Kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyebilmek...

Nadas

Guru
Kayıtlı Üye
31 Temmuz 2008
2.925
55
358
39
İstanbul
kızar hepinize günaydın..
ben duygularını çok çabuk belli eden biriyim.Örneğin birini sevmiyorum mu
o kişi bunu okadar kolay anlar ki..ya da diyelim içimden ağlamak geliyor
neresi olursa olsun oturur hüngür foşurt ağlarım..
işyerinde birşeye canım sıkıldı dıiyelim,evde surat bir karış...
ya da özel hayatımla ilgili bir sorun var,onu düşünmekten çalışamam
ve de bu durum iş hayatımı gerçekten olumsuz etkiliyor..
duygularını belli etmeyen,içlerine akıtıp,kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyen
insanlara okadar özeniyorum ki bazen..
evet kızlar ben ne zaman kendimi parçalara ayırmayı öğrenicem?
neden içim dışım bukadar aynı..?
önerileri olan var mı?
 
önerim yok ama keşke ben de böyle olabilseydim biraz, dışarıdan çok ketum görünüyorum ama içimde fırtınalar kopuyor çoğu zaman, gülüyorum ama içim nasıl kavruluyor anlatamam. söyleyemem kimseye, sonra da biriktirip patlarım, çalışamıyorsun ya sen üzüntüden, ben de tam tersi kendimi kaptırır kapatırım dışarıya, işime odaklanırım. o da zor bu da zor. ben şuyum özetle :

güler, gülümser bir şakacı,
güldürür, düşündürür,
arada-bir durur, gözleri dolar,
neler söyler, neler susar...
yoksa, çok acı bir şakayı şakadan da olsa,
çok yalın bir karanlığa mı saklar...
oynadığı oyunsa, yaşamda oynadığı,
oyununu mu yaşar...
oyunda yaşadığı, yaşamını mı oynar...
yaşarcasına, oynarcasına,
sonunu mutlu bağlar,
gider evine ağar.....ÖZDEMıR ASAF
 
severim bu tabiri..
kan kusup kızılcık şarabı içmek...
tabiri caizse ketum olmak..

hayatın her alanında insanlar farklı tepkiler gösterebiliyorlar.
bende en olur olmaz küçük şeylere ağlayabiliyorken, bazı konularda kendimin daha inanamadığı bir ketumluğa bürünüyorum.

mesela evliliğimde ciddi problemler yaşasam ama sonunda gene devam ettirecek olsam evet; kan kusar gene de kızılcık şarabı içtim derim..
kimsenin ağzına sakız olmamak, kendi ailemi benim kurduğum aileye cephe aldırmamak için...
iş konusunda ketumumdur.

en büyük problemleri dahi yansıtmam eşime bile..
çünkü çık o zaman çalışma deme lüksü olmadığı için kendisini yetersiz hissetmesini istemem..

kısacası kan kusup kızılcık şarabı içiyoruz ama çoğunlukla başkaları için yapıyoruz bunu.
başkalarını üzmemek için; için için kendimizi yemeyi göze alıyoruz..
 
ha bir de bu var...
ne bilim dost var düşman var..
snin mutsuzluğunla, derdinle sevinecek onca insanı da sevindirmiş oluyorsun..
kötü bir durum benim için..
offf nasıl öğrencem ben bu işi
 
Beni taniyan ve gören herkes...cok güclü bir kadin cok güclü bir kisilik diye yorum yapar hakkimda....Öylemiyim gercekten?

Bana sorarsan hicte öyle biri degilim derim...sadece yaralarimi kendim sarmak istiyorum...bir baskasinin yarama dokunmasi daha cok icimi acitiyor o yüzden disa vurmuyorum o yüzdendir sessizligim....
 
insanoğlu isteristemez öğreniyor belli birşeyler yaşadıktan sonra
ah dilim dilim nedir senden çektiğim zulüm diyorsun yani
susmayı tercih ediyorsun dilinin ucuna bin kere de gelse söylememek daha az acı veriyor sonrasında çekeceğin acıyı düşününce
ketumluk zamanla öğrenilen bir sanat insan kendini eğitiyor zaman içinde
 

boşuna mı diyorum sana akıllı kadın diye..
keşke senin gibi olabilsem:1no2:
ben acılarımı kusmazsam,mücadele mi etmezsem
içimi dökmezsem orta yerimden çat diye çatlayıveririm..
lütfen biri bana da öğretsin...fisfisfis
 
