- 20 Haziran 2016
- 164
- 87
- 18
- 40
- Konu Sahibi zodyak2411
- #1
Hanımlar selamlar hepinize;
Dün bir konu açmıştım.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/yardiminiza-ihtiyacim-var-hanimlar.935660/
Sağ olsun bazı kullanıcılar o kadar uzun ve detaylı olmasına rağmen okuyup değerlendirdiler, benimle konu hakkındaki fikirlerini paylaştılar. Çoğu eşimden ayrılmam gerektiğini söyledi; her ne kadar isabetli olduğuna inansam da yazılanların, kendimde bu cesareti bulamıyorum o yüzden kararsızım. Bir konuda daha fikirlerinizi almak istiyorum.
Eşim memleketine gitme konusunda çok kararlı. Ben uzun süredir şu anda çalıştığım ilde ve kurumdayım. Eşimde başka bir ile atanmış olsa da ilk aşamada, sonradan benim yanıma geldi. Gelirken bana "Buraya tayin istediğimi sakın anneme söyleme!" diyede sıkı sıkı tembih ettiğini belirtmek isterim.
Şimdi ailesinin yaşadığı ilçeye gitmek istiyor. Şimdi değil aslına bakarsanız evlendiğimizden beri aynı konu gündemde. Evlenmeden önce ailesinin olduğu ilçede yaşama, hatta bir ev yapıp altlı üstlü oturma hayalleri vardı ve ben bunları kabul etmiştim. Sonradan çok şeyler yaşandı, ben yaşanan onca şeye rağmen eşimle evlendim ve şu anda bir oğlumuz var.
Ben eşime bulunduğum yerden hiçbir yere gitmeyeceğimi, burada mutlu olduğumu söylemiştim. uzun süredir yaptıklarını, ettiklerini görmezden geliyordum. Geçen hafta sonu olur olmaz bir sebepten kavga çıkardı. Bir anda zayıf düştüm tamam gidelim dedim.Yalnız bazı şartlarım olduğunu söyledim eşime;
-Ailesine yakın oturmayacağız ve gitmeden evimizi alcağız,
-Ben istediğim kuruma istediğim konumda atanacağım, o zamana kadar bulunduğumuz şehirde yaşamaya devam edeceğiz,
-Çocuğumun yetiştirilmesine kimse karışmayacak...
Tamam dedi ama ben emin olamıyorum. Kayınvalidemle birbirimizi sevmiyoruz. Oraya gitsek bile kadın beni istemez yanına. Nereden baksanız daha 4 yılımız var.
Eşime ve evliliğime bir şans daha vermeli miyim sizce? Bu süre içerisinde konuyu tekrar tekrar gündeme getirmesem, buradaki günlerimizin tadını çıkarmaya çalışsak( hiç umudum yok, eşim gezmeyi eğlenmeyi seven bir adam değil) vakti gelince bu konuları konuşsak nasıl olur?
Bu arada eşimin annesiyle iki yıldır görüşmüyordum ama adam annesiyle yaptığı her telefon görüşmesinin ardından ortalığı yangın yerine çevirdiği için geçtiğimiz günlerde annesini aradım. Bayramda da evlerine gideceğiz. En azından kadının oğlunu arayıp şikayet edeceği bir şey kalmaz.
Ne dersiniz hanımlar?
Bu arada dün eşimin hep olumsuz yönlerinden bahsetmişim. Amacım eşimi aklamak falan değil kesinlikle ama olayları daha sağlıklı değerlendire bilmeniz açısından iyi yönlerini de paylaşmak isterim;
-Çocuk bakımında bana azami derecede yardımcıdır.
- Ev işlerinde aşırı titiz bir adam değildir. Hiçbir şeye elimi sürmesem neden yapmadın demez.
-Ne pişirsem yer. Annesi, memleketi ve ailesi ile ilgili konular hariç durduk yere huzursuzluk çıkartmaz.
-Sorumluluk sahibidir. Evin faturası, mutfağın eksiği-gediği konusunda ilgilidir. Çocuğun bezine mamasına kadar takip eder.
