Kayınvalide ve görümceler neden sevilmez? :)

kayınvalidemi ilk gördüğümde içim ısınmıştı
fazla konuşmayan sürekli gülümseyen bir kadın profili çizmiştim kafamda
annem gibi sohbet eder beraber mutfakta sevdiğimiz yemekleri yapar
bi sıkınıtım olunca dertleşirim yani bi anne kız ilişkisi olur sanmıştım aramızdaki ilişkiyi
takiiiii düğün günü gerçek yüzünü görünceye kadar uzun hikaye
şok oldum bütün bunları bu kadın mı yapıyor diye
yoksa ben görmek istediğim şekilde mi baktım yada çok saftım
şimdi o beni hizmetçi gözünde görüyor bende onu sadece eşimin annesi olarak
 

Hizmetçi mi? Peki nasıl o kadar müsama gösteriyorsun canım?
 

bende anneler gününden hoşlanmıyorum annem olmadığı için.benim kayınvalidem hiç üzerime gelmez ve anneler gününü kutlamam.hediyesini alır veririm o kadar.ki bugüne özel bir şey yapmam.empati yapmayı deneyin karşınızdaki insana bence.

konu sahibine gelince arkadaşım ben çok severim kayınvalidem ve görümcemi.şükürler olsun bi günden bi güne birbirimize laf etmedik.iki taraflada alakalı bir durum.anlayış hoşgörü varsa gayet de güzel oluyor herşey
 
Benim kayınvalidem 45 yaşlarında çok severim kendisini. Dün bana hediye almış çok mutlu oldum Kızı gibi davranır sağolsun bende elimden geldiği kadar sıcak sevecen davranırım ama yeri geldiği zamanda mesafeyi korumaya çalışırım. Görümcem de ufak daha ablası gibi görür beni aramız gayet iyi şükürler olsun. Maşallah deyin Korkuyorum bozulmasın şimdi aramız nazar değer falan :18: Buarada herşeyi sorun edersek hayat çekilmez olur inanın tatlı dilli olmak bi çok şeyin üstesinden geliyo bence. Bazen formdada okuyorum basit ve gereksiz şeyler için huzurlar bozuluyo gerçekten hiç gerek yok didişmeye herşeyi büyütmeye geçinmeye bakmak lazım. Bardağın hep boş tarafına bakmak yerine bir de dolu yerine bakıp içinde olanı görmek gerek. Pozitif olmak en güzeli
 

benim burada üzüldüğüm,kızdığım kişi kardeşim,kız arkadaşı değil.ufak bir fırsat yaratıp bizi de mutlu edebilirdi.yoksa böyle günleri abartıp mutluluktan uçun biri değlim :) tabii ki anlayış göstereceğiz,taş kalpli değiliz! evet,empati yapmayı denemeli herkes çok doğru söylüyorsunuz.

Annenize Allah rahmet eylesin,size ve kızınıza ömür versin.
 
Son düzenleme:
yorumları okumadım diirek aklıma ne geldiyse onu söylüyorum...genel konuşmuyorum ama genelde neden sevilmezler biliyomusun KISKANÇ oldukları için diyebilirim..
 
Allah herkese iyi niyet versin... Valla gorumcelerimle cok iyiz ilk bas larda birinin bna biraz ayip ettigi seyler oldu bnde birilerin yaninda kirmak istemedigimdn seslenmedim ama hatasini anlattim kac kere ozur (demekki yengedende is bitio :)) suan cok samimiyiz herseyimizi anlatiriz birbirimize yaptiklri bile gelir bazen aklina bahseder... Cahillikti oda bilio...
Kaynanama gelince saolsun oda iyi biri herkes 4/4luk degildir tabi ama cok iyidir...
 
kızlar bence iş erkeklerde bitiyor.anne ve eş arasında ki ayrımı iyi yapabilrlerse sorun çıkmıyor.bazı erkekler eşini görünce dünyayı unutuyor bazıları da anneye yapışıp kalıyor,ayrı bir evi olduğunu fark edemiyor.ee o zamanda tabii ki karşılıklı kıskançlıklar başlıyor.ben buna bağlıyorum.yoksa her iki taraf da aynı erkeği severken ve onun mutluluğunu isterken niye olay çıksın ki:26:
 
Sevgiliyken kayınvalidem bana çok tatlı geldi...Hatta bana hediye bile almıştı :))

Ama evlenirken ve evlendikten sonra gördüklerim hiç de öyle olmadığını gösterdi..

