- 11 Mart 2010
- 349
- 4
- 316
- Konu Sahibi umutluperi
-
- #1
merhaba kızlar,
uzun zamandır forumda paylaşımda bulunmuyordum ama bugün geldiğim noktada yine buradayım. benim 4 yıldır sallantılı bir şekilde devam eden bir ilişkim var. ilk 2 sene büyük bir sorun yoktu ufak tefek şeyler tabii ki vardı ama sonra ben evlenmek istediğim ve erkek arkadaşım buna hazır olmadığını söylediği için ayrıldık. 2 senedir de 3-5 ay görüşmeyip tekrar bir araya gelip duruyoruz. aradan sanki onca zaman geçmemiş gibi. bu defa evlenelim modunda başlaıdk öncedne konuşmadığımız pek çok şeyi konuşabiliyoruz. ben ise konuşmak değil onun artık hareket etmesini istiyorum. çok yoruldum aynı şeyleri yaşamaktan. onca paylaşımdan sonrada sırtını bir yabancı gibi dönemiyorsun. ama kendi hayatıma yazık ediyorum gibi hissediyorum. ben duygusal bir insanım o bildiğiniz odun. birde bu ara onun beni sıradan bir insanmış gibi gördüğünü düşünüyorum. bana bir kadınmışım gibi davranmıyor. dün akşam onda kaldım. ben bir odada o başka bir odada uyudu. neymiş efendim ben yatağın ortasına yatmışım da ondan beni uyandırmak istemediği için yanıma gelmemiş. halbuki o odaya girdiğinde ben uyanmıştım ve yatağın kenarındaydım. başka zaman bunu düşünmüyor ertesi gün işe gideceğin halde gecenin ikisinde bana çorba yap demeyi biliyorda dün niye yanıma gelmedi. sabah evden çıktığımda o uyuyordu. evden resmen hayat kadınıymışım gibi sessiz sedasız çıktım. hani filmlerde olur ya erkek işini bitirir parasını verir yatar uyur sabah kadın üstünü giyer sessizce çıkar ya aynen öyle hissettim. bana böyle hissettirmeye ne hakkı var? ben bu kadar değersiz miyim? kendimi evlenmeden terkedilmiş gibi hissediyorum. küs olsak ta yanıma gelmese amenna ama fol yok yumurta yok, adam da ortada yok :) millet küsken bile aynı yatağa girip uyuyor. ve bu ara kendimi sıradan hissettiğimi söylememe rağmen bunu yaptı bana. sanki ispat etmek ister gibi.
uzun zamandır forumda paylaşımda bulunmuyordum ama bugün geldiğim noktada yine buradayım. benim 4 yıldır sallantılı bir şekilde devam eden bir ilişkim var. ilk 2 sene büyük bir sorun yoktu ufak tefek şeyler tabii ki vardı ama sonra ben evlenmek istediğim ve erkek arkadaşım buna hazır olmadığını söylediği için ayrıldık. 2 senedir de 3-5 ay görüşmeyip tekrar bir araya gelip duruyoruz. aradan sanki onca zaman geçmemiş gibi. bu defa evlenelim modunda başlaıdk öncedne konuşmadığımız pek çok şeyi konuşabiliyoruz. ben ise konuşmak değil onun artık hareket etmesini istiyorum. çok yoruldum aynı şeyleri yaşamaktan. onca paylaşımdan sonrada sırtını bir yabancı gibi dönemiyorsun. ama kendi hayatıma yazık ediyorum gibi hissediyorum. ben duygusal bir insanım o bildiğiniz odun. birde bu ara onun beni sıradan bir insanmış gibi gördüğünü düşünüyorum. bana bir kadınmışım gibi davranmıyor. dün akşam onda kaldım. ben bir odada o başka bir odada uyudu. neymiş efendim ben yatağın ortasına yatmışım da ondan beni uyandırmak istemediği için yanıma gelmemiş. halbuki o odaya girdiğinde ben uyanmıştım ve yatağın kenarındaydım. başka zaman bunu düşünmüyor ertesi gün işe gideceğin halde gecenin ikisinde bana çorba yap demeyi biliyorda dün niye yanıma gelmedi. sabah evden çıktığımda o uyuyordu. evden resmen hayat kadınıymışım gibi sessiz sedasız çıktım. hani filmlerde olur ya erkek işini bitirir parasını verir yatar uyur sabah kadın üstünü giyer sessizce çıkar ya aynen öyle hissettim. bana böyle hissettirmeye ne hakkı var? ben bu kadar değersiz miyim? kendimi evlenmeden terkedilmiş gibi hissediyorum. küs olsak ta yanıma gelmese amenna ama fol yok yumurta yok, adam da ortada yok :) millet küsken bile aynı yatağa girip uyuyor. ve bu ara kendimi sıradan hissettiğimi söylememe rağmen bunu yaptı bana. sanki ispat etmek ister gibi.