Kaybolan hisler ..Eşimden soğudum:(

kaderzedemiyim .!.:

Evet bendede dönemsel oluyor ama her dönem bir öncekinden daha ağır geçiyor benim için.Sanırım sırf bu nedenle bile yardım almam lazım şu sıra dişlerimdeki problem için bayağı para döktüm doktora bu işler biter bitmez özel bi psikologa gideceğim çnkü devletteli psikolgu ailecek tanıyoruz ona gitmek istemiyorum.İnş bi hal çaresi bulunuz.Mesela bugün daha iyi hissediyorum kendimi dahada sakin hissettiğim bir gün eşimle konuşacağım çünkü ben kendimi biliyorum tutup tutup sonra birden hepsini patlayıveriyorum öyle yapmamaya çalışacağım inş.



Evet gerçekten çok doğru ve mantıklı şeyler yazmışsın 30 uzlarıma geldiğimden beri herşeyde ve herkese karşı beklentilerim arttı herşeyi daha mükemmel ister oldum bunu eşimde farketmişti zaten senin beklentilerin değişti demişti bide ama olsun her kadın hayatının bi döneminde şeytana tam uyar demişti:) sanırım tam cadılaşır demek istedi:) Sen de böyle yazınca evet 30 lu yaşlar sanırım kadının en kendini bulduğu dönem belkide bende kendimi arıyorumdur.Evliiğimin pozitif yönleri gerçekten çok fazla bunları düşünmek ban da iyi geliyor çok sağol arkadaşım yorumun çok güzel olmuş ellerin dert görmesin.

Genişletmek için tıkla...

Bir noktayı söylemeden geçemeyeceğim: Eşinin seni farkedip "zaten senin beklentilerin değişti , ama olsun her kadın hayatının bi döneminde şeytana tam uyar" demesi bile büyük bir olgunluktur. Bu değişimi farkedip de seni suçlayabilirdi de...
Bence birçok erkekte olmayan özellikler senin eşinde var. Soğuyabilirsin ona birşey diyemiyeceğim ama ısınmak için elinden geleni yap derim. Hani sana kötülüğü olsa, hakareti , aşağılayıcı vs. hareketleri olsa neyse... Bence aşık olmak, tutku vs. bunlar evlilik için lüks şeyler ki eğer sen bakış açını biraz değiştirip hayatınızda biraz değişiklikler yaparsanız bu adamla olabilecek şeyler. Yaş farkını da ben çok sorun olduğunu sanmıyorum. Bence eğer imkan varsa beraberce tatile felan çıkın. Eğer özünde iyi biriyse yeniden aşık bile olabilirsin...

Benim de benzer bir sorunum var fakat sanırım biraz fazla ilerlemiş durumda..
Eşim yabancı, tanıştık nişanlandık ve o İngiltere'den buraya geldi, sebebi babamın dükkanını bize verecegini soylemesiydi o da ailemden uzak kalmamam için (çünkü o Polonyalı ve uzak kalmanın özellikle bir bayan için ne demek olduğunu anlayabilmesiydi, öyle demişti.)
Herşeyi bırakıp geldi, babam dükkanı arkadaşlarına devretti, 2011'de evlendik ama balayımız bile olamadı doğru düzgün çünkü babam Kalkan'a dükkan açmaya karar vermişti ve biz yardım edecek orada olacaktık. Yaptık ama tartıştık geri döndük babam da daha fazla kalamadı çünkü öyle bir yerde dükkan açma fikrinin saçmalığı aslında baştan belliydi, ama eşim artık ailemi görmek bile istemediğini söyledi.

Ailem yine de bize ev verdi ve içinde gereken her türlü şeyi aldı, kiramız falanımız da yok yani, ama eşimde stresten ani bir kilo kaybı ile şeker başlangıcı oldu, ki kendisi özellikle uzakdoğu sanatlarına, genel olarak spora düşkün biriydi bir anda sağlığı da düştü.

Geçtiğimiz mayıs ayında hamile olduğumu öğrendim ki bu istediğimiz bir şeydi. Her ne kadar iletişimimiz eskisi gibi olmasa da çok istiyordum ve istiyordu ve olacaktı ama bendeki stresten kaynaklı olduğunu düşündüğüm bir kayıp yaşadım, aşırı kanama sonucu 6haftalıkken. Sigarayı bırakmıştım doğum kontrol haplarıyla beraber 5 ay filan, ha toplasan belki 1-2 gün içmişimdir o kadar. Kayıptan sonra tekrar başladım malesef ve o sigara içtiğim sürece öpmeyeceğini söylemişti en başından ve tekrar söyledi. 1 yıldır da pek öptüğünü hatırlamıyorum açıkçası.

