Karşılıksız Aşk Yaşayanlar Köşesi


yo kaşlarım çatık bakmadım, aslında hiç bakmadım. onunla ilgilenmiyormuş gibi görünmek istedim. olup bitene bakıldığında tekrar gelir gibi mi duruyor sence?

tabii, haziran ayında tanışmıştık.
 
rabbitgirl, senin durumunda bir gelişme var mı?
Yook. Tam unuttum diyorum, çok mutluyum. Sonra karşıma çıkıyo ya da mesaj atıyo bende her şey başa dönüyor. Hayır sanki ilkokuldayız, niye böyle oluyo yaa off. Ama artık sorgulamamaya karar verdim. Kimse yüzümde onu gördüğüm andaki gibi bir gülümseme oluşturamadı malesefki, o yüzden vazgeçemiyorum ya. Çok tuhaf bir his, ama yanlış kişi onu da biliyorum. öyle işte
 

Aşk lanetli bir durum gibi, seni çok iyi anlıyorum. Ben de aynı şeyleri O'nun için düşünüyorum. Onunla olmasa da onsuz da olmuyor, içimdeki şeyleri çok değerli buluyorum. Kaybolana kadar onu görmek istiyorum. Eğer böyle yaşamazsam ne manası kalır yaşamın öyle değil mi? Onu öyle özledim ki... Onu gördüğüm zamanki kalp çarpıntısını hiçbir şeyde hissetmiyorum. O heyecanı yaşamak için üzülmeye değiyor bazen.
 
kızlar bana da yardımm kızlaar unutuluyor mu, biri vardı, çok sevdi ve aşıktı, karşımda heyecandan eli titriyordu, bir dediğim ik olmuyordu, onun yanındayken vitrine göz ucuyla bakmışsam ertesi gün vitrinde ki aykakkabı önümde olurdu, annesi yemek yapar gönderirdi bana, bu zamana kadar etrafımda bu derece sevip saygı gösteren görmedim, namusu gibi görüyordu, öyle de koruyordu,saygılı anlayışlı merhametli bi mizacı vardı, geçmişte kötü alışkanlığı olmuş, annem falan da istemedi o zamanlar, ben de bıraktım ama o vazgeçmedi, üni okuyordum, ona üniyi bıraktığımı söylemiştim bir sene sonra beni o şehirde gördü yüzünde güller açtı, kızmadı bile, 3 kez bnm yaşadığım şehre geldi görüşmedim, gitmemem için yalvardı başka kapıya dedim, ama ayrılmam gerek die düşünüyordum, yoksa bana attığı ilk mesaj, fotosu, mektubu, hediyeleri hepsi hala duruyor, dört sene olacak nerdeyse, neyse bir buçuk sene önce üniyi bırakıp memleketime gittiğimi düşünürken sinema salonunun önünde başka erkekle gördü, aradı akşam kör olsaydım da görmeseydim dedi,ilk tanıştığımızda sigara içiyordu ama bnm yanımda içmezdi o derece saygılıydı, ben bir senedir pişmanım ve o bir senedir istemiyor, şimdi başkasıyla, ama ben unutamıyorum, ona kötü davrandım ama davranmak zorunda olduğumu sanıyordum, cahillik, unutamıyorum çok kötüyüm, gene açtım gönderdiği ilk mesajı,ben onu hep sevdim ama söylemedim
 

Onu neden bıraktın ben bunu anlayamadım? Sebebi tam olarak yazmamışsın galiba. Yeterince aşık olmadığını mı hissettin, duyguların onunki kadar yoğun mu değildi? Eskiden sevmiyordun, şimdi mi aşık oldun? Merak ettim bunları. Seni gerçekten çok sevmiş, yaptıklarına baksana..

Bu arada üniversiteyi neden bıraktın? Ben de bırakmayı düşünüyorum da senin sebebini merak ettim.
 
ondan ayrıldığım dönem çok kötü oldum o nedenle dersleri salladım gibi bir şey ama sonra devam ettim ve bitirdim, bıraktığımda ilerde annemin de babamın da istemeyeceğini düşünüyordum, onunla görüş farklılıklarımız vardı, bi de çabuk parlıyordu, evlensem şiddet görürüm sanardım ama ona yaptıklarımı başkasına yapsaymışım elinde kalırmışım düşünüyorum da, yine de ne ah etti, ne intikam aldı, evet o zamanlar emin değildim, cahil akıl, etrafımda ki erkekler en az onun gibi sanıyordum ama gördüm ki onun gibisi yokmuş neredeyse, kıymetini bilemedim, ben yemek yediğimde o doyardı abartmıyorum böyle bi insandı, o zamanlar evliliğe engel olarak gördüğüm meselelerin aslında o kadar da büyütülecek şeyler olmadığını anladım
 

