Merhabalar,
Uzun zamandır çok huzursuzum. Bunun nedeni karar verememek anlıyorum kendimi.
1.5 yıldır ilişkim var. Üniversitede tanıştık. Daha doğrusu o görmüş beni konuşmak istedi. 2 ay arkadaş olarak görüştük ettik. O arada sürekli olmaz dedim durdum. Sonra bi ara baktım ben onu aramak istiyorum. Benim de ilk ilişkimdi. Yazın arkadaş olarak görüştükten sonra okullar başladı. O mezun olmuştu işe başladı. Biz 1-2 ayda bir görüşmeye başladık.
4-5 aydır aynı şehirdeyiz, işini değiştirdi. Sürekli görüşmek istedi. Ben aynı zamanda çalışıyordum, derslerim çok yoğundu. İşten çıkıp buluşmamız akşam 10'u buluyordu istanbulun farklı uçlarındaydık. Tek başına yaşıyor, ayda 1-2 kere gidiyordum evine. Çok ilgili. Saçımı tarıyor, kendi kurutuyor, bebek gibi davranıyor. Yemek kendi elleriyle yedirir evde de dışarda da. Meyve koyar, çay koyar, kahve getirir. Çikolata çok severim sürekli çikolata alır. Sarılmayı ona çok seviyorum, elini tutmayı da. Aslında çok huzur veriyor onla olmak. Dışarda olmak değil de en çok evde olmak çok keyifli onla. Üzecek bir şey de yapmadı evliliğe saklıyoruz her şeyi. Diyorum bazen kendime eskiden çok katıydın noldu sana. Biri sevgilisinin evine gidince şok oluyordum. Ama ben onla o kadar keyif alıyorum ki. Kafamı onun omzuna koyuyorum, o da dizime yatıyor öyle uyuyor o an çok güzel.
Amalarım bitmiyor sürekli. Kilolu biri. Hiç tahmin etmezdim o vücutta biriyle olacağımı. Kıyafetleri hoş durmuyor ama kötü de demiyorum. Olsun diyorum seviyorum. Yemek yemesini beğenmiyorum olsun diyorum. Arkadaş çevresini beğenmiyorum. Arkadaşları ile buluşunca çok sinirleniyorum. Bikaç şey yaşamıştım çok uzun onlar.
Şimdi ben de mezun olunca aileler ile tanışma, söz, nişan muhabbetleri geçiyor. O zaten uzun zamandır bunları diyen biri. Hiç anlamış değilim nasıl bu kadar kolay evlilik kararı verebildi zaten diye. Ailesi uzun zamandır biliyor gelinim moduna girmişler. Ben de onunla evlenmeyi mantıklı buluyorum. Aile yapımız az çok uyuyor. Alkol ve sigara hiç sevmiyorum, bunları kullanmıyor. İkimiz de mühendisiz. Çok merhametli biri. Avmye gideriz yemek yiyemez, etrafta çocuklar onun yemeğini çeker diye. İşçilerine montunu verir, kazağını verir. Öyle biri.
Çok şey oldu kavgalar ettik. Sinirlenince demediği kalmıyor ama sadece mesajda. Yüzüme bir şey diyemiyor. Nefret ediyorum dedi, soğudum dedi.Sonra bunları seni sevdiğim için diyorum. Sen beni önemsemiyorsun, istediğim gibi davranmıyorsun kızdığım için dedim diyor.
Şimdi aradaki şeyleri anlatmam çok uzun olur. Şunu soracağım. Bir kişiyi sevdiğinizi nasıl anladınız? Onunla nasıl evlenmeye karar verebildiniz? Ben onun ilgisini mi seviyorum sizce?
Uzun zamandır çok huzursuzum. Bunun nedeni karar verememek anlıyorum kendimi.
1.5 yıldır ilişkim var. Üniversitede tanıştık. Daha doğrusu o görmüş beni konuşmak istedi. 2 ay arkadaş olarak görüştük ettik. O arada sürekli olmaz dedim durdum. Sonra bi ara baktım ben onu aramak istiyorum. Benim de ilk ilişkimdi. Yazın arkadaş olarak görüştükten sonra okullar başladı. O mezun olmuştu işe başladı. Biz 1-2 ayda bir görüşmeye başladık.
4-5 aydır aynı şehirdeyiz, işini değiştirdi. Sürekli görüşmek istedi. Ben aynı zamanda çalışıyordum, derslerim çok yoğundu. İşten çıkıp buluşmamız akşam 10'u buluyordu istanbulun farklı uçlarındaydık. Tek başına yaşıyor, ayda 1-2 kere gidiyordum evine. Çok ilgili. Saçımı tarıyor, kendi kurutuyor, bebek gibi davranıyor. Yemek kendi elleriyle yedirir evde de dışarda da. Meyve koyar, çay koyar, kahve getirir. Çikolata çok severim sürekli çikolata alır. Sarılmayı ona çok seviyorum, elini tutmayı da. Aslında çok huzur veriyor onla olmak. Dışarda olmak değil de en çok evde olmak çok keyifli onla. Üzecek bir şey de yapmadı evliliğe saklıyoruz her şeyi. Diyorum bazen kendime eskiden çok katıydın noldu sana. Biri sevgilisinin evine gidince şok oluyordum. Ama ben onla o kadar keyif alıyorum ki. Kafamı onun omzuna koyuyorum, o da dizime yatıyor öyle uyuyor o an çok güzel.
Amalarım bitmiyor sürekli. Kilolu biri. Hiç tahmin etmezdim o vücutta biriyle olacağımı. Kıyafetleri hoş durmuyor ama kötü de demiyorum. Olsun diyorum seviyorum. Yemek yemesini beğenmiyorum olsun diyorum. Arkadaş çevresini beğenmiyorum. Arkadaşları ile buluşunca çok sinirleniyorum. Bikaç şey yaşamıştım çok uzun onlar.
Şimdi ben de mezun olunca aileler ile tanışma, söz, nişan muhabbetleri geçiyor. O zaten uzun zamandır bunları diyen biri. Hiç anlamış değilim nasıl bu kadar kolay evlilik kararı verebildi zaten diye. Ailesi uzun zamandır biliyor gelinim moduna girmişler. Ben de onunla evlenmeyi mantıklı buluyorum. Aile yapımız az çok uyuyor. Alkol ve sigara hiç sevmiyorum, bunları kullanmıyor. İkimiz de mühendisiz. Çok merhametli biri. Avmye gideriz yemek yiyemez, etrafta çocuklar onun yemeğini çeker diye. İşçilerine montunu verir, kazağını verir. Öyle biri.
Çok şey oldu kavgalar ettik. Sinirlenince demediği kalmıyor ama sadece mesajda. Yüzüme bir şey diyemiyor. Nefret ediyorum dedi, soğudum dedi.Sonra bunları seni sevdiğim için diyorum. Sen beni önemsemiyorsun, istediğim gibi davranmıyorsun kızdığım için dedim diyor.
Şimdi aradaki şeyleri anlatmam çok uzun olur. Şunu soracağım. Bir kişiyi sevdiğinizi nasıl anladınız? Onunla nasıl evlenmeye karar verebildiniz? Ben onun ilgisini mi seviyorum sizce?