O kadar ilgisiz özensiz kaldığımı hissediyorum ki anlatamam. Eve gelir bilgisayarı açar oyun oynar, belki beraber bi yemek yaparız ama ayda yılda bir, ki ben mutsuz olduğumda bir şey yapamam sevmem zaten ama mutluyken sevmesem bile yaparım.

Her neyse.. Çocuk kararı verdiğimiz zamanlarda tanıştığım bir genç vardı, yaklaşmaya çalıştığını fark ediyordum ve görüşmüyordum, ancak çalıştığım yerde olunca arada selamlaşıp 2 çift laf ediyorduk o kadar. Sonrasında o da uzaklaştı selamlarıma bile cevap vermemeye başladı ben de eşimle bir şeyleri düzeltmek için uğraştığımdan pek etkisi olmadı. Ama bebeği kaybettiğim haziran başını takip eden ağustos gibi tekrar konuşmaya başladık ve daha çok ve daha çok. Bana karşı olan hislerini açıkladı ve o zaman daha fazla yaklaşmamak için uzaklaştığını söyledi, açıkçası ilk gördüğümde de düşündüğüm şeyler aynıydı, çok hoştu ve eşime olan sevgime rağmen onu gördüğümde içimdeki titremeyi hisleri nasıl açıklayabilirim bilmiyorum, uzaklaştığında da şans bu şans uzak olsun ben eşimle deneyeceğim demiştim ve tekrar eşimle yakın olmak için elimden geleni yapmıştım.

Bu sırada eşim babamın dükkanı arkadaşlarına devretmeden önceki zamanlarda babamdan dövme sanatını öğrendi ve kısa sürede çok çok iyi oldu. Kalkan macerasından sonra babam başka birinin yanında dövme işine devam etti ve eşimi de aldı fakat eşim sürekli bir problem çıkardı ve babamı suçladı her şey için. Sonra oradan çıktı ve sadece benim maaşımla ev geçindirmeye çalıştık, aylarca da başardık (ki babamın yanındayken daha en başında bile doğru düzgün kazanamıyordu,i küçük dövmeler dışında babam bir şey vermiyordu ona..) Şimdi oradan çıkmış durumda ve yaklaşık olarak Mayıs ayından beri kafasına uyan 2 kişiyle dükkan açmış durumda ve bana "dükkanı bi açabilsem her şey düzelecek" diyordu-ama düzelen bir şey olmadı. Hala yorgun hala sıkkın ya da hasta, tüm gün müşterisi olmasa tüm gün (evde yaptığı gibi) oyun oynamış bile olsa yorgun..

Gelelim sadede.. Ben de ona karşı hislerimin olduğunu fakat evli olduğumu ve eşimin benim için yaptığı fedakarlıkların ve en berbat zamanlarda bile (sadece nişanlıyken bile) beni yalnız bırakmamış destek olmuş olmasının önemini söyledim fakat çok çekildim ona karşı ve onu düşünmeden duramıyor durumdayım. Bu sırada eşim de iyice kendine dönmüştü, benim ihtiyaçlarımı görmüyor kendi ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyor, ilgi alaka sarılma kalmadı, sabah ben işe giderken durakta araca bindiriyor olduğunu ve gece uyurken sarıldığını söyleyip bana ilgi gösterdiğini ama benim ilgi arsızı olduğumu söylüyor... Ayrıca beraber pek dışarı çıkmıyoruz, çıktığımda ya yorgun ya sıkılıyor ya başka bir şey ama her seferinde surat beş karış, beraber de olsa arkadaşlarla da olsa aynı. Üstüne bir de "haha senin akıllı baban bunu yaptı şunu yaptı" diye başlamıyor mu!? Eşim aileme hala uzakyani, ve bu durumda benim "ben ve birlikte olduğum kişi, ailelerimizle arkadaşlarımızla görüşüp bişeyler yapalım" hayalim gerçekleşmeyecek bir hayal, kesinleşti.

