- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
- 133
annem babam ayrıldı 3-4 yıl oldu..
ayrılmalarında ve aralarındaki mevzuda annem hatalıydı özel bir konu olduğu için açma istemiyorum fakat babam mağdur olan taraftı iki tarafın yanında olsakta hep içten içe babamı destekledik. ben zaten üni okuyordum kardeşim bi babamda bi annemde kalıyordu hep arada kalıyorum abla diye ağlıyordu o zaman daha lisedeydi..
gel zaman git zaman babam evlenmek istediğini artık yalnız kalmak istemediğini söylemeye başladı bişey diyemezdim haklıydı ben evlendim kendi hayatımı kurdum kardeşime de yaşadığım şehirde üni tercihi yaptırdım onu da yanıma aldım adam haklı.. içim almasada ağlaya ağlaya babamı evlendirdik deli gibi aşık olmuş ikinci baharını yaşıyordu. annemse halinden memnun tek başına bir hayat sürüyor kirada ve çokta iyi olmayan bir işi olmasına rağmen bu şehire gel dediğimde gelmem benim burda rahatım iyi deyip tek başına hiç bi akrabası olmayan o şehirde yaşamaya devam ediyor.
eşim bana çok destek oldu babamın nikahında kardeşimide benide kollarının arasına aldı ne o gün ne de ondan sonra desteğini esirgemedi. evlendiği kadın babamla bizim aramızdaki ilişkiyi görüp harika bir babasın falan diye iltifat etmiş ve bende senden bir çocuk istiyorum demiş babama..
babam da benim 2 kızım var zaten seninde bi kızın var ben çok sıcak bakmıyorum dese de kadın devamlı bu konuda ısrarcı olmuş. evlendikleri henüz 4-5 ay olmasına rağmen... biz babamla eskisi gibi görüşmyüoruz eskisi gibi gelip gitmiyor bana üstelik bu çocuk mevsusu çok can sıkıcı çünkü ben bebek düşünüyorken babamla aynı zamanda çocuk sahibi olma ihtimalim var.. aklım almıyor.
kendimden öte kardeşimi düşünüyorum perişan halde.. evlendiğinden beri bizimle eski sıklıkta görüşmeyen babam o çocuk dünyaya gelirse hiç görüşmez henüz bebek yokmuş ama kadın olabilir adetim gecikti falan demiş. kardeşim kadını arayıp ağzıma geleni saycam babamla aramızı açmak istiyor diye devamlı ağlıyor bense utanıyorum çok hemde.. evlenmesi evet olabilir ama 50 yaşında adam ne cesaret çocuk yapıyor aklım almıyor.
eşimle biz o kadar ince eleyip sık dokuyoruz ki ona nasıl bi gelecek kurcaz vs diye düşünmekten devamlı ertelemekten.. kadın da 40 yaşında babam rahatsız biri üstelik 2 kez kalp ameliyatı oldu. Allah acısını göstermesin ama o çocuğa hiç bişey veremez şu saatten sonra. hem ben hep hayalimde benim evladımla ilgilenir diye düşürken şimdi tam bir kaos..
açıkca söyledik istemediğimizi o çocuğu kardeş olarak kabul etmeyeceğimizi evlenmesinin normal olduğunu ama bu yaştan sonra kadının çocuk istemesinin şımarıklık olduğunu.. hiç çocuğu olmasa anlarım ama çocuğu varken böyle bişey istemesi tamamen bencillik gibi geliyor bana.
eşim normalde bu tarz konularda yorum yapmaz üzüldüğümü bildiği için fakat dün tutamadı kendini bende yakıştıramadım aşkım ama onların kararı hırpalama kendini dedi ama elimde değil.. kardeşimi gördükçe kahroluyorum.
