Şuan sinirle yazıyorum. 1 yıldan fazladır çocuk istiyoruz olmadı. Ayrıca kpssye çalışıyorum. Annemlerin evi 2 saat mesafede. Gittiğimizde mecbur kalıyoruz. Ki orda bile kalmak istemiyorum. Evime dönmek istiyorum. Ama mecbur oluyor. Kayınvalidemin evi 10 dakikalık mesafede. O da sürekli kalmamızı istiyor. Orda kalmayınca darılıyor. Bir de ev müsait değil. Anamın evi kocaman kendime ait odam duruyor. Kayınvalidemin evi 2 odalı. Biz orada kalınca onlar bir odaya tıkılıyor biz öteki odaya. Mutfak da onların yattığı odada. Gece mutfağa gitsen gidemiyorsun. Kapalıyım. Erkek kardeşi var rahat hareket edemiyorum gece. Herşeyi geçtim yani haftanın 2-3 günü başka yerde kalmak nedir
çocuk için düzenli ilişki olmalı. Ders çalışmam için zaman lazım. Ama yokkk! Haftanın diğer günleri de zaten misafir temizlik vs. Parçalanmış hissediyorum kendimi. Eşim bu hafta anasının yanına 3 defa gitti. 3 akşam eve geç geldi. Ve yarın yine gideceğiz kalmalı falan. Kavga ediyoruz bu sebeple. Bıktım valla ya