Bahsetmiş olduğum kişi de bana çok benzeyen ama bir o kadar da farklı. Ben hastanede çalışıyorum, o da öğrenci ama ameliyatlara ve polikliniğe giriyor.
Yaş işine gelecek olursak; eşim benden 4 yaş büyük (ben 1 hafta içinde 26 olacağım), bahsettiğim aklımdan çıkmayan kişi benden 3 yaş küçük.


Eşimi hala seviyorum fakat uzun süredir, özellikle cinsellik açısından sadece kendini düşündüğü ve benimle ailemle alakalı sıkıntıları vs dışından bir şey paylaşmadığından gerçekten çok uzaklaştım, ve onu uyarmıştım "lütfen soğutma beni daha fazla, çünkü o zaman eski halime dönemem." diye ve cevap olarak "ya ben soğursam? tabi sadece kendini düşündüğünden bunu göremezsin sen" geliyordu. Alamadığım ilgiye daha ne kadar ilgiyle karşılık verebilirdim ki?
Hala daha "senin akıllı baban.." ile başlayan şeyler söylüyor.
Dediğim gibi eşimi hala seviyorum ama isteyemiyorum, özlemiyorum, aradığında sanki yine tartışacakmışız ya da bişeylerden bahsedip canımı sıkacakmış gibi geliyor çünkü ben de doldum. Onu daha fazla üzmek istemiyorum. Ayrıca bir süre önce artık çocuk istemediğimi düşündüğümü söylediğimde, "emin olduğunda söyle" demişti, nedenini sorduğumda "çünkü ben istiyorum.." demişti. Belki istiyorum ama onunla düşünemiyorum artık...

kaderzedemiyim .!.:

Kızlar herkese merhaba öncelikle benim sizinle paylaşmak istediğim bir derdim var.Aslında nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama fikirlerinizi okumak bana iyi gelebilir.Ben 25 yaşında evlendim çok çocuksu mizaçlı biriyim halada öyle sayılır eşimle aramda 15 yaş var.Ben şuan 32 yaşındayım.Bir de oğlum var 2 yaşında .. Kızlar eşimden soğuduğumu hissediyorum önce tensel bir soğuma başladı bende artık onu istemiyorum zoraki görev olarak yapıyorum ve kendim yapmak istemediğim için o sırada kendimi hiç iyi hissetmiyorum Bunun dışında eşimin kötü bir huyu yok aramız iyi yani onu seviyorum ama sadece bir insan olarakO üzülmesin diye bunları ona söyleyemiyorum çünkü biliyorum ki söylesem çok kırılacak ve aramız eskisi gibi olmayacak
Düşünüyorum buradaki diğer konulardaki yorumları okuyorum derdimiz tasamız yok üstelik çocuğumuzda var daha ne istersin diyorum ama ona birşeyler hissetmemem beni çok üzüyor üstelik bu öyle mumla romantizmle canlandırılabilcek bişey de değil Oğlum ilk olduğunda doğuma bağlamıştım hissettiklerimi zamanla geçer dedim ama geçen bişey yok.Bazen boşver böylesürsün gitsin diyorum bazende peki ya benim hayatım ne olacak böyle bir ömür geçirebilirmiyim bilmiyorumÇok karmakarışık ve mutsuzum

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşım aynı sıkıntı bendede var .Sorma bende 10 yıllık evliyim ve eşimden soğudum hiç bir şey hissetmiyorum ona.Çuldırıcam bende.Benim eşimde çok iyi bir insan.Boşanılcak biri değil.senin yaşadığın aynı sıkıntıları bende yaşıyorum.Ne yapacağımı bilemiyorum.bende eşimi sevmek için çok uğraşıyorum.Seninle özelden konuşa bilirsek çok iyi olur.Nasıl konuşabiliriz .aynı sıkıntı bende de var.

kaderzedemiyim .!.:

Canım zaten alımlı bir bayanım süslenip püslenmeyi çok severim herkes çok güzel olduğumu söyler eşimde bunların farkında ama onun acayip bir özgüveni var yani eşim çok güzel bende ona yakışayım demez dışarı çıkarken bile ben kokoş kokoş o ne bulduysa giyer bu yönden gayet rahat biri.Beni ölçüsünde kıskanıyor ama kıskanması ona malesef değişim yapmasına yetmiyor.

