2 sene en az.. mücadeleci çalışkan ama diyorum ya herşeye itiraz sabit fikirli insanlarda biryere kadar tahammül ediyor. sonra işten çıkarıyorlar.
ben kökten çözmek istiyorum. klasik bir şey olacak belki ama benim ailem hep yanımızda çocuk gibi babamdan harçlık istiyorum mesela ben hala. onun kızkardeşi annesinin evine taşındı kocası ile ne kira, ne fatura, ne alışveriş hiçbirşey yok yedikleri önlerinde yemedikleri arkasında ama bize gelince ne haliniz varsa görün en ufak bir yardımları bile yok. en son kaynanama dedimki en azından birkaç ay bize aylık 300-350 yardımcı olun, benim param yok kimseye yardım edemem dedi kestirdi attı.Uzun bir zaman...Borçlar bir kenara, bir şey hissetmiyorsam, bunca sıkıntının içinde beni rahatlatacak çaba görmüyorsam en azından ayrı bir eve çıkar, borçlarını öde öyle gel; hem eve hem işe hem kızıma yetemiyorum derdim. Borçlar sonuçta siz olmadan önce varmış sizin üzerinize kalacağını sanmam.
laf dinlemek değil aslında ama suratını çekmektense lanet olsun yapayım diyorum.
ekmek elden su gölden yaşamışlar ailece nerde akşam orda sabah anlayacağın.. sıkılığı ben evlenince tuttu..Cok merak ettim uc yıldır böylesine çabayla bitmeyen borç ne icin olmus acaba ozel değilse?
Neye surat yapıyor ben anlamadım. Surat yapmaya hakkı varmıymış?
bende öyle düşünüyorum ama bir yandan da yarı yolda bırakacakmışım gibi geliyor.Zor bir karar. Ama zaten sevmiyorum demişsin. Sana dürüst olmamış. Senin hayatını etkiliyor, kızının da. Senin huzurun yok. Senin yoksa kızının da yok. Sevgi olmayan bir evlilikte kızın için evli kalmanın bir anlamı da yok. Haberinin olmadığı borçları yıllarca ödeyip sıkıntı çekiyorsun. Bir şeylerin cezasını sen çekiyorsun. Sevgi olsa sık dişini derdim ama o da yok.
Tek çözüm boşanmak gibi.
toplam borcunuz ne kadar eve giren aylık ne kadar kira lektrik suyuda yaz ama..birde borçlar kocanınsa sadece ona ait olup size nefes aldırmayacak kadar çalışmanız neden..kendide çalışıyor mu..yani bi mizan yapalım önce.boşanmayı bi kenara at..hani borç sebebiyle olmamalı bu işler .kızlar merhaba
aylardır kendime bile söylemeye korktuğum şeyi şimdi buraya yazıyorum.
eşimle yaklaşık 3 yıldır evliyim. 2 yaşında bir kızım var.
fakat artık eşimi sevmiyorum. Kendinden okadar soğuttu ki beni anlatamam. kısaca yazmaya çalışacağım.
eşimle ilk tanıştığımızda aynı şirketteydik. 1 ay içinde evlenmeye karar verdik ilişkimizin 5. ayında evliydik. hemen hamile kaldım bilerek ve isteyerek çünkü 33 yaşındaydım.
kayınvalidemle ve görümcemle çok sorunlar yaşadım eski konularımdan bilenle vardır.
eşim iyi bir insan aslında ama evlendiğimizde çok borcu varmış ben bunu sonradan öğrendim.
evlendiğim günden beri borç ödüyorum. ne balayı ne bir tatil ne bir yemek ne üst ne baş hiç bir şey yapamıyorum. zaten aldığım maaş kira ve faturalara zor yetiyor. çok bunaldım.
kızıma bir şey almak hak getire zaten bütün masraflarını benim ailem karşılıyor. ailem değil hatta sülalem.
eşim evlendiğimizden beri 3 kere iş değiştirdi. en son artık bizim şirkete aldım burada çalışıyor.
bir arkadaştan evde etiket işi aldık akşamları işten geldikten sonra onu yapıyoruz hafta sonları da dahil.
yemek yemeğe bile izin vermeyecek neredeyse.
