- 21 Temmuz 2018
- 7.175
- 21.636
- 348
Bir süredir bunu düşünüyorum, eşimin annesi ile aradaki saygıyı koruyacağım diye artik yorulduğumu farkettim.
Sürekli arkamdan konuşuyor ya da sohbet ederken laf soktuğunu sanıp lafını gülerek söylüyor. Bu durum beni ondan uzaklastirdikca uzaklastirdi. Herkesin gozu onunde beni seviyormus gibi davranip arkamdan laf söylüyor, el hareketleri yapıyor, kucuk cocuk gibi çok saygısızca.
Önceden eşimin annesi diye sevmeye calistim, olmadi. Saygıyı elden bırakmamaya çalıştım ama artik bir yere kadar. Her arkamdan konusup ben bunu duydugumda bir kez daha uzaklastim boyle boyle derken son durum artik 2 aydir aramiyorum. Sadece bayramda aradim o kadar.
Oyle biriki bana elle tutulur birsey soylememesine ragmen onlari ziyaretten eve geldiğim zaman moralimin bozuk olduğunu farkettim. Büyük diye cok kalp kırmadan cevaplar veriyordum ama oda bir yere kadar oldu.
Oyle bir kadınkı, bana kötü birşey söylüyor ama bunu başkası üzerinden örnek vererek anlatıyor hal boyle olunca haliyle elimde somut birşey olmuyor.
Dün eşimle dışarıdaydık annesi beni aradı, "Sen niye beni ve babanı aramıyorsun" diye cocuk azarlar gibi bağırıp kızdı. Bildiginiz bagirdi. (Ayrıca kim kayınpederini 3 4 gune bir arar ya kendi babamla bile bu kadar sık konusmuyoruz. Ayrica annemle babam bile bana en son ne zaman bagirdi hatirlamiyorum) Müsait değilim suan diyerek telefonu kapattım. Ve eşime annesinin bana asla böyle bagiramayacagini söyledim, o anin vermis oldugu can sikintisiyla annesinin bana yaptigi herseyi anlattim. (Annesiyle yasadigim sorunları eşime anlatmamaya çalışırım) birseyler oldugunu hissediyordum dedi cogunlukla bana hak verdi. Ama bugun annesini aradiginda klasik kayinvalide gibi telefonda ayilip bayilmis cicek kizi artik "gelin" olarak gormuyorum (evine gidip temizlik yapmadigim, misafirlerini agirlamadigim, bayramlarda gelinlerden beklenen performanslarin hic birini yapmadigim icin boyle söylüyor) çiçek kızı sevdiğim için niye aramiyorsun dedim ama yanlış anladı yüzüme kapattı birdaha asla aramam fln diye duygu sömürüsü yapmış eşime. Babasında cok üzgünmüş.
Esim annesinin hatali oldugunu ama bunu oturup konusmamiz gerektigini dusunuyor.. artik eskisi gibi olmaz, arayip sormam desemde onunla neden bu duruma gelip konusmak istemediğini soyle bilsin hatasını diyor..
Ne yapicam bilmiyorum ama annesinin konuşma anında ayılıp bayilacagindan o kadar eminim ki suçlu duruma beni düşürecek.
Zaten yine beni kötü konuma düşürmek için telefonu yüzüne kapattığımı söyleyerek ağlayıp kriz geçirmiş telefonda, tabi yaptığı-söylediği herseyi eşime anlattığımı bilmediği için masum numarası yapacakti ama eşim, "hayır yüzüne kapatmadı bende yanındaydım, sen bağırdigin icin kavga etmemek adına müsait değilim diye kapattı telefonu niye böyle söylüyorsun' demis. Arkasından ona anlattığım birkaç olayida anlatınca bayılmaya kalkmış annesi.
Yüzleşme olursa nasil davranmalıyım, nasil sakin kalmalıyım bilmiyorum
Kafam çok karışık, o yüzden konumuda uzun ve karişik yazmış olabilirim kusura bakmayın lütfen
Sürekli arkamdan konuşuyor ya da sohbet ederken laf soktuğunu sanıp lafını gülerek söylüyor. Bu durum beni ondan uzaklastirdikca uzaklastirdi. Herkesin gozu onunde beni seviyormus gibi davranip arkamdan laf söylüyor, el hareketleri yapıyor, kucuk cocuk gibi çok saygısızca.
Önceden eşimin annesi diye sevmeye calistim, olmadi. Saygıyı elden bırakmamaya çalıştım ama artik bir yere kadar. Her arkamdan konusup ben bunu duydugumda bir kez daha uzaklastim boyle boyle derken son durum artik 2 aydir aramiyorum. Sadece bayramda aradim o kadar.
Oyle biriki bana elle tutulur birsey soylememesine ragmen onlari ziyaretten eve geldiğim zaman moralimin bozuk olduğunu farkettim. Büyük diye cok kalp kırmadan cevaplar veriyordum ama oda bir yere kadar oldu.
Oyle bir kadınkı, bana kötü birşey söylüyor ama bunu başkası üzerinden örnek vererek anlatıyor hal boyle olunca haliyle elimde somut birşey olmuyor.
Dün eşimle dışarıdaydık annesi beni aradı, "Sen niye beni ve babanı aramıyorsun" diye cocuk azarlar gibi bağırıp kızdı. Bildiginiz bagirdi. (Ayrıca kim kayınpederini 3 4 gune bir arar ya kendi babamla bile bu kadar sık konusmuyoruz. Ayrica annemle babam bile bana en son ne zaman bagirdi hatirlamiyorum) Müsait değilim suan diyerek telefonu kapattım. Ve eşime annesinin bana asla böyle bagiramayacagini söyledim, o anin vermis oldugu can sikintisiyla annesinin bana yaptigi herseyi anlattim. (Annesiyle yasadigim sorunları eşime anlatmamaya çalışırım) birseyler oldugunu hissediyordum dedi cogunlukla bana hak verdi. Ama bugun annesini aradiginda klasik kayinvalide gibi telefonda ayilip bayilmis cicek kizi artik "gelin" olarak gormuyorum (evine gidip temizlik yapmadigim, misafirlerini agirlamadigim, bayramlarda gelinlerden beklenen performanslarin hic birini yapmadigim icin boyle söylüyor) çiçek kızı sevdiğim için niye aramiyorsun dedim ama yanlış anladı yüzüme kapattı birdaha asla aramam fln diye duygu sömürüsü yapmış eşime. Babasında cok üzgünmüş.
Esim annesinin hatali oldugunu ama bunu oturup konusmamiz gerektigini dusunuyor.. artik eskisi gibi olmaz, arayip sormam desemde onunla neden bu duruma gelip konusmak istemediğini soyle bilsin hatasını diyor..
Ne yapicam bilmiyorum ama annesinin konuşma anında ayılıp bayilacagindan o kadar eminim ki suçlu duruma beni düşürecek.
Zaten yine beni kötü konuma düşürmek için telefonu yüzüne kapattığımı söyleyerek ağlayıp kriz geçirmiş telefonda, tabi yaptığı-söylediği herseyi eşime anlattığımı bilmediği için masum numarası yapacakti ama eşim, "hayır yüzüne kapatmadı bende yanındaydım, sen bağırdigin icin kavga etmemek adına müsait değilim diye kapattı telefonu niye böyle söylüyorsun' demis. Arkasından ona anlattığım birkaç olayida anlatınca bayılmaya kalkmış annesi.
Yüzleşme olursa nasil davranmalıyım, nasil sakin kalmalıyım bilmiyorum
Kafam çok karışık, o yüzden konumuda uzun ve karişik yazmış olabilirim kusura bakmayın lütfen