Kaygılı Gelecek...

Tekrardan merhaba,

Şu an tekrar yazma gereği duydum çünkü ilk yazdığımda dönüş yapanlar olduğu için son olayı yazmak istedim. Ben bundan 3 gün önce 'o çook sevdiğim' kişiden ayrıldım. Gerçekten bir yerden sonra o kadar mantığım işin içine girmeye başladı ki sevgi olarak da gerçekten soğudum. Çünkü olaylar ciddileşmeye başladı benim ailem onun ailesi çok işin içine girdi ve ben çok fazla paranoyak olmaya başladım evlilik ve gelecek konusunda. Kendisinin sadece laftan ibaret birisi olduğunu ve kılını bile kıpırdatmadığını gördüm. Ben geçen ay ki kpss'ye öyle bir hazırlandım ki ve sonradan farkettim neden bu kadar kpss'ye hazırlandığımı. Çünkü ona iş konusunda güvenmemeye başladım en azından eve bi yerden ilerde bişey olursa para girsin diye kendimi sağlamaya almaya çalışıyordum. Ben bunları idrak ettikçe ve mecburi olarak sonuçta evlilik bu işin içine mantık girmek zorunda aşk karın doyurmaz diye düşünerek kendim soğumaya başladım ve zor da olsa bitirdim. Bitirmeden önce gerçekten üzüleceğimi düşünüyorum ancak sadece o gece ağladım ve ağlamam bittikten sonra derin bir ohh çektim ve hayatımda artık kendi istediğim şeyleri yapabileceğimi düşünerek umutlandım kendim için.

Ben hayatımda verilmesi gereken bir karar verdim ve zaten ortada sevgi de kalmayınca pek birşey kalmadığını anladım. Çok erkenden bu şeyi atlattığımı düşünebilirsiniz ama ben gerçekten artık bunalmıştım ve karşımdaki "çocuğun" üzüldüğünü biliyorum hala ama bu onun içinde en iyisi benim hayatıma devam edebilmem için de....

Evlenmek istiyorum demekle olmuyor ki.
Hadi düğünü ,evinizi,eşyanızı vs aileleriniz yaptı diyelim,sonra ne olacak? Çalışmıyor halihazırda ama lafa gelince iki iş yapar bakarım diyor,gel gör ki ekmek aslanın ağzında değil artık midesinde,çalışma saatleride malum,iki iş yapmak güzel para kazanmak tam bir ütopya.
Ayrıca askerlik iş konusundada engel olur,açın bakın iş sitelerine,iş verenlerin aradiğı özellikler kısmına"erkek adaylar için askerliğini tamamlamış"şartı vardır çoğunlukla.
Dolayısıyla kendine gereksiz fazla güvenen ,lafla peynir gemisi yürütmeye kasan bir adam var karşınızda.
Bu şartlar altında bence söz,nişan dahi düşünmeyin,değil evlilik.

Üzmek istemem ama bu tipler sadece vaad eder icraate dönüştürmez. ailesine güvenir genelde. devam edersen olacağı şu. iki yıl aöfi askerliği bahane eder doğru dürüst bir iş yapmaz askere gider gelir en az 6 7 ayda öyle oyalanır e bu adam ne zaman çalışıp birikim yapacakta evlenecek. bir de iki iş yaparmış güldüm orda. memleketin hali ortada aöf okuyup o süreçte tecrübe bile edinmeye çalışmayan birine kim 2 iş verir.
Üstelik bence sandığınız kadar iyi niyetlide değil. yahu insan kendine bi bakar önce ne durumdayım diye sonra evliliğe vaad verir. bence dediğiniz gibi mantığı devreye sokun ve ayrılın. çabalar iş bulur seviyorsa ama sanmam...

Biz bir de ikimizde hep uzaktık ve ben istanbul da o muğlada yaşıyordu. Gerçekten gözden uzak olan gönülden de uzak olur sözü boşuna değil. Ben mecburen telefondan ayrılmak istediğimi söyledim ve beklediğim gibi ki hiç sevmediğim gibi ağlamaya ve ben sensiz ölürüm demeye başladı. Ona da çok üzülüyorum ama ben ilerde neyaşayacağımı az çok da olsa tahmin ediyorum ve bir defa düşünüp karar verdiğim birşey de değildi. Ve bana kendisini acındırma olayı olarak gördüğüm aynı zamanda psikolojik tehdit olarak kendimi öldürürüm demesinden sonra içten haklı olduğumu ve bu şekilde şekilde daha fazla devam edemeyeceğimi düşündüm. Kendine birşey yapmayacağını biliyorum askere bile gitmeyen adamdan birşey beklemiyorum varsın ben taş kalpli olayım ama benim hayatım ve ben hayatımı sürekli başkasına duyduğum vicdan rahatsızlığı yüzünden de mahvedemem.