çalışan bir kadın olsam bile evim hep tertemiz ve düzenliydi. fakat bu işleri aldık artık ev işi yapmama bile izin vermiyor. ev evlikten çıkmış durumda.
sürekli bir çalışma halindeyiz. yani sadece uyurken dinlenebiliyorum oda zaten gece 3 te falan yatıp sabah 7:30 da kalkıyorum. kızımla hiç ilgilenemiyorum bile.
bunun gibi bir sürü şey. görünüşte belki elle tutulan bir şey yok gibi duruyor olabilir ama ben çok bunaldım.
alıp başımı gidesim var.
boşanmayı bile düşünüyorum artık. bunu birkaç kere dile getirdim hep tamam düzelicem dedi düzelen hiç bir şey yok aynı tas aynı hamam.
son 2 haftadır ciddi ciddi boşanmayı düşünürken yakalıyorum kendimi boşansam nasıl olur ne yaparım diye.
kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınım çok şükür kızıma da kendime de şu an ki durumumdan daha iyi bakarım buna eminim.
siz olsanız benim yerimde ne yapardınız merak ediyorum.
eşim ve benim maaş toplamı 2.600toplam borcunuz ne kadar eve giren aylık ne kadar kira lektrik suyuda yaz ama..birde borçlar kocanınsa sadece ona ait olup size nefes aldırmayacak kadar çalışmanız neden..kendide çalışıyor mu..yani bi mizan yapalım önce.boşanmayı bi kenara at..hani borç sebebiyle olmamalı bu işler .
kızlar merhaba
aylardır kendime bile söylemeye korktuğum şeyi şimdi buraya yazıyorum.
eşimle yaklaşık 3 yıldır evliyim. 2 yaşında bir kızım var.
fakat artık eşimi sevmiyorum. Kendinden okadar soğuttu ki beni anlatamam. kısaca yazmaya çalışacağım.
eşimle ilk tanıştığımızda aynı şirketteydik. 1 ay içinde evlenmeye karar verdik ilişkimizin 5. ayında evliydik. hemen hamile kaldım bilerek ve isteyerek çünkü 33 yaşındaydım.
kayınvalidemle ve görümcemle çok sorunlar yaşadım eski konularımdan bilenle vardır.
eşim iyi bir insan aslında ama evlendiğimizde çok borcu varmış ben bunu sonradan öğrendim.
evlendiğim günden beri borç ödüyorum. ne balayı ne bir tatil ne bir yemek ne üst ne baş hiç bir şey yapamıyorum. zaten aldığım maaş kira ve faturalara zor yetiyor. çok bunaldım.
kızıma bir şey almak hak getire zaten bütün masraflarını benim ailem karşılıyor. ailem değil hatta sülalem.
eşim evlendiğimizden beri 3 kere iş değiştirdi. en son artık bizim şirkete aldım burada çalışıyor.
bir arkadaştan evde etiket işi aldık akşamları işten geldikten sonra onu yapıyoruz hafta sonları da dahil.
yemek yemeğe bile izin vermeyecek neredeyse.
çalışan bir kadın olsam bile evim hep tertemiz ve düzenliydi. fakat bu işleri aldık artık ev işi yapmama bile izin vermiyor. ev evlikten çıkmış durumda.
sürekli bir çalışma halindeyiz. yani sadece uyurken dinlenebiliyorum oda zaten gece 3 te falan yatıp sabah 7:30 da kalkıyorum. kızımla hiç ilgilenemiyorum bile.
bunun gibi bir sürü şey. görünüşte belki elle tutulan bir şey yok gibi duruyor olabilir ama ben çok bunaldım.
alıp başımı gidesim var.
boşanmayı bile düşünüyorum artık. bunu birkaç kere dile getirdim hep tamam düzelicem dedi düzelen hiç bir şey yok aynı tas aynı hamam.
son 2 haftadır ciddi ciddi boşanmayı düşünürken yakalıyorum kendimi boşansam nasıl olur ne yaparım diye.
kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınım çok şükür kızıma da kendime de şu an ki durumumdan daha iyi bakarım buna eminim.
siz olsanız benim yerimde ne yapardınız merak ediyorum.