Şuan iyiyiz hamdolsun uzağız birbirimize araya özlem girince herşey süt liman..Görümcelerimle iyiyiz ama yinede fazla samimi değiliz..Herkesle arama bir resmiyet koydum..Çünkü ne onlar beni kızları gibi ne de ben onları kardeşim gibi görebiliyorum..

Gurbetin bana kazandırdığı tek şey huzur oldu ..Evet gurbette yaşamak çok zor ama sorunlardan uzaklaşıp görmemek,duymamak,uzak olmak bir nevi tesellim.
 
Son düzenleme:
Genel olarak muhatap önyargılı değilse, kimse durduk yere "sevilmeyen" durumuna düşmez bence. Vardır birşey yani. Laf çaktırma, kıskançlık vs. en çok olanlar.

Benim kv ve görümcemle bir sorunum yok çok şükür, hatta bazen kv öz annemmiş gibi davranır ve hissettirir, çok iyidir, kıskanılası bir kv olur.

Ama bazen de kimsenin insana kendi öz ailesinden yakın olamayacağını anlarım. Bekarken yanına pek yaklaşmadıkları eşime, evlenince benim yanımda "ay özledim" diye -alt katlarında oturuyoruz- sarılıp şapur şupur öpmeler filan mesela. Demek ki evlenince kıymete biniyor bazı insanlar:) Benim annemse uzakta, ben annemin sarılıp öpmelerinden mahrum bir evladım burda, ki asıl özlemek bizim aramızda olur uzağız çünkü. İşte böyle şeylerde insan "öz ailem gibisi olamaz galiba" diyor.
 
Ne mutlu senin ailene o zaman diyelim... Senin annenin ve babaannenin arasındaki muhabbet örnek birşey, aynı zamanda nadir rastlananlardan...
Bu biraz kişilerle alakalı bir durum, bazen de "önyargı" ile alakalı olabiliyor.

Benim annanemin kayınvalidesi dünya tatlısı bir insanmış, rahmetli.
Annanemi çok severmiş ve hiç bir işine karışmaz, kaldığı zaman 3 günden fazla kalmaz, annanem işlerini rahat yapabilsin diye torunlarına göz kulak olur,
sonra da evine gidermiş. Annanem evleneceği zaman, düğünden 1 hafta önce kayınvalidesi kızını kaybetmiş, annanem çok ısrar etmiş düğün ertelensin evden cenaze çıktı diye.
Annanemin kayınvalidesi demiş ki "bir kızım gitti ona ayrı üzüldüm, ama şimdi bir kızım daha oluyor, herşeyin yeri ayrıdır onun üzüntüsünü ayrı senin sevincini ayrı yaşayacağız, herşey bizim için, üzüntü de sevinçte. O yüzden olmaz, ertelemeyeceğiz" demiş. Ben bunu duyduğumda çok şaşırmıştım. Ana kız gibilermiş annanemle, birbirlerine ne bir kem sözleri olmuş ne de bir anlaşmazlıkları ve kadıncağız göçmüş gitmiş bu hayattan...

