Annemin yaptigi yuzunden her ne kadar baba ayri da olsa kardes kardestir ve kiz kardesime karsi cok fazla duygusalligim var. Yuvada kalmasindanda kaynakli tabiki. Yani onu simdiden yuzustu birakamam ki. Ise gittigimde can atiyorum eve gelip onla ilgilenmek icin.Ben eski konularınızı biraz hatırlıyorum. Çok zor bir aile hayatınız var, zor bir anneyle büyümüşsünüz. Kolay olmayan şeyler yaşamışsınız hala anneniz yüzünden yaşamak zorunda kalıyorsunuz ve bu ruh hâlinizi etkiliyor. Sizin evlenip başka bir ülkeye yerleşmeden önce yalnız kalıp kendi ayaklarınızın üzerinde durabilmeniz, kendinizi tanıyabilmeniz gerekiyor. Bunu yapmazsanız ilişkiniz sevgilinizin önceki eşleriyle olan ilişkilerinden farklı olmayacak. Çünkü lütfen bu söylediğimi yanlış anlamayın ama erkek arkadaşınız sorunlu kadın mıknatısı gibi. Muhtemelen onu çekici bulmanızın sebebi de bu çünkü zor zamanlarınızda size şefkat gösterip bu sayede diğer açıklarını kapıyor.
Bilmiyorum eger hic sevdiyseniz hayatinizda ilk zamanlar her sey cok tatli gorunur ve erkekler ilk zamanlarda hep cok farkli davranir. Muneccim degilim sonucta gelecekte olmek isticem diyebileyim...En başından şu yorumu yapın, bu yorumu yapmayın diye yazmak çok itici. Liste verin o zaman ona yorum yapalım.İnsanlarla iletişimiz bu şekilde mi? Eşiniz o çocuklara bakmak zorunda, o çocuklar onun ve evet siz bunu kabul etmek zorundasınız. Çünkü kabul edip evlenmişsiniz. Bir de şu ölmek istiyorum falan filan gibi cümleler ee siz biliyorsunuz madem ölmek isteyecektiniz neden evlendiniz. bakın görüyor musunuz yazmayın dediğiniz şeyi yazmak zorundayız çünkü başka yazacak bir şey yok.
Ben zorunda oldugum icin degil istedigim icin kabullendim. Bana cidden cok dokundu zorundasin demesi. Cocuklardan sogudum sirf onun yuzunden halbuki cok seviyodum onlari. Hatta cok seyler yaptim kiyafetler aldim gonderdm burdan. Ama zorundaymisim da bilememisim megeradama çok yüz vermişsin. seni çantada keklik görüyor.
zorundasın ne demek?
Bazi konulari okurken, muge anli nin tahtaya not tutmasi gibi not tutmak gerekiyo valla,önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
Annemin yaptigi yuzunden her ne kadar baba ayri da olsa kardes kardestir ve kiz kardesime karsi cok fazla duygusalligim var. Yuvada kalmasindanda kaynakli tabiki. Yani onu simdiden yuzustu birakamam ki. Ise gittigimde can atiyorum eve gelip onla ilgilenmek icin.
canını sıkmak istemediğim için önceki başlıklarını okumadım. bu adamın kusurlarını uzun uzun sana açıklıycak değilim, ki sen de onun nasıl biri olduğunu bildiğin halde onunla berabersin. bir erkek, beraberliğin boyunca seni mutlu bir kadın etmek yerine bunalımdaki bir kadın olmana sebep oluyorsa, o ilişki çoktan kangren olmuş demektir. senin küçük bi kıza gösterdiğin sevgiye, ilgiye kötü tepki veren bi insan ne kadar düzgün bir insan olabilir ki?önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
İstersen hiç başlamasın bu hikaye eksik kalsın... Sen bu adamdan ne bekliyorsun canım, bile bile insan bukadar sorunun içine girermi yaaa, bence yol yakınken dön bu sevdadan, bak birde yurtdışına gidecekmissin, bu senin sonun olur... Benden söylemesi canımönceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
Ilk gunlerde gizledi. Iliskimizin 1.haftasinda ogrendimAdamın sizden çocuğunu gizlemesi zorunuza gitmiyor da, bir Tartışma anında söyledikleri mi zorunuza gidiyor? Bu adamın karakteri belliymiş, keşke hiç bulaşmasaydınız.
Eşin için aile kavramı hiç önemli değil senden de bir çocuğu olur bi tartışmada da senden ayrılirsa hiç şaşırma. ..önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldın da niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var
Bunu soyleyince kafamda canlandi biraz. Bir keresinde ogluyla ilgili bisey dedi. Bende psikologa goturmeyi dusundun mu hic cunku cok kotu seyler yasamis dedm. Birden parladi bunu dedim diye. Simdide bana tek istegin turkiyeden kurtulmakti beni sevdiginden degil diyor. Yine beni suclu konumuna getirdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?