Belki de onu kaybettiğin için böyle düşünüyorsun. O zamanlar sana böyle hissettirmemiş mesela. Hareketlerinde sorunlar görmüşsün. Bence yalnızlık ve eski sevgiliye duyurduğu özlemle gözün yanlış görmesin meseleleri, o zamanlar güvenip adım atmadığına göre vardır bir şeyler aslında. Bu açıdan baktın mı hiç?
 
verdiği değeri sevgiyi doldurmuyor hiç bir şey, ne zaman biri yaklaşsa aklıma onu getiriyor, ondan ayrıldığımda da çok kötüydüm ama ona bunu göstermiyordum, o benim görüştüğüm ilk kişiydi, onun görüştüğü çok kız olmuştu, annem daha bi hint kumaşı görüyordu beni,bu nedenle onu istemiyordu ama ben o şehirdeyken onun yanındayken kızım sana emanet derdi çocuğa,resmen oyaladı, beni çok kıskanıyordu, bu adam çok kıskanç, ilerde elinden bi kaza gelir zaten olmaz falan die düşünüyordum, çok rahattım gece yarısı erkek arkadaşlarımla telefonlaşır dakikalarca sohbet ederdim, e haklıymış adam, o zamanlar bunlar normal geliyordu bana
 

Zaten ilişkilere şu ailelerin müdahil olması yok mu, sinir oluyorum.. İnsan canı acıyacaksa da, mutlu olacaksa da hissettiği aşkın peşinden gitme hakkı olan bir varlık, sana ne öyle değil mi? Onların istediği bir birliktelik yapıp sonucunda hüsrana uğradığımda o zaman nasıl ödeyecekler bu vebali öyle değil mi? Kendi hissettiğini yapması en doğrusu insanın. Sonucunda katlandığı kendi hatası olsun, annesinin babasının değil. Öyle daha sinir bozucu çünkü. Acıyı yaşayan yalnızca sen olacaksın çünkü. Onunla sevgiliyken başka erkeklerle gece yarılarına kadar sohbet mi ediyordun? Ve buna tepki göstermesi aşırı kıskanç geliyordu sana? Kim olsa kıyamet koparır bence. Empati kur; sevgilin gece yarılarına kadar başka kadınlarla konuşsa ne yapardın?
 
Hatamın farkındayım,o benim bu hatalarıma rağmen bırakamadığı için küfrederdi konuştuğum erkeklere, seni öldürcem falan derdi ama tabi hepsi laf mış, gerçek yapcak sanırdım, bi yemeğe gittiğimizde ben farkında olmadan kendi yemeğini de bana yedirir, kendi aç kalkardı, keşke onu getirmenin bir yolu olsa, herşeyim olmuştu, etraftakiler bana uygun görmediler ama tanımıyorlardı, kimsenin laf ıyla ilişki bitirmemeli ymiş,çok özledim dayanamıyorum
 
O zamanlar biraz da tecrübesizlikten yanlış adımlar atmışsın, sevdiğini anlayamadın belki. Ama ailen de sana uygun olmadığını düşünüyorsa muhakkak bir bildikleri vardır canım. Unutmaya çalış biliyorum unutulmuyo işte ama bak sevgilisi de varmış artık. Sana üzüntüden başka bir şey getirmeyecek onu düşünmek
 
Bir de ben sanki bir türlü ona kendimi anlatamadım gibi hissediyorum, sanki onu nasıl sevdiğimi anlatsam beni anlayacak ve sevecekAma sonra düşününce o hiç bir şey yapmadığı halde seviyorum ben onu, olmayınca olmuyor işte. Çok umutsuzum bu aralar. Sırf onu aklımdan çıkarırım diye okuldan bir çocukla buluşucam birazdan, ümit işte işe yarar belki
 
evet ama o bnm onu üzmemek için ona böyle kötü davranmak gibi bi düşüncemin olduğunu bilmedi hiç ve bu yüzden inancı kalmadı
 
anlatamam, artık ona ulaşamıyorum bile, hem de hayatına birini almış, o kıza böyle bir şey yapmamalıyım
 

Amacım seni üzmek veya yargılamak değil, inan üzmek için demiyorum ama gerçekten çok hatalısın. Şunu da yargılamak için değil meraktan soruyorum yanlış anlama lütfen; onu o kadar çok seviyorduysan neden başka erkeklerle gece yarılarına kadar konuştun ki? Seni gerçekten seviyormuş ya, kendi yemeğini bile sana vermiş.. Vay... Keşke başkalarının lafına bakmasaydın. Artık seni sevmiyor mu sence?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…