Kan kusup,kızılcık şerbeti içtim demek....
insanlar duygularını ne kadar bastırırlarsa,
üzüntülerini içlerinde yaşarsa,kendilerine zarar verirler diye düşünüyorum...
ben de yapı itibarıyla sevdiğim insanlar üzülmesin diye belli etmem,
etmemeye çalışırım ama bir yerlerde patlak veriyor maalesef...
yer,zaman ve kişilerle alakalı sanırım...
ama ne olursa olsun içinize birşeyleri atmayın arkadaşlar...
sadece çevrenizdekiler mutlu olsun diye,
hayata oynamayın derim...
hepimiz insanız,hepimiz hata yaparız,
hepimiz güleriz,hepimiz ağlarız...
duygularınızı içinizden geldiği gibi yansıtın bence...
Özlemcim bence böyle devam et...
sevgiler...
 

aynen senin gibiyim canım..
bazen katlanıcak gücü bulamıyo insan..
içimdeki dışarı çıksada rahatlasam diye bakıyor..
ama yapamıyorum....
çok acı bir durum gibi gözüksede böğle olmayanlar için..
aslında bu dünyada böğle olmak zorundasın..
insanlara güven yok herkes herkesin kuyusunu kazıyor..
dost dersin dertlenirsin ama o senin sırırnı kalleşçe anlatır ve ne kendinde ne ailende huzur kalır..çok şükür böğle dostlarım olmadı ama..
düşene bir tekmede insanlar vuruyor bu bir gerçek.
tabi bu katlkanmanında herkeste bir ölçüsü var ...
 


Yok hayir sakin benim gibi olma:1no2:....keske ben biraz senin gibi olabilsem...keske bende duygularimi disa vurabilsem...keske bende nefretimi ve sevgimi istedigim gibi gösterebilsem....inanki benim gibi olmak cok daha zor.....:çok üzgünüm:

Sen zaman gectikce az bucuk bu durumun orta yolunu bulabileceksin inan bana....ama ben malesef böyle gelmis ve böyle gidecem...
 

sende haklsın canım..
hayatı kendime zindan etmiyorum ..
kaldıracağım kadar içime atıyorum..
tabiki gülüyoruz ,oynuyoruz ama işte bazı şeylerde söğlenmiyo yanlız sen veya ailenle olan şeyler ben belki buna çok dikkat ettiğim içindir herkes gibi..
ailem ve kendimle ilgili sorunları kolay kolay anlatmam..
mesela 9 sene olucak evleneli..daha ne ailem nede bir arkadaşa aman benim eşimde böğle dememişimdir söğleyemem..çok şükür sorunlu bir eşim yok..Allah razı olsun ondan ..ama genede en ufak dahi bişi olsa anlatmam ..yani bu gibi şeylerde böğleyim..
özel ve sadece belirli kişilerin arasında kalması gereken acı vb de..
 
Bende coğu seyı ıcıme atarım.Yansıtmam kımseye,herkesın yanında ağlamam..

Bende bu huyumu sevmıyorum,içimdeki dert dışıma aksın ıstıyorum.Çunku bu sefer dahada daralıyorum,hastalık yapıyo,tsres yapıyo..

Paylaşsam bırılerıyle,atsam ıcımdekılerı daha guzel olurdu.Bazende ister istemezz yüzüme yansır moralımın bozuklugu.:çok üzgünüm:
 
cok duygusal olmama karsın ınsanlar ıcımde yasadıklarımı asla bılmezler.. artık bagısıklık kazanmıs durumdayım bu duruma.. anlattıgımda goruntu o kadar rahat yansıdıgından sanırım saka yapıyorsun sen bunları yasamıs olamazsın yada ne kadar guclusun derler.. o kadar zor donemler atlattım kı ama aglayarak degıl cunku guclu olup annemın ablamın aılemın yaralarını sarmak zorundaydım kendımden gectım belkı ac kaldım acıkta bırakmadım aılemı gene gıkımı cıkarmadım artık dunya yansa banamısın demez herhalde... yasadıklarımdan daha kotu ne olabılırkı dıyorum... cok sukur bugunkı gunumuze...
 
Bi tanem bak senle benzeyen bir yanımız daha çıktı...

Bende senin gibiyim yüz ifademden nasıl bir ruh hali içerisinde olduğum anlaşılır hemen... ağlamak istiyorsam kimse tutamaz beni ağlarım... Sinirliysem belli olur, mutluysam yine aynı...

Bir şeye moralim bozuksa işime konsantre olamam, herkese çatarım. Tek bir şey var... ışimle ve diğer konularla ilgili sorunlarımı anneme yansıtmıyorum üzülmesin diye... Onun dışında her şeyi çok çabuk belli ediyorum... dediğin gibi bir insanı sevmiyorsam o insan bunu hemen anlar.. .Elimde değil, seviyormuş gibi yapamıyorum...

Bence böyle daha iyiyiz. Üzme kendini... :1hug::1hug:
 
Sevgimi de , üzüntümü de inanılmaz yoğun yaşarım. Üstünkörü yaşayamadığım gibi bir de belli etmede üstüme yoktur...

Geçenlerde bir arkadaşımın hareketi beni üzdü, çok içerledim; manavda gözümden yaşlar akmaya başladı sessizce; bi yandan domates seçiyorum poşete koyuyorum , bi yandan

ağlıyorum..Tüm millet bana baktı dönüp dönüp.. Halbuki hiç de ses çıkarmadan kendi halimde ağlıyordum sadece-tatlicadiarzu-

Aynı şekilde sevgimi de asla içimde tutmam, seviyorsam sarılırım, öperim , kucaklarım ,iltifat ederim, nerede olursa olsun ...

ıçimde tutamam , çatlarım ben... :1rolleyes:

Ama dediğim gibi ne sevgimi, ne üzüntümü, ne neşemi , ne kırgınlığımı...

Bütün duygularımı çok güzel belli ederim ,aslında böyle mutluyum ...:icecream:

Sen de böyle kal canım, en iyisi bu :1hug:
 
Son düzenleme:

içi dışı bir olmak herzaman iyi olmuyor birtanem..
sonuçta dost var düşman var...ele güne karşı da olsa
biraz içine akıtabilmeli insan...ama nasıl:1no2:
 
bende duygularımı belli ederim........sevdigimede sevmedigimede ama elimden gelen iyi davranişları yaparım asla saygıda kusur etmem.........
beni tanıyan herkes çok sabırlı oldugumu söylerler...........
ama içimde fırtınalar kopar......içime akıtırım gözyaşlarımı..............
çok büyük patlamalar yapmam .........her zaman başkaları kırılacagına ben o üzüntüyü yaşamayı tercih etmişimdir.......dışardaki insanların haksızlıgına dayanaman ama yakınlarımınkinde genelde susmayı tercih ediyorum...
malesef ...........keşke böyle olmasaydım...........yaradılış galiba........
 
canım bu zamanla öğrenilecekbir şey.
bena asla ve asla belli etmem.belli etsem ne olacak ki.
herkes bir iki öğüt verir sonra bir iki sarılma o kadar.ondan sonra ne olacak.evli evine köylü köyüne hesabı.
bana gerçekten yararları olmadıktan sonra gerçekten yardımcı olmadıkları durumda neden derdımı tasamı soyleleyımkı.
hele benim gözyaşalarımı beni kıskanma benim üzüntümle mutluluk hissedecek insanların yanında kıyaslama ihtimali olan insanların yanında yapmam.
ben içime akıtırım gözyaşlarımı kimseye ne aileme nede dost bildiğim insanlara tek kelam etmem.
ha onlar benı üzüyorlarsada oda umrumda olmaz.
ben herşeyimi içimde yaşarım.
çok üzülürsemde aglama ihtıyacım olursada gece yorganı çeker aglarım yada duvarlarla konuşur boşalırım yada tualet banyoyu seçerim.
dışarıya çıkıncada gerek ailemyanında gerek işte şen kahkahalarımı atarım.maskelerımı takarım.
ha üzgünsem ve bana neden üzgünsün diye sorulan sorularada ifrit olurum.
sana anlatmak istesem anlaırım zaten.
o yüzden güçlü olmaya çalışırım.güçlülük rolü oynarım.ben memnunum halimden.
ve benim en büyük dostum ya veli olan Allah oldugunu bilirim.
gerisi boş.o en iyisinibilir derim.
bende zamanında duygulandım agladım zırladım baktım olmuyor bende boyle oluvermişim işte.
kimseye acıtasyonda yapmam.
benide boyle ketum yapan yaşadıklarım oldu.güçlü görünmeme yaşadıklarım sebeb oldu.
o yuzden kimsenin lafına sözü bakmam.allaha havale ederım.kimseyide kırmak incitmek istemem.
kimseyede degerınden fazla degerde vermem.
ne yaşarsam ne yaşadıgımı bir allah bırde ben bilirim.

 
ben kan kusupta kzılcık şerbeti içtim diyemem..diyemiyorum yani..yapım gereğii..içimde kopan fırtınayı yaşadıgım kasırgayı nasıl belli etmeyeyim bunu bilmiyoum..
sevgilimle kavga mı ettim..ama arkadaş ortamındayız..gülüyomuş gibi yapamam..ben muş gibi yapamam..
ama anlasalar bile hep inkar ederim..samimi oldugum insanlar değillerse eğer..cok az kişiye anlatırım derdimi
ama mış muş gibi yapmayı isterdm..dost var DÜŞMAN daha cok var..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…