- 2 Ocak 2021
- 2.088
- 1.067
- 31
- Konu Sahibi Yesilsevenbiri
- #1
Dert babası gibi her gün konu açar oldum. Ne yapacağımı , nasıl yardımcı olacağımı bilmiyorum. Benden 4 yaş küçük bir erkek kardeşim var. Evli 2 çocuk babası Allah uzun ömürler versin. Ne var ki doğduğundan beri yüzü hic gülmedi. Bebekken iç kızamık geçirdiğini söylediler doktorlar. Bizim bulunduğumuz ilde doktorlar hastalığına teşhis koyamadılar. Annem anlatır hep hastanede 10 gün yatmıştı o zamanlar. Babam yurtdışında olduğu icin annem uğraşmıştı. Doktorlar ölecek gözüyle baktılar hep. Babam yurtdışından geldi onu başka ilde iyi bir doktora götürdü. Beynine oksijen gitmediği için hasar bırakır demis doktor o zamanlar. Hasar ayaklarına vurdu. Yürüyemedi bir süre. Ayakları o kadar yumuşaktı ki sanki kemik yok hatırlıyorum… sonra rabbim yüzüne baktı 4 5 yaşında yürümeye başladı ama öyle gönlünce kosamadı hic.. Sonra büyüdükçe öksürükleri arttı. Ama sürekli balgam varmış gibi öksürüyordu. Doktor bademcikten dolayı dedi, aldırdık bademciklerini ama yok… Bitmedi çilesi de öksürüğü de. Neyse Ankara’da ise girdi. Orası soğuk bilirsiniz.
Kendine de cok dikkat etmedi. Bir süre sonra haber verdi bize ben hastayım, sürekli kusuyorum(afedersiniz) iş yeri de bana izin vermiyor doktora gideyim diye. Babam ordan getirtti. Bizim Burda doktorlara gösterdi. Tabi biz köydeyiz görmüyoruz. Nasıl oldu diye sorduk bizimkilere. Babam ağlıyor telefonda doktor akciğerinde bir kitleye rastlamıs. Kanser sandık… karısı o sıralar hamile. Onu görmeye gittiğimde karşılaştığım an bayılacaktım az daha
80 kilo çocuk 45 kiloya düşmüş. O kadar kötü durumu….
Doktorlar akciğerinde yara olduğunu onu aldıklarını söylediler. Verem olmuş meğerse.. Ama akciğerleri 70 yaşındaki biri gibiymiş. 1 ay hastanede yattı. Sükür iyileşti. Ama doktor bir daha böyle hasta olursa kurtulamaz da dedi. Biz diken üstündeyiz hep tabi. Ama çocuğu var diye tekrardan çalışmaya başladı Ankara’da .. bizim de durum yok yardımcı olamıyoruz…
Bu sene de basına gelmeyen kalmadı. Korona oldu biz öldük öldük dirildik. Ciğerine atar da bir şey olur diye. İçim acıyor bir şey gelmiyor elimden. Sonra is yerinde kaza yaptı dizi iki yerinden kırıldı. 3 ay köyde kaldı çalışamadı. Doktorlar çatlak demişler meğer kırıkmış ameliyat olamadı öyle kaynadı bacağı. Suan yine işine döndü…
Şimdi de evden çık diyor ev sahibi. 1 ay içinde. Herkesi tenzih ederek söylüyorum ama o kadar
Vicdansız ki bazı ev sahipleri. Ev arıyorlar normal bir ilçede 2500e ev bulamıyor. Bulduğu bir ev de memur kefil istiyor. Çocuk asgari ücretle çalışıyor. Nasıl geçinecek ne yapacak 2 çocukla hic bilmiyorum. Dün beni aradı gel sen kefil ol diye. Başka çaresi yok. 12 saatlik yol gideceğim kefil olmak icin. Gönderin evrakları imzalayalım diyoruz yok illa geleceksiniz diyorlar.
Ben memurum borcum var. Ama kardeşime yardımcı olmak istiyorum olamıyorum . Canım acıyor düşündükçe. Neden her sey onun basına geliyor. Artık Allahım benim ömrümden al onun ömrüne ver diye dua ediyorum. 2 küçük çocuğu var cünkü uzun oldu, içimi dökmek istedim
Kendine de cok dikkat etmedi. Bir süre sonra haber verdi bize ben hastayım, sürekli kusuyorum(afedersiniz) iş yeri de bana izin vermiyor doktora gideyim diye. Babam ordan getirtti. Bizim Burda doktorlara gösterdi. Tabi biz köydeyiz görmüyoruz. Nasıl oldu diye sorduk bizimkilere. Babam ağlıyor telefonda doktor akciğerinde bir kitleye rastlamıs. Kanser sandık… karısı o sıralar hamile. Onu görmeye gittiğimde karşılaştığım an bayılacaktım az daha
80 kilo çocuk 45 kiloya düşmüş. O kadar kötü durumu….Doktorlar akciğerinde yara olduğunu onu aldıklarını söylediler. Verem olmuş meğerse.. Ama akciğerleri 70 yaşındaki biri gibiymiş. 1 ay hastanede yattı. Sükür iyileşti. Ama doktor bir daha böyle hasta olursa kurtulamaz da dedi. Biz diken üstündeyiz hep tabi. Ama çocuğu var diye tekrardan çalışmaya başladı Ankara’da .. bizim de durum yok yardımcı olamıyoruz…
Bu sene de basına gelmeyen kalmadı. Korona oldu biz öldük öldük dirildik. Ciğerine atar da bir şey olur diye. İçim acıyor bir şey gelmiyor elimden. Sonra is yerinde kaza yaptı dizi iki yerinden kırıldı. 3 ay köyde kaldı çalışamadı. Doktorlar çatlak demişler meğer kırıkmış ameliyat olamadı öyle kaynadı bacağı. Suan yine işine döndü…
Şimdi de evden çık diyor ev sahibi. 1 ay içinde. Herkesi tenzih ederek söylüyorum ama o kadar
Vicdansız ki bazı ev sahipleri. Ev arıyorlar normal bir ilçede 2500e ev bulamıyor. Bulduğu bir ev de memur kefil istiyor. Çocuk asgari ücretle çalışıyor. Nasıl geçinecek ne yapacak 2 çocukla hic bilmiyorum. Dün beni aradı gel sen kefil ol diye. Başka çaresi yok. 12 saatlik yol gideceğim kefil olmak icin. Gönderin evrakları imzalayalım diyoruz yok illa geleceksiniz diyorlar.
Ben memurum borcum var. Ama kardeşime yardımcı olmak istiyorum olamıyorum
. Canım acıyor düşündükçe. Neden her sey onun basına geliyor. Artık Allahım benim ömrümden al onun ömrüne ver diye dua ediyorum. 2 küçük çocuğu var cünkü uzun oldu, içimi dökmek istedim
Rabbım Eyyup sabri versin 
( Ankara gerçekten soğuk,bu sene kış daha çetin geçebilir,soğuk yerdede çalışıyormuş göz göre göre gelene önlem lazım.)