Bunlar onca haksızlığı görmezden gelebilmek için yeterli midir sizce?
Dün bir konu açmıştım.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/yardiminiza-ihtiyacim-var-hanimlar.935660/
Sağ olsun bazı kullanıcılar o kadar uzun ve detaylı olmasına rağmen okuyup değerlendirdiler, benimle konu hakkındaki fikirlerini paylaştılar. Çoğu eşimden ayrılmam gerektiğini söyledi; her ne kadar isabetli olduğuna inansam da yazılanların, kendimde bu cesareti bulamıyorum o yüzden kararsızım. Bir konuda daha fikirlerinizi almak istiyorum.
Eşim memleketine gitme konusunda çok kararlı. Ben uzun süredir şu anda çalıştığım ilde ve kurumdayım. Eşimde başka bir ile atanmış olsa da ilk aşamada, sonradan benim yanıma geldi. Gelirken bana "Buraya tayin istediğimi sakın anneme söyleme!" diyede sıkı sıkı tembih ettiğini belirtmek isterim.
Şimdi ailesinin yaşadığı ilçeye gitmek istiyor. Şimdi değil aslına bakarsanız evlendiğimizden beri aynı konu gündemde. Evlenmeden önce ailesinin olduğu ilçede yaşama, hatta bir ev yapıp altlı üstlü oturma hayalleri vardı ve ben bunları kabul etmiştim. Sonradan çok şeyler yaşandı, ben yaşanan onca şeye rağmen eşimle evlendim ve şu anda bir oğlumuz var.
Ben eşime bulunduğum yerden hiçbir yere gitmeyeceğimi, burada mutlu olduğumu söylemiştim. uzun süredir yaptıklarını, ettiklerini görmezden geliyordum. Geçen hafta sonu olur olmaz bir sebepten kavga çıkardı. Bir anda zayıf düştüm tamam gidelim dedim.Yalnız bazı şartlarım olduğunu söyledim eşime;
-Ailesine yakın oturmayacağız ve gitmeden evimizi alcağız,
-Ben istediğim kuruma istediğim konumda atanacağım, o zamana kadar bulunduğumuz şehirde yaşamaya devam edeceğiz,
-Çocuğumun yetiştirilmesine kimse karışmayacak...
Tamam dedi ama ben emin olamıyorum. Kayınvalidemle birbirimizi sevmiyoruz. Oraya gitsek bile kadın beni istemez yanına. Nereden baksanız daha 4 yılımız var.
Eşime ve evliliğime bir şans daha vermeli miyim sizce? Bu süre içerisinde konuyu tekrar tekrar gündeme getirmesem, buradaki günlerimizin tadını çıkarmaya çalışsak( hiç umudum yok, eşim gezmeyi eğlenmeyi seven bir adam değil) vakti gelince bu konuları konuşsak nasıl olur?
Bu arada eşimin annesiyle iki yıldır görüşmüyordum ama adam annesiyle yaptığı her telefon görüşmesinin ardından ortalığı yangın yerine çevirdiği için geçtiğimiz günlerde annesini aradım. Bayramda da evlerine gideceğiz. En azından kadının oğlunu arayıp şikayet edeceği bir şey kalmaz.
Ne dersiniz hanımlar?
Bu arada dün eşimin hep olumsuz yönlerinden bahsetmişim. Amacım eşimi aklamak falan değil kesinlikle ama olayları daha sağlıklı değerlendire bilmeniz açısından iyi yönlerini de paylaşmak isterim;
-Çocuk bakımında bana azami derecede yardımcıdır.
- Ev işlerinde aşırı titiz bir adam değildir. Hiçbir şeye elimi sürmesem neden yapmadın demez.
-Ne pişirsem yer. Annesi, memleketi ve ailesi ile ilgili konular hariç durduk yere huzursuzluk çıkartmaz.
-Sorumluluk sahibidir. Evin faturası, mutfağın eksiği-gediği konusunda ilgilidir. Çocuğun bezine mamasına kadar takip eder.
Bunlar onca haksızlığı görmezden gelebilmek için yeterli midir sizce?
Son düzenleme: