Aslında sorun değil ama ben çok takıyorum kafama..
eski konumu bilenler bilir, nişanlımla kötü bi süreç yaşadık, bu süre içinde kayınvalidem beni arayıp “aranızda ne olursa olsun,sen benim kızımsın, baş tacımsın, bişey olursa bana anlat çözümü beraber bulalım..kestirip atma emi kızım” demişti.. bende ertesi günü arayıp nişan atmayı düşünüyorum diye konuşmuştum

(kafam çok karışık ve üzgündüm) bu olaylar kapandı.. ama nişanlım ailesine beni korumak, onların da burnu sürtsün diye hiç bi şekilde konumuzu açmıyor ve içten içe çok üzülüyor bu durumda olmamıza..
Çünkü biz annesiyle çok yakındık. en azından benim tarafımdan...
Ben her hafta mutlaka giderdim yalnız kadın diye,hep beraber yemek hazırlardık.
uzun lafın kısası ben kayınvalideme bi çiçek yaptırıp anneler gününden bi gün önce gitmek istiyorum (anneler günü diye geldi zoraki oldu diye düşünmesin o yüzden 1 gün önce) el öpmekle ağız aşınmaz derler.. ama nişanlıma galenia benim için bitti ben onu kızım gibi seviyordum artık hiç bişeyinize karışmam demiş bende nişanlıma bana bunu anlatman daha çok kinlendirir beni sen karışma biz anne kız çözeriz ben onun gönlünü alırım dedim..
İçten içe çok korkuyorum gittiğimde gerginlik olursa diye belki gerçekten kadını kırdım özür dilesem de bana eskisi gibi olmayabilir ama yinede gitmeli miyim?