Anneme baktığım zaman, babaannem evlerden ırak, Allah düşman başına vermesin, lanet ötesi, büyü yapan, fitne fesat çok kötü bir insan.
Ne anneme misafir gelsin ister, ne annemin kardeşlerini ister, ne de annemin bir yere gitmesini isterdi. Kolay değil 10 yıl annem o kadının kahrını çekti.
Annemde bir güne bir gün ağzını açıp terslememiş, ne kadar sinirlense de ağzını açıp "sensin" dememiş bir insandır. Buna rağmen yapmadığını bırakmadı.
Ama sonunda kendi oğlundan oldu, keşke yapmasaydı, keşke babamla bu kadar zıt düşmeselerdi. O yüzden hep imrenmişimdir babaanne-torun ilişkisine...
Eğer çok sorun çıkartan, eşler arasında gerginliğe yol açan bir unsursa kayınvalide, önce uyarmak, gerekirse eşin ile konuşup sorunu halletmeye gitmek lazım.
Eğer zaten karşındaki laftan anlamıyorsa, en mantıklısı uzaklaşmak. Annem bunu yapmadığı için bunun sonuçlarında çok olumsuzluklar yaşadı.
Bir yandan bana bütün bunlar örnek olurken, diğer yandan manevi açıdan çok yıprattı bizleri..

Yani kısaca demek istediğim, biraz kısmet, biraz karşındaki insanın yapısı ve birazda kendi davranışlarımızla alakalı.
Benim kayınvalidem zor bir insan, ben kulaksamamaya başladım artık söylediklerini, çünkü ne dediğinin o bile farkında olmuyor bazen.
Kırıcı kelimeler sarf ettiği oluyor, ama çoğunlukla farkında olmadan, dam diyeceğine samanlık dediği için oluyor bütün bunlar...
Yapacak birşey yok, kaç yaşına gelmiş kadın, bu saatten sonra değişmeyeceği için duymazdan geliyorum kısaca.

Ön yargılı davranmayaya çalışıyorum, daha fazla tanıyarak ve tartarak davranışlarıma yön vermeye çalışıyorum.
Eskilerin işi daha zormuş, bir arada oturup aynı evde yaşamak zorunda kalıyorlarmış. O zaman haliyle sorunlar, sıkıntılar, anlaşmazlıklar çıkıyor ortaya.
Tabii bir de özel hayat, çocuğunu kendin yetiştirme gibi bir lüksünde olamıyormuş...
Bütün bunlara rağmen biz çok daha iyi şartlar altında hayatlarımızı kuruyoruz şimdi. O yüzden herşeye biraz daha pozitif bakmak önemli olan.
Yoksa her anlamda sıkıntı yaşamak kaçınılmaz...

Görümcem yok, ama olsaydı iyi anlaşırdım sanıyorum.
Kuzenimin görümcesi var, kendisinden küçük ama maşallah çok iyi anlaşıyorlar.
Abla kardeş gibi, zaten görümcesi de "yengem" diyor başka birşey demiyor..
Allah herkese öyle geçim versin, her anlamda..
 
Son düzenleme:

Ne oluyor da bu kadar birden tersine dönüyor herşey? Böyle yorumları okudukça korkuyorum.
 
Evlendikten sonra ben iş yaptığım sıralar kayınbabam dönüp bana ''Kızım sen misafirsin geç otur, niye bu kıza iş yaptırıyorsunuz '' dediğinde melek gibi olan kayınvalidem aynen şunu dedi ''Ne misafiri misafirlik yok artık, geçti o devirler '' gibi birşey demişti :)
 
forumda vardi bi tane mini kayana :)) yok gelinimiz soyle yok gelinimiz boyle esyalarina mobilyalarina bile ondan once ben bakiyorum ben begenmeye calisiyorum ama o hicilgilenmiyoryok nisan fotolarina beni de cagirdi ama hic bastirmamis ben de gittim abime soyledim diye yakinan.. dusman basina yih yih yih
 
nişanlıyım kayınvalidem ve özelliklede görümcemi çok seviyorum ama burda yazılanları okuyunca acaba evlenince değişirler mi demekten kendimi alamıyorum. korkuyorum galiba değişmelerinden yoksa herşey evlenene kadar mı. nişanlıyken ve evliyken çok değişen kaynanalar oldumu aranızda
 
