Benim çevremde var adamla evlilik bir yere gitmiyor ama kadın çocuk doğurana kadar ayrılmaya Cesaret edemiyor. Kadınlar kulübünde de kaç konu okudum, kadın son aşamaya gelmiş evliliğinde ama hala 'ovulasyon günümdü,değerlendiremedik' diye üzülüyor .
Bence sebebi yalnız olme korkusu, kötü koca sectigi için bir ömür çocuksuz kalmaktan korkması... Hele de yaşı otuzlara yakın ya da geçmişse. Boşanmak birkaç seneyi bulan bir süreç olabiliyor. O arada hayatına yeni bir aşk gireceği, o giren kişinin evlilik niyetinde olacağı ,boşanmış kişiyle evlenmeyi sorun edip etmeyeceği, o kişinin bu kocadan daha iyi olup olmayacağı hep meçhul. Sonuçta kötü bir evlilikten çıkan insanın yoğurdu üfleyerek yemesi gerekir,herkesle evlenemez.
Derken evlenmeye karar verdin ev düzme nikah,az bekar zaman geçirme falan...en doğurgan olduğu yaşlar geride kalmış olabilir. Ya da kötü ihtimalle evlenecek iyi bir erkek bulamayıp otuzlarini yalniz geçirmiş olabilir..
Bunca ihtimal varken bence kadınlar diyor ki, ben bir tane dogurayim, hem bana dayanak olur..
Konuya gelirsek, konu sahibi sen hakem degilsin. Dinle, sohbet et. Ne çok hak ver ne kardeşini savun. Kadının anlatmaya ihtiyacı varmış, anladığını hissettir bence yeterli
Bir de bir arkadaş demiş,çocuğu birkaç gün size bıraksın karı koca tatile çıksınlar. Bunu da teklif edebilirsin. Belki ilişkilerine iyi gelir
Kardeşin ne diyor bosanma konusunda? O da istiyor mu?