arkadaşım öncelikle çok geçmiş olsun benim de oğlum 27 haftalık ve 1 kg doğdu ciğerleri hiç gelişmemişti 4 yaşına kadar sürekli rahatsızlanırdı sonra yavaş yavaş toparladı profesyonel destekle geç konuştu tuvalet eğitimini çok geç tamamladı ama yine de çok şükür diyorum kalıcı fiziksel bir hasarı yok premature olup kalıcı hasarı olan çok bebek var çünkü bu arada bize de otizm ve gelişim geriliği dendi inan uğraş çaba ile şu an eser bile kalmadı hepsi düzelecek sakın yılma ikinci çocuğun kalça çıkığı da tedavi edilebilir bir durum çok şükür bu süreçte eşin ve varsa annen destek olabilirse çok rahatlatır seni sakın ümitsizliğe düşme çocuğuna destek ol senden başka tutunacak dalı yoksadece icimi dokmek icin yaziyorum yoksa cildiracagim. esasinda guzel bir hayatim vardı. aslinda pozitif bir insandim ama artik o kadar yoruldum ki. gelecegime bakinca kapkaranlik. hersey 2012 de 640 g dogan kizimla basladi. o kadar zordu ki. hala zor. kizimin kalici bir rahatsizligi yok şükür ancak cigerleri o kadar hassas, bunyesi o kadar narinki hep hasta hep oksuruyor. o oksururken ben duvarlari yumrukluyorun artik. dusunebiliyor musunuz 3,5 yasinda ve 10 kilo. simdiye kadar hep onun icin mucadele ettik. hep hastanelerdeyiz. 2. kizimda hersey guzel ne kadar kolay buyuyor derken kalcasi cikikmis. 4.5 aydir alci ve aparatta. hastanelerin bi ortopedi bolumunu ezberlememistik onu da bu sayede ogrendik. buda gececek az kaldi sonu guzel derken kizimda gelisim geriligi farkettim. herkes dalga gecti. ancak bugun dr gel. pediatriye yonlendirdi. buyuk ihtimalle otistik geriligi olan bir kizim var. ayrica yazdan beri kilo almamis aksine vermiş. o kadar yoruldum ki. basimi alip gidesim var ölsem bir kurtuluş sanki. bir insanin hicbirseyimi kolay olmaz, maddi manevi herşey icin mucadele etmek zorunda miyim ben. Allah' im ben ne yapacagim
Size söyle bişey soylemek isterim oncelikle sabredin ve dua edin Rabbim hepimizin dertlerine deva olsun inşallah. Benim ablamin kızinda bi hastalık var ölene kadar bi hap kullanacak ama öyle beterdiki gitmedikleri doktor nerdeyse kalmadi kızımız asla kilo almior ve kulaklari bile o kadar seffaftiki gozler şaşı bacaklar carpık zar zor yürüyen yillarca tedaviler ameliyatlar herkes artık bu çocuğu böyle kabul edin düzelmez diye guya yıkıcı teselliler ızdirab gibi geçen ve hiç bitmeyen aci...sonraeniştem dediki ben ne için baba oldum kızımın iyileşmesi için elimden bumu geliyor başka doktorada göturmeliyim dedi ve basardık artık kilo alimi basladi ama taa 8. Sınifta.. Rabbime şükürler olsun şu an ingilizce öğretmeni bu yil mezun oldu ve ilk tercihlerde yerleşti o bütün hastaliklardan eser yok şükür herkes bu çocuk özurlü kabul edin derken yılmadık iyikide ümitsizliğe kapilmadık.yegenimle ayni hastalığı olan yaşıtı erkek cocuk şu an boyu kisa zeka geriliği var ama yegenim hepsini yendi sizde ümitsizliğe kapılmayın Rabbim yardimci olsunsadece icimi dokmek icin yaziyorum yoksa cildiracagim. esasinda guzel bir hayatim vardı. aslinda pozitif bir insandim ama artik o kadar yoruldum ki. gelecegime bakinca kapkaranlik. hersey 2012 de 640 g dogan kizimla basladi. o kadar zordu ki. hala zor. kizimin kalici bir rahatsizligi yok şükür ancak cigerleri o kadar hassas, bunyesi o kadar narinki hep hasta hep oksuruyor. o oksururken ben duvarlari yumrukluyorun artik. dusunebiliyor musunuz 3,5 yasinda ve 10 kilo. simdiye kadar hep onun icin mucadele ettik. hep hastanelerdeyiz. 2. kizimda hersey guzel ne kadar kolay buyuyor derken kalcasi cikikmis. 4.5 aydir alci ve aparatta. hastanelerin bi ortopedi bolumunu ezberlememistik onu da bu sayede ogrendik. buda gececek az kaldi sonu guzel derken kizimda gelisim geriligi farkettim. herkes dalga gecti. ancak bugun dr gel. pediatriye yonlendirdi. buyuk ihtimalle otistik geriligi olan bir kizim var. ayrica yazdan beri kilo almamis aksine vermiş. o kadar yoruldum ki. basimi alip gidesim var ölsem bir kurtuluş sanki. bir insanin hicbirseyimi kolay olmaz, maddi manevi herşey icin mucadele etmek zorunda miyim ben. Allah' im ben ne yapacagim
