- 10 Ekim 2020
- 172
- 272
- 23
- 28
Arkadaşlar fikirlerinize ihtiyacım var.
Kayınvalidem yakın bir zamanda diz protez ameliyatı olacak. Çocuğuma o bakmak istediği için (istesek bakıcı da tutabilecek durumumuz olacak.) bir an önce olmak ve iyileşmek istiyor. Diğer torunlarına da o bakmış.
Benim dışımda 2 gelini daha var. Ben en küçükleriyim. Ayrıca kendisini de seviyorum, ara sıra patavatsızlığı vs oluyor, mesela ağrılı bir hamilelik geçiriyorum ve hiçbir zaman tam anlamıyla inanmadı, kendisi ve diğer gelinleri rahat geçirdiği için. Ara sıra laf soktu hep.
Biz eşimle birbirimizin ikinci evliliğiyiz, düğün yapmak istemedik. Çalışan insanız zaten her şeyi de kendimiz aldık haliyle. Diğer oğullarına ve gelinlerine (ve eşimin ilk evliliğinde) ev falan almış herkese, tonlarca para vermiş ama benim evime evlendiğim günden beri parası girmemiştir içinden gelerek aldığı hediyeler dışında. Biz de kiradayız zaten. Kısacası maddi manevi hiçbir şekilde vefa borcum yok kimseye.
Ama gel gelelim ki ben yaşlılara kıyamıyorum. E kadının kötülüğü de yok bana. Mesleğim de hemşirelik. O yuzden bana daha çok güveniyor biliyorum ve ameliyat döneminde benim bakmamı istiyor. 10 dakika yürüsem kıvrana kıvrana ilk bulduğum yere yattığım bir gebelik geçiriyorum ama hiç düşünmeden okeyledim, tabiki bakarım dedim (Max 15gun zaten. Ve yatalak olmayacak sonucta, yavas yavas her isini görür ben sadece ona arkadas olacagim gibi.)
Ta ki bu akşama kadar
Ben de hemşire olduğum için benim yanımda daha güvende hissediyor herhalde deyip kapattım konuyu ama aklımı çeldiler bir kere.
Sadece ameliyat sonrası da değil. Mesela ptesi günü doktor doktor gezmesi lazım, doktoru tek gelme demiş ve benimle gitmek istedi. E ameliyat gunu yanında olmamı istiyor. Ameliyat sonrası zaten ben bakacağım. Diğer gelinlerinin ve oğullarının ameliyat olacağından bile haberi yok daha
Arkadaşlarım dediklerinde haklı mı? Yani siz olsanız bu şartlarda benim gibi hemen tamam der miydiniz yoksa "anne ben kendime zor yetiyorum zaten" diyebilir miydiniz?
Ben şuan izindeyim ama haftada bazen sadece 2 gün yemek yapabiliyorum o da zar zor. Eşim evde yoksa dışarıdan söylüyorum. Temizliği zaten eşim yapıyor. Ama annesi gelirse mutlaka ev yemeği yapılmalı, çok strese girdim.
Ya da hamilelikten ben abartıyorum, siz söyleyin artık
Kayınvalidem yakın bir zamanda diz protez ameliyatı olacak. Çocuğuma o bakmak istediği için (istesek bakıcı da tutabilecek durumumuz olacak.) bir an önce olmak ve iyