolculuğuma yaklaşık 3 ay gibi bir sürede 20 kilo verdim ama her şeyi yedim.Sonra üniversite hayatı yurt hayatı iki senede on kilo aldım ve 70 kilo oldum yine resimlereen korkar oldum, yine eleştirilir oldum.Tekrar kilo vermeye başladım yine aynı yöntem ama bu sefer çok dikkat etmedim o motivasyonum yoktu, mantı yedim pizza yedim çekirdek yedim günde iki dondurma yedim bazen.Sonuçta bu benim hayatım mantı gibi güzel lezzetlerden mahrum kalacak değilim ya :)
İsteyen olursa ne yiyip içtiğimi ayrıntılarıyla anlatırım kızlar şimdilik bana müsade