aglattin beniSize söyle bişey soylemek isterim oncelikle sabredin ve dua edin Rabbim hepimizin dertlerine deva olsun inşallah. Benim ablamin kızinda bi hastalık var ölene kadar bi hap kullanacak ama öyle beterdiki gitmedikleri doktor nerdeyse kalmadi kızımız asla kilo almior ve kulaklari bile o kadar seffaftiki gozler şaşı bacaklar carpık zar zor yürüyen yillarca tedaviler ameliyatlar herkes artık bu çocuğu böyle kabul edin düzelmez diye guya yıkıcı teselliler ızdirab gibi geçen ve hiç bitmeyen aci...sonraeniştem dediki ben ne için baba oldum kızımın iyileşmesi için elimden bumu geliyor başka doktorada göturmeliyim dedi ve basardık artık kilo alimi basladi ama taa 8. Sınifta.. Rabbime şükürler olsun şu an ingilizce öğretmeni bu yil mezun oldu ve ilk tercihlerde yerleşti o bütün hastaliklardan eser yok şükür herkes bu çocuk özurlü kabul edin derken yılmadık iyikide ümitsizliğe kapilmadık.yegenimle ayni hastalığı olan yaşıtı erkek cocuk şu an boyu kisa zeka geriliği var ama yegenim hepsini yendi sizde ümitsizliğe kapılmayın Rabbim yardimci olsun
Bende oğlumu dogurdugum da kuveze almislardı sarılık için nasıl aglamıstim sonra emzirmeye gittigimde bi babanin feryadini duydum bebegini kaybetmiş Rabbim ona sabirlar versin..sonra dedimki ben iki gün sonra geçecek bi hastalık için agliyorum burda bi baba evladini kaybetmis sustum nefes almasi bana yetti oglumun şimdi hala huysuz aksi ama kızamiyorum şükürler olsun Rabbime bugunde bebegime sarılıp uyuma firsati verdigi içinBenim cocuğum yok henüz, belki sizi tam olarak anlayamam. Ancak ben 8-9 yaşında bir erkek çocuğunun lösemi teşhisiyle hastaneye giderken 1 ay boyunca aynı ortamdaydım. Anne ölum hepimize yakin degil mi derdi. Sadece hastalar ölmüyor degil mi derdi. Bunu yazarken ağliyorum. Hayatta çok zorluklar var.
benimkide insallah duzelur artik. bizde 2 ay once konuşmaya basladik ama hic susmuyor simdi. krese gonderin dedi dr krese gidiyor bir yildir. kucugudemi kreşe versek diyorum.arkadaşım öncelikle çok geçmiş olsun benim de oğlum 27 haftalık ve 1 kg doğdu ciğerleri hiç gelişmemişti 4 yaşına kadar sürekli rahatsızlanırdı sonra yavaş yavaş toparladı profesyonel destekle geç konuştu tuvalet eğitimini çok geç tamamladı ama yine de çok şükür diyorum kalıcı fiziksel bir hasarı yok premature olup kalıcı hasarı olan çok bebek var çünkü bu arada bize de otizm ve gelişim geriliği dendi inan uğraş çaba ile şu an eser bile kalmadı hepsi düzelecek sakın yılma ikinci çocuğun kalça çıkığı da tedavi edilebilir bir durum çok şükür bu süreçte eşin ve varsa annen destek olabilirse çok rahatlatır seni sakın ümitsizliğe düşme çocuğuna destek ol senden başka tutunacak dalı yok
Biz çok kötü gunler yaşadık yeģenime bi çok şey yasakti bizde onu üzmemek için o ne yiyosa bizde onu yapardik beraber yerdik inan hayat zor ve hep sınavlardan geciyoruz yavrulariniza sarılın onalarin size ihtiyaci var hastalik mi geçer Rabbim izin verir inşallah siz dimdik durunaglattin beni
eger kucugum otizmliyse ömür boyu yardimimiza muhtac olacak. hayat o kadar acimasiz ki . onun icin cok üzülüyorum.Bende oğlumu dogurdugum da kuveze almislardı sarılık için nasıl aglamıstim sonra emzirmeye gittigimde bi babanin feryadini duydum bebegini kaybetmiş Rabbim ona sabirlar versin..sonra dedimki ben iki gün sonra geçecek bi hastalık için agliyorum burda bi baba evladini kaybetmis sustum nefes almasi bana yetti oglumun şimdi hala huysuz aksi ama kızamiyorum şükürler olsun Rabbime bugunde bebegime sarılıp uyuma firsati verdigi için
cok sagol. ne kadar iyisiniçim titredi yazınızı okurken gözyaşlarımı tutamadım. İnsanoğlu ne çabuk unutuyo başından geçenleri.Rabbim tez zamanda evlatlarınıza şifa versin inşallah dualarıma bundan sonra sizi de dahil edicem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?