henüz nişanlıyım, haziran sonunda allah nasip ederse düğünüm olacak. k.valide ve görümcelerle alakalı toplumda ön yargılar olduğunu düşünüyorum. sanki toplum onlara bir görev vermiş illa o görevi yerine getirmeliler. bence bütün ilişkilerde olduğu gibi saygıyla başlamalı. sevgi arkadan gelir ya da gelmez. bu adları k.valide görümce olduğu için değil, farklı insanlar olmasından kaynaklanıyor. şu anda k.valideme karşı olağan üstü bir sevgim yok. çünkü yeterince tanımıyorum. ama ön yargım da yok. insanların yaptığı yorumlara da kulak tıkıyorum. mesela istemeye geldiklerinde benim tarafımdaki bazı kişiler vay efendim ne kadar suratsız, hiç konuşmuyor, herhalde seni istemiyor vs diye yorum yaptı. ben farkında bile değildim. ama sonradan midesiyle ilgili geçirdiği bir ameliyat yüzünden çok sıkıntılı olduğunu öğrendim. ikramları ayıp olmasın diye yemeye çalışmış, bir kısmı da kendine dokunuyormuş sonradan hastalanmış. eğer ben bu yorumlardan etkilenseydim, ya da şimdiden sonra yapılacak yorumlardan ilişkimize yansır diye düşünüyorum. benim için nasıl ki alışma evresiyse, onlar için de alışma evresi.

görümcelerimde de abartılı hiç bir davranış yok. yeni tanışılan birine nasıl davranılıyorsa, bana da öyle davranılıyor. tek fark ben aileye gireceğim. belli aralıklarla beni arıyorlar, ben de onları arıyorum. biri daha konuşkan, diğeri daha suskun. konu bulmakta zorlanıyor. ben de aman beni sevmiyor diye düşünmüyorum yani :) ya da diğeri için ay beni ne kadar çok seviyor da demiyorum. sevgi zaman ister, emek ister. ama kardeşlerinin nişanlısı olduğum için özen göserdiklerinin farkındayım. çok fazla beklentim yok, mutsuz da olmuyorum. ama aradıklarında mutlu oluyorum. ben de hem onları hem nişanlımı mutlu etmek için aralıklarla arıyorum. saygı ve güven sevgiden çok önde gelir diye düşünüyorum. bu da şu an için aramızda var. inşallah hep olur, zamanla sevgi de oluşur. oluşursa da sürekli emekle besleneceğinin bilincindeyim. abartıdan kaçınıyorum, doğal kendim olarak davranıyorum. onlar da öyle gibiler. bakalım yaşayıp göreceğiz :)
 
bunda kaynanasindan ya da gorumcesinden ceken arkadaslat da etkili oluyor..

bu durumda olanlar hemen kaynanayla ilgili olumsuz biseyler soyleyerek doldurmaya calisiyorlar ay cok bilmis birine benziyor aman kaynanalar da soyle olur boyle olur.. etkilenen gelinler oluyordur tabii
 

bence dogru bir yol izliyorsunuz, kimseyi kimseyle karsilastirmamak gerek bir de beklenti icinde olmamak..
 
En baştan fikir ayrılıklarına düşmüşseniz, nişanlılık tanışma evrelerinde başlayan fikir ayrılıkları olumsuzluklara dönüşmüşse, sevemezsiniz, sevilmezsiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kimsesizim
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
Siyah Palto
S
Annemin Uzun Süren Misafirliği ve İçsel Sorgulamalarım
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
3K
leyla_17
L
A
DİŞ BUĞDAYINA KİMİ ÇAĞIRMALIYIM
Yorumlar
14
Görüntüleme
373
uznbade
bu işin sonu boşanma mı
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
7K
bebsk
B
L
Kayınvalidem bizde kalmak istiyor
5 6 7
Yorumlar
124
Görüntüleme
6K
gizemliasli
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…