Şimdi size kavga eden bir çifti anlatacağım. Kadının uzaktan bir yakını vefat ediyor. Kadın, yaklaşık iki saat ötedeki köylerine gömülecek merhumenin cenazesine gitmek istediğini söylüyor. Kocası da "sen gitmek istiyorsan götürürüm" diyor. Kadın bunun üstüne abisi ve ablasını arayıp, onların da gitmesi halinde gitmek istediğini ifade ediyor. Adam tamam diyor.
Kadın, ablasını arıyor, ablası ben gidemem, işim var diyor. Telefonu kapatan kadın, kocasına dönüp "hadi gözün aydın gitmekten yırttın ablamlar gitmiyor" diyor. Adam da "neden gözüm aydın olacakmış, ben senden eşim beni köye götürürüm dedi diye memnun olmanı beklerken bana götürmek istemiyormuş muamelesi yapıyorsun" diyor.
Kadın sonrasında abisini arıyor, abisi de gidemem diyor. Telefon kapanınca kocasına benzer şeyler söylüyor. Adam da ben senden teşekkür beklerken, köyüne götürme isteğimi kıymetsizleştiriyorsun diyor.
Kadın, çünkü gönül rızasıyla gitmek istemiyorsun diyor. Adam da "eşimin uzaktan bir akrabasının, üstelik çok da tanımadığım birinin cenazesine göbek ata ata gitmemi bekleme, ben sırf sen götür beni dedin diye götürmek istiyorum" diyor. Yani eşini memnun etmek için gittiğini ifade ediyor adam.
Bunun üstüne kadın bir şey söylüyor, erkek memnun etmeye çalıştığı karısından memnuniyet yerine memnuniyetsizlik bulunca "ölen kişiye benden daha yakın olan abin ve ablan gitmiyorum dediler ve şimdi işlerine bakıyorlar sen hala bana gözün aydın falan deyip duruyorsun" diyerek çıkışıyor. o bir şey diyor, öteki parlıyor derken kadın evden çıkıp annesinin evine gidiyor. erkek de bir hafta boyunca onu almaya gitmiyor. bir hafta sonunda kadının abisi araya giriyor ve erkeğin karısını eve getirmesini sağlıyor. Bu arada erkek, olayı kayınbiraderine anlatıyor. eşimi memnun etmeye çalıştığım bir olayda karşılaştığım muameleye bak diyor. yüzüne de diyor kaynının, sen cenazeye gitmiyorum dedin işlerine döndün bense iyilik yapmaya çalışırken bir haftadır gördüğüm muameleye bak diyor.
Sizce kim haklı?