Kanser hastası olunca illa birinin hakkını mı yiyorlar veya bu hastalığın başlarına gelmesini sağlayacak kadar kötü insanlar mı? Bu düşünceniz çok yanlış kanser çağın hastalığı ne anneler evlatlarından ne babaları oğullarından ayırıyor.Merhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
Üzüldüm eşinize. Diğerine denecek bir şey yok. Zaman harcayıp yazmanıza bile değmezmiş. Vicdanınız rahat olsun.Merhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
Vicdansıza vicdan yapılmaz.Merhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
Kv bana birtakım hakaretler ettiğinde görüşmelerimi azalttığım için bana "fırsatçı" diyen sevgili konu sahibinin , kendi kv ile görüsmeyi azaltmak değil de tamamen kesmesi beni bir parça şasırttı...
Ek not: darısı oğlunun ezilmesine ortak olan babaya inşallah
Umarım böyle bir şey olmaz.
Çünkü üzülen yine eşim olur.
Konumuz bir diye bir iddiada bulunmadım.Hala aynı şeyi düşünüyorum.
İkisi bir mi sizce?
Burada ben değilim mevzu, eşim.
Sizin eşiniz de öz değil üvey anneye sahip olsaydı ve o görüşmek istemeseydi size de aynısını derdik.
Gerçekten ikimizin konusu bir mi?
Konumuz bir diye bir iddiada bulunmadım.
Ben kv ile görüşmelerimi birtakim sebeplerden azalttığım icin bana fırsatçı diyen bir insanın görüşmeleri tamamen kesmesi beni şaşırttı dedim.
Sebepler şöyle dursun... sonuçlar da bir değil ki zaten.
Ben görüşüyorum ama sık görüşmüyorum.
Siz hiç görüşmüyorsunuz.
Demek ki bir veya benzer değil.
Bu arada eşim 2 haftadır annesinde kalıyor. Tarla işi yapıyor. Ki yapması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü annesi.
Ama ben sık gitmeme kararımda haklıyım.
Ve aslında siz de kendi durumunuzda haklısınız. Yani hasta olmasına karşın üzülmemekte haklısınız diyemem ama görüşmeyi kesmekte haklısınız.
Benim anlam veremediğim şartlar tamam olunca görüşmeme kararı alınabiliyor da...
Görüşmeyi azaltma kararı neden alınamıyor
Düşünceleriniz bir insana "fırsatçı" deme hakkını size vermez. Daha nazik bir üslup kullanabilirsiniz.Bu benim konum
Sizin konunuzu tekrar tartışacak değilim
Fakat hala aynı düşünüyorum.
Kız annesinin bile rahatlıkla söyleyeceği konular kv söyleyince bazı gelinler için evet BENCE "fırsat" oluyor.
Eğer yanlış hatırlamıyorsam sizin konunuzda anneniz de sizin abarttığınızı düşünüyordu.
Bence diyorum ama.
"Bence."
Yani "sizce" öyle değilse, sorun yok.
Görüşmeyi azaltabilirsiniz, yoksa banane, bize ne..
Yani düşüncini demesen de olurmuş tabi,Bende devam ettim üzülmedim
Ama lanet olsun içimdeki merhametli kısma
Kadına resmen oh olsun dedim.
Yetim ahı çıkıyor, yaptıklarının bedelini bu dünyada çekecekmiş demek ki dedim
Acaba demese miydim
Hayır siz vicdansız değilsiniz etme bulma dünyası o yaptıklarınıMerhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
Hayır siz vicdansız değilsiniz etme bulma dünyası o yaptıklarını çekiyordur.Merhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?