Genişletmek için tıkla...

eşinin özgüvenli olma sebebi kendinden yaşça baya küçük ve güzel bir bayanla evlenmiş olmasından geliyor bence canım.biraz kaybetme korkusunu hissettirirsen biraz silkenlenip biraz kendine gelir diye düşünüyorum

Canım herlkes bir değil burda önemli olan senin kişilik yapın mesela benim ailem aramızdaki yaş farkının sorun olacağını benim sıkılacağımı söylemişlerdi bana zamanında ama ben tabi onları dinlemedim


Benim annemle babam arasındada 11 yaş var ama annem çok uyumlu mizaçlı biri olduğu ve babamda yaşını göstermediği için sorun olmamış.Biz neden böyle olduk aslında eşim eskisi gibi sadece kendini biraz saldı eskiye nazaran ama sanırım ben değiştim 25 yaşındaki hayata bakışımla şuanki bakışım farklı sanırım ana neden bu Eşimde arada dile getiriyor bunu senin beklentilerin değişti diyor.



Canım eşimin dış görüntüsü çok değişmedi yalnızda evlenince sigarayı bıraktı bunun için bi 8 kilo kadar aldı ama ben yaşımdan küçük oda yaşımdan büyük gösterince sanırım ben onu artık çekici bulmamaya başladım yani fiziksel olarak aramızda bi 20 yaş rahat gösteriyoruz.


Evet gerçekten büyük bir aşktı benim gözüm kör olmuştu adeta birde o sıralar olan manevi sıkıntılarımda bana çok destek olunca sanırım ona bağlandım babamla ergenliğimde iyi bir ilişkimiz olmadı babamda bulamadığım sevgiyi ve şefkatide bulmuştum eşimde.Evet beim bakış açım değişmiş yaralarım sarılmış olabilir haklısın.



Doğru söylüyorsun işte bende bu nedenle acele etmek istemiyorum bu konuyu 1 yıldır düşünüyorum sanırım dahada düşüneceğim belki ben düzelirim belki eskisi gibi oluruz vs diye ...Başka birisiyle nasıl olurdu diye düşünmüyorum canım şuan o tarz şeyler düşünecek durumda değilim çünkü düştüğüm bu duygular bei çok züüyor hiç böyle olcağını böyle bir evliliğim olacağını bunları hissedeceğimi düşünmemöiştim.Kendime çok üzülüyorum ama uygulamaya geçersem bu seferde çocuğum ve eşim için vicdan yapacağım biliyorum.Zaten sanırım ben bu hayatta hep başkaları mutlu olsun diye yaşadım[/QUOTE]

alarak bi yerlere gidemem ama siz yazınca farkettimki biz eşimle evlendiğimiz günden beri 1 gün bile ayrı kalmadık hep beraberdik



Canım herlkes bir değil burda önemli olan senin kişilik yapın mesela benim ailem aramızdaki yaş farkının sorun olacağını benim sıkılacağımı söylemişlerdi bana zamanında ama ben tabi onları dinlemedim


Benim annemle babam arasındada 11 yaş var ama annem çok uyumlu mizaçlı biri olduğu ve babamda yaşını göstermediği için sorun olmamış.Biz neden böyle olduk aslında eşim eskisi gibi sadece kendini biraz saldı eskiye nazaran ama sanırım ben değiştim 25 yaşındaki hayata bakışımla şuanki bakışım farklı sanırım ana neden bu Eşimde arada dile getiriyor bunu senin beklentilerin değişti diyor.



Canım eşimin dış görüntüsü çok değişmedi yalnızda evlenince sigarayı bıraktı bunun için bi 8 kilo kadar aldı ama ben yaşımdan küçük oda yaşımdan büyük gösterince sanırım ben onu artık çekici bulmamaya başladım yani fiziksel olarak aramızda bi 20 yaş rahat gösteriyoruz.


Evet gerçekten büyük bir aşktı benim gözüm kör olmuştu adeta birde o sıralar olan manevi sıkıntılarımda bana çok destek olunca sanırım ona bağlandım babamla ergenliğimde iyi bir ilişkimiz olmadı babamda bulamadığım sevgiyi ve şefkatide bulmuştum eşimde.Evet beim bakış açım değişmiş yaralarım sarılmış olabilir haklısın.