üstelik kardeşim babama yada o kadına bişey olsa en yakın biz varız bize kalacak o çocuk deyip duruyor hiç istemiyorum babamla aramız iyice bozulacak aramıza mesafe girecek ve biz herkesin imrendiği baba kız ilişkisi olan insanlardır nasıl bu hale geldik aklım almıyor çok üzülüyorum..
ayrılmalarında ve aralarındaki mevzuda annem hatalıydı özel bir konu olduğu için açma istemiyorum fakat babam mağdur olan taraftı iki tarafın yanında olsakta hep içten içe babamı destekledik. ben zaten üni okuyordum kardeşim bi babamda bi annemde kalıyordu hep arada kalıyorum abla diye ağlıyordu o zaman daha lisedeydi..
gel zaman git zaman babam evlenmek istediğini artık yalnız kalmak istemediğini söylemeye başladı bişey diyemezdim haklıydı ben evlendim kendi hayatımı kurdum kardeşime de yaşadığım şehirde üni tercihi yaptırdım onu da yanıma aldım adam haklı.. içim almasada ağlaya ağlaya babamı evlendirdik deli gibi aşık olmuş ikinci baharını yaşıyordu. annemse halinden memnun tek başına bir hayat sürüyor kirada ve çokta iyi olmayan bir işi olmasına rağmen bu şehire gel dediğimde gelmem benim burda rahatım iyi deyip tek başına hiç bi akrabası olmayan o şehirde yaşamaya devam ediyor.
eşim bana çok destek oldu babamın nikahında kardeşimide benide kollarının arasına aldı ne o gün ne de ondan sonra desteğini esirgemedi. evlendiği kadın babamla bizim aramızdaki ilişkiyi görüp harika bir babasın falan diye iltifat etmiş ve bende senden bir çocuk istiyorum demiş babama..
babam da benim 2 kızım var zaten seninde bi kızın var ben çok sıcak bakmıyorum dese de kadın devamlı bu konuda ısrarcı olmuş. evlendikleri henüz 4-5 ay olmasına rağmen... biz babamla eskisi gibi görüşmyüoruz eskisi gibi gelip gitmiyor bana üstelik bu çocuk mevsusu çok can sıkıcı çünkü ben bebek düşünüyorken babamla aynı zamanda çocuk sahibi olma ihtimalim var.. aklım almıyor.
kendimden öte kardeşimi düşünüyorum perişan halde.. evlendiğinden beri bizimle eski sıklıkta görüşmeyen babam o çocuk dünyaya gelirse hiç görüşmez henüz bebek yokmuş ama kadın olabilir adetim gecikti falan demiş. kardeşim kadını arayıp ağzıma geleni saycam babamla aramızı açmak istiyor diye devamlı ağlıyor bense utanıyorum çok hemde.. evlenmesi evet olabilir ama 50 yaşında adam ne cesaret çocuk yapıyor aklım almıyor.
eşimle biz o kadar ince eleyip sık dokuyoruz ki ona nasıl bi gelecek kurcaz vs diye düşünmekten devamlı ertelemekten.. kadın da 40 yaşında babam rahatsız biri üstelik 2 kez kalp ameliyatı oldu. Allah acısını göstermesin ama o çocuğa hiç bişey veremez şu saatten sonra. hem ben hep hayalimde benim evladımla ilgilenir diye düşürken şimdi tam bir kaos..
açıkca söyledik istemediğimizi o çocuğu kardeş olarak kabul etmeyeceğimizi evlenmesinin normal olduğunu ama bu yaştan sonra kadının çocuk istemesinin şımarıklık olduğunu.. hiç çocuğu olmasa anlarım ama çocuğu varken böyle bişey istemesi tamamen bencillik gibi geliyor bana.
eşim normalde bu tarz konularda yorum yapmaz üzüldüğümü bildiği için fakat dün tutamadı kendini bende yakıştıramadım aşkım ama onların kararı hırpalama kendini dedi ama elimde değil.. kardeşimi gördükçe kahroluyorum.
üstelik kardeşim babama yada o kadına bişey olsa en yakın biz varız bize kalacak o çocuk deyip duruyor hiç istemiyorum babamla aramız iyice bozulacak aramıza mesafe girecek ve biz herkesin imrendiği baba kız ilişkisi olan insanlardır nasıl bu hale geldik aklım almıyor çok üzülüyorum..