- 27 Ağustos 2017
- 3.516
- 5.895
- 158
- 30
- Konu Sahibi Pembe Unal
-
- #41
Küçük bir çocuğu aç bırakabilecek kadar kararmış kalbi. Nesine üzüleceksiniz?
Kötülük yapmanın kanser olmakla ilgisi ne . Anneannem dünya iyisi bir insandı kanserden vefat etti.
Senin konunu bilmiyorum , haklısındır da belki çünkü genellikle yorumların akıllıca gelir bana ama burdaki mesele bambaşka.Öksüz bir çocuğa üvey annesi tarafından yapılan kötü muamele ile klasik kaynana tavırlarının doğurduğu sonuçlar bir değil bence.Konumuz bir diye bir iddiada bulunmadım.
Ben kv ile görüşmelerimi birtakim sebeplerden azalttığım icin bana fırsatçı diyen bir insanın görüşmeleri tamamen kesmesi beni şaşırttı dedim.
Sebepler şöyle dursun... sonuçlar da bir değil ki zaten.
Ben görüşüyorum ama sık görüşmüyorum.
Siz hiç görüşmüyorsunuz.
Demek ki bir veya benzer değil.
Bu arada eşim 2 haftadır annesinde kalıyor. Tarla işi yapıyor. Ki yapması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü annesi.
Ama ben sık gitmeme kararımda haklıyım.
Ve aslında siz de kendi durumunuzda haklısınız. Yani hasta olmasına karşın üzülmemekte haklısınız diyemem ama görüşmeyi kesmekte haklısınız.
Benim anlam veremediğim şartlar tamam olunca görüşmeme kararı alınabiliyor da...
Görüşmeyi azaltma kararı neden alınamıyor
Kesinlikle değilsinizMerhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
Çok iyi demişsin son nefesini o hakkını yediği yetimin adını sayıklaya sayıklaya verir inşBen normalde böyle birisi değilim çünkü.
Resmen oh demişim gibi oldu.
Eşime sordum, görüşmeyeceğim dedi.
Bende aracı kişiye napalım, yetim ahı çıkıyordur, bize yazmayın iyi günler dedim.
Acaba demese miydim..
Bende devam ettim üzülmedim
Ama lanet olsun içimdeki merhametli kısma
Kadına resmen oh olsun dedim.
Yetim ahı çıkıyor, yaptıklarının bedelini bu dünyada çekecekmiş demek ki dedim
Acaba demese miydim
Vicdansizlikla ne alakası varMerhaba hanımlar
Nereden başlasam bilmiyorum.
Benim bir üvey kaynanam var
Eşimin annesi o çok küçükken kanserden vefat etmiş.
Babası da hemen bu X ile evlenmiş.
Sevgiliyken de dahil olmak üzere kadının yapmadığı kötülük kalmadı.
Üvey Babadaki babanın anne versiyonunu düşünün.
Eşime de küçükken çok çektirmiş.
Çok aç bırakmış.
Eşimin annesinden kalan yetim maaş kartına zorla el koymuş.
Eşimin burslarını bile o alıyordu tanıştığımızda.
Kadın babasıyla bir olup psikolojik baskıyla tüm kartları vs. almış.
Güya bir hocaya sormuş, öz annesinden kalan maaşı çocuğun elinden almak günah değilmiş.
Küçükken eşimin öz teyzelerini ziyarete bile izin vermezmiş.
Biz sevgiliylen anneler gününden 2-3 gün önce başlardı babasının telefonları
Anneni ara, ona anne de, anneler gününü kutla.
Kadının arkadaşları bile arayıp " X i üzme, anne de ona" diye baskı yapardı.
Hepsini tek tek engelledik.
Neyse nişanımda, sözümde, kınamda kavga çıkardı.
Hepsini ayrı ayrı rezil etti.
Bizi ayırmak için her türlü yalanı söyledi.
Çünkü dini imanı para olan birisi.
Evlenince bir odamızı ona yapacakmışız, istediğinde gelip kalacakmış vs. vs.
Benden ve ailemden yüz bulamayınca kıyametleri kopardı.
Şimdi eşim ve ben 2.5 yıldır onlarla görüşmüyoruz.
Şimdi birisini bana yazdı.
Öz kayınvalidem gibi, kendisi de kanser olmuş. Kemoterapi görüyormuş
Normalde sokaktan geçen birini gösterip bak şu kansermiş deseniz çok üzülürüm.
Ama ona üzülmedim, sevinmedim de. Nötr. Hiçbir şey hissetmedim.
Tek dediğim "Yetim ahı çıkıyordur." oldu.
Ben şimdi vicdansız mıyım?
Bu konuyu sadece içimi dökmek için açtım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?