ben beş aylık evli değil 3 yıllık evli 2 yaşında kız annesiyim. evet evlenirken iyi gün kötü gün denir doğru söylüyorsunuz. ben zaten doğum yapacağım zamana kadar çalıştım sonrasındada kızım 5 aylıkken çalışmaya başladım yani sen getir ben yiyerim aman yettiremiyorsun gibi bir durum söz konusu değil. bu borç benimle alakalı olmayan bir şey ve artık benim yaşam kalitemi ve psikolojimi etkilemeye başladı.. o sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum.ortada çok ciddi bi şey göremedim ben borçlar yüzünden mi artık kocanızı sevmiyosunuz? ve evlenirken iyi günde kötü günde denir her ailede böyle şeyler yaşanır borcu olan bir sürü insan var ve yıllarcaaa borç ödeyen insanlar var.Sizin bunu ayrılmama sebebi olarak görmeniz çok tuhaf
kızlar merhaba
aylardır kendime bile söylemeye korktuğum şeyi şimdi buraya yazıyorum.
eşimle yaklaşık 3 yıldır evliyim. 2 yaşında bir kızım var.
fakat artık eşimi sevmiyorum. Kendinden okadar soğuttu ki beni anlatamam. kısaca yazmaya çalışacağım.
eşimle ilk tanıştığımızda aynı şirketteydik. 1 ay içinde evlenmeye karar verdik ilişkimizin 5. ayında evliydik. hemen hamile kaldım bilerek ve isteyerek çünkü 33 yaşındaydım.
kayınvalidemle ve görümcemle çok sorunlar yaşadım eski konularımdan bilenle vardır.
eşim iyi bir insan aslında ama evlendiğimizde çok borcu varmış ben bunu sonradan öğrendim.
evlendiğim günden beri borç ödüyorum. ne balayı ne bir tatil ne bir yemek ne üst ne baş hiç bir şey yapamıyorum. zaten aldığım maaş kira ve faturalara zor yetiyor. çok bunaldım.
kızıma bir şey almak hak getire zaten bütün masraflarını benim ailem karşılıyor. ailem değil hatta sülalem.
eşim evlendiğimizden beri 3 kere iş değiştirdi. en son artık bizim şirkete aldım burada çalışıyor.
bir arkadaştan evde etiket işi aldık akşamları işten geldikten sonra onu yapıyoruz hafta sonları da dahil.
yemek yemeğe bile izin vermeyecek neredeyse.
çalışan bir kadın olsam bile evim hep tertemiz ve düzenliydi. fakat bu işleri aldık artık ev işi yapmama bile izin vermiyor. ev evlikten çıkmış durumda.
sürekli bir çalışma halindeyiz. yani sadece uyurken dinlenebiliyorum oda zaten gece 3 te falan yatıp sabah 7:30 da kalkıyorum. kızımla hiç ilgilenemiyorum bile.
bunun gibi bir sürü şey. görünüşte belki elle tutulan bir şey yok gibi duruyor olabilir ama ben çok bunaldım.
alıp başımı gidesim var.
boşanmayı bile düşünüyorum artık. bunu birkaç kere dile getirdim hep tamam düzelicem dedi düzelen hiç bir şey yok aynı tas aynı hamam.
son 2 haftadır ciddi ciddi boşanmayı düşünürken yakalıyorum kendimi boşansam nasıl olur ne yaparım diye.
kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınım çok şükür kızıma da kendime de şu an ki durumumdan daha iyi bakarım buna eminim.
siz olsanız benim yerimde ne yapardınız merak ediyorum.
elde sıfır kalması kadar doğal bir şey yok bu durumda..size tavsiyem bereketlide oluyor perdecilerle anlaşın 3-5 kadın bulun perde boncuğu yapın benim annem hatırı sayılır biz kazanç elde ediyor 2 kişiydik başladık kısa sürede çevredeki kadınlar harçlık çıkarmak için başladılar şimdi 20-25 kişiye perde boncuğu yaptırıyor bi o kadarına da teşbih yaptırıyor kadınlar 4 lira kazanıyor iş başı annem 1 lira kazanıyor böyle böyle derken ayda 1000 liraya yakın para geliyor..eşim ve benim maaş toplamı 2.600
3 ayda bir : 5.200
kira :750
faturalar yazın : 150 - kış :250-300 arası
ödenen borç : her ay 1.730
elde kalan para : 0
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?