- Konu Sahibi Devitamini
-
- #1
Merhaba…
Evliyim ve bir çocuğum var. Yaklaşık 1 yıl kadar önce İstanbul’dan taşınıp daha küçük bir şehre taşındık. Aslında İstanbul’dan taşınma sakin bir şehirde yaşama fikri hep vardı ama hep erteliyorduk. Ben buraya taşınmadan burada bir iş buldum ve işe başladım , çocuğumu da kreşe verdim. Eşim uzaktan çalıştığı için taşınmamız sorun olmadı. Açıkçası çalışma sebebim zorundalık değil de iş tatmini mesleğime devam etme isteği, evde oturmanın canımı çok sıkması vs. idi… ancak ben aşırı bunaldım ve iş yerinde asla iş tatminim olmuyor ve mutsuzum. Toksik iş arkadaşları, umursamayan yönetici, kötü niyetli iş ortakları kaynaklı her gün uyanıp işe gitmek zulüm olarak geliyor. Bu arada çalıştığım firmada alanında iyi bir firma. Bu şehirde bulabileceğim başka iyi bir iş veya firma yok. Zaten sektör çok durgun işe giren çıkmasın deniyor… neyse ben böyle bunalımlı her gün eve geldiğim için eşimde ayrıl mutlu olacaksan çalışmak zorunda değilsin diye verdi desteği. Ama ben o kadar kararsızım o kadar kararsızım ki yaptığım seçimler hep mutsuz ediyor beni diye eşimi de dinleyemiyorum Bu yüzden istifa etmeye de işte kalmaya da korkuyorum. İstifa edersem toplum baskısı, işteki insanların bak yapamadı gitti demesi, kendimi yetersiz ve boş kalacağım bir evde ne yapacağım tüm gün diye diye düşünmekten harap ettim. Neden bu kadar kararsızım. Siz ne yapardınız ya da benim ne yapmamı önerirsiniz belkide bakış açımı mı değişmeliyim. Bilemiyorum sadece,
Çok bunaldım.
Evliyim ve bir çocuğum var. Yaklaşık 1 yıl kadar önce İstanbul’dan taşınıp daha küçük bir şehre taşındık. Aslında İstanbul’dan taşınma sakin bir şehirde yaşama fikri hep vardı ama hep erteliyorduk. Ben buraya taşınmadan burada bir iş buldum ve işe başladım , çocuğumu da kreşe verdim. Eşim uzaktan çalıştığı için taşınmamız sorun olmadı. Açıkçası çalışma sebebim zorundalık değil de iş tatmini mesleğime devam etme isteği, evde oturmanın canımı çok sıkması vs. idi… ancak ben aşırı bunaldım ve iş yerinde asla iş tatminim olmuyor ve mutsuzum. Toksik iş arkadaşları, umursamayan yönetici, kötü niyetli iş ortakları kaynaklı her gün uyanıp işe gitmek zulüm olarak geliyor. Bu arada çalıştığım firmada alanında iyi bir firma. Bu şehirde bulabileceğim başka iyi bir iş veya firma yok. Zaten sektör çok durgun işe giren çıkmasın deniyor… neyse ben böyle bunalımlı her gün eve geldiğim için eşimde ayrıl mutlu olacaksan çalışmak zorunda değilsin diye verdi desteği. Ama ben o kadar kararsızım o kadar kararsızım ki yaptığım seçimler hep mutsuz ediyor beni diye eşimi de dinleyemiyorum Bu yüzden istifa etmeye de işte kalmaya da korkuyorum. İstifa edersem toplum baskısı, işteki insanların bak yapamadı gitti demesi, kendimi yetersiz ve boş kalacağım bir evde ne yapacağım tüm gün diye diye düşünmekten harap ettim. Neden bu kadar kararsızım. Siz ne yapardınız ya da benim ne yapmamı önerirsiniz belkide bakış açımı mı değişmeliyim. Bilemiyorum sadece,
Çok bunaldım.