Doğru söylüyorsun işte bende bu nedenle acele etmek istemiyorum bu konuyu 1 yıldır düşünüyorum sanırım dahada düşüneceğim belki ben düzelirim belki eskisi gibi oluruz vs diye ...Başka birisiyle nasıl olurdu diye düşünmüyorum canım şuan o tarz şeyler düşünecek durumda değilim çünkü düştüğüm bu duygular bei çok züüyor hiç böyle olcağını böyle bir evliliğim olacağını bunları hissedeceğimi düşünmemöiştim.Kendime çok üzülüyorum ama uygulamaya geçersem bu seferde çocuğum ve eşim için vicdan yapacağım biliyorum.Zaten sanırım ben bu hayatta hep başkaları mutlu olsun diye yaşadım[/QUOTE]
Merhaba aradan baya zamangecmis suanki durumunu merak etti cunku suan anlattigin seylerin aynisini yasiyorum

kaderzedemiyim .!.:

Yorumun için çok teşekkür ederim canım gerçekten çok ilginçmiş bana biraz daha anlatabilirmisin yani sorun neymiş psikolga gidince neyi farkettin ne değişti de tekrar eşinle aranla düzeldi.Yazarsan çok sevinirim.


Kızlar şunu söyleyeyim evet ev işi çalışmaya hayatı ve çocuk yorucu ama eşim bana bu konularda çok yardımcıdır hatta yardımcıdanda öte neredeyse eşit şekilde yaparız ev işini ve çocuğun bakımını.Eşimin aile tarafıylada hiçbir sorunum yok hepsi çok iyiler.Kızlar sizinle yazıştıkça birşey farkettim benim derdim sanırım eşimle değil kendimle.Ben sürekli bekar olmayı istediğimi farkettim rahat rahat gezip tozmayı yalnız kalmayı yalnız bir yerlere gitmeyi istediğimi vs. Ben evlenmeden önce çok başına buyruk bir insandım öğrecilik hayatımda vs.SOnra okul hayatı bitip iş hayatına atılınca insanlardan yana çok sıkıntılar yaşadım ve eşimle tanıştığım dönemde oan sığındım bi nevi ve hemen evlendim onunla.babam demiştiki kızım acele ediyosun bi mesleğinin tadını çıkar kazandığın paranın tadını çıkar gez toz sonra pişman olcaksın demişti Evet sanırım gerçektende ben yalnızlığımı ve başıbozukluğumu özledim.Şimdi geçen geçmiş şimdi evli ve çocuklusun diyeceksin ama bu durum yinede böyle hissetmeme engel olmuyor.Eşimede sanırım beni evlenmeye ikna ettiği için tepkiliyim.Yani o döenm çabucak evlenmemiz için çok ısrar etmişti ve bende onu kıramamıştım.Şimdi sanırım içten içe benim o güzel yıllarımı aldığı için ona kzıgınım.Lise arkadaşlarımdan yenievlenen yada nişanlananlar var onlara o kadar özeniyorum ki ne güzel bu yaşa kadar kendince yaşamış şimide yuva kuruyor diye çok özendim ve ağlamak geldi içimden.



Evet bunu bende düşünüyorumneler var hayatta sen çook şanslısın diyorum kendime telkin ediyorum ama bazen dibsiz bir kuyuda hissediyorum kendimi.Kzılar bazı arkadaşlarda yazmış ya cinsellik olur ya gerisi olurmuydu vs.Kızlar şunu tekrar tekrar belirteyim benim sıkıntım eşim olmasaydıda şöyle biri olsaydı değil kesinlikle.Tam tersi kimse olmasada yalnız olsaydım gezseydim tozsaydım dolayısa dilediğimi yapsaydım şeklinde Yazılan yorumların hepsi çok güzel Allah razı olsun hepinizden kızlar bana bazılarınızın kızıp rahat batıyor diye düşündüğünüzü tahmin edebiliyorum ama inanın Allah hiçbirinize bu iç sıkıntısını vermesin inş.

Genişletmek için tıkla...

Okurken hayretlericinde bunlari benmi yazdim acaba diye dusundum okadar ayniki sikintimiz boguluyorum

kaderzedemiyim .!.:

Evet bendede dönemsel oluyor ama her dönem bir öncekinden daha ağır geçiyor benim için.Sanırım sırf bu nedenle bile yardım almam lazım şu sıra dişlerimdeki problem için bayağı para döktüm doktora bu işler biter bitmez özel bi psikologa gideceğim çnkü devletteli psikolgu ailecek tanıyoruz ona gitmek istemiyorum.İnş bi hal çaresi bulunuz.Mesela bugün daha iyi hissediyorum kendimi dahada sakin hissettiğim bir gün eşimle konuşacağım çünkü ben kendimi biliyorum tutup tutup sonra birden hepsini patlayıveriyorum öyle yapmamaya çalışacağım inş.



Evet gerçekten çok doğru ve mantıklı şeyler yazmışsın 30 uzlarıma geldiğimden beri herşeyde ve herkese karşı beklentilerim arttı herşeyi daha mükemmel ister oldum bunu eşimde farketmişti zaten senin beklentilerin değişti demişti bide ama olsun her kadın hayatının bi döneminde şeytana tam uyar demişti:) sanırım tam cadılaşır demek istedi:) Sen de böyle yazınca evet 30 lu yaşlar sanırım kadının en kendini bulduğu dönem belkide bende kendimi arıyorumdur.Evliiğimin pozitif yönleri gerçekten çok fazla bunları düşünmek ban da iyi geliyor çok sağol arkadaşım yorumun çok güzel olmuş ellerin dert görmesin.

Genişletmek için tıkla...

kaderzedemiyim .!.:

Yorumun için çok teşekkür ederim canım gerçekten çok ilginçmiş bana biraz daha anlatabilirmisin yani sorun neymiş psikolga gidince neyi farkettin ne değişti de tekrar eşinle aranla düzeldi.Yazarsan çok sevinirim.


Kızlar şunu söyleyeyim evet ev işi çalışmaya hayatı ve çocuk yorucu ama eşim bana bu konularda çok yardımcıdır hatta yardımcıdanda öte neredeyse eşit şekilde yaparız ev işini ve çocuğun bakımını.Eşimin aile tarafıylada hiçbir sorunum yok hepsi çok iyiler.Kızlar sizinle yazıştıkça birşey farkettim benim derdim sanırım eşimle değil kendimle.Ben sürekli bekar olmayı istediğimi farkettim rahat rahat gezip tozmayı yalnız kalmayı yalnız bir yerlere gitmeyi istediğimi vs. Ben evlenmeden önce çok başına buyruk bir insandım öğrecilik hayatımda vs.SOnra okul hayatı bitip iş hayatına atılınca insanlardan yana çok sıkıntılar yaşadım ve eşimle tanıştığım dönemde oan sığındım bi nevi ve hemen evlendim onunla.babam demiştiki kızım acele ediyosun bi mesleğinin tadını çıkar kazandığın paranın tadını çıkar gez toz sonra pişman olcaksın demişti Evet sanırım gerçektende ben yalnızlığımı ve başıbozukluğumu özledim.Şimdi geçen geçmiş şimdi evli ve çocuklusun diyeceksin ama bu durum yinede böyle hissetmeme engel olmuyor.Eşimede sanırım beni evlenmeye ikna ettiği için tepkiliyim.Yani o döenm çabucak evlenmemiz için çok ısrar etmişti ve bende onu kıramamıştım.Şimdi sanırım içten içe benim o güzel yıllarımı aldığı için ona kzıgınım.Lise arkadaşlarımdan yenievlenen yada nişanlananlar var onlara o kadar özeniyorum ki ne güzel bu yaşa kadar kendince yaşamış şimide yuva kuruyor diye çok özendim ve ağlamak geldi içimden.



Evet bunu bende düşünüyorumneler var hayatta sen çook şanslısın diyorum kendime telkin ediyorum ama bazen dibsiz bir kuyuda hissediyorum kendimi.Kzılar bazı arkadaşlarda yazmış ya cinsellik olur ya gerisi olurmuydu vs.Kızlar şunu tekrar tekrar belirteyim benim sıkıntım eşim olmasaydıda şöyle biri olsaydı değil kesinlikle.Tam tersi kimse olmasada yalnız olsaydım gezseydim tozsaydım dolayısa dilediğimi yapsaydım şeklinde Yazılan yorumların hepsi çok güzel Allah razı olsun hepinizden kızlar bana bazılarınızın kızıp rahat batıyor diye düşündüğünüzü tahmin edebiliyorum ama inanın Allah hiçbirinize bu iç sıkıntısını vermesin inş.

Genişletmek için tıkla...

Sonuc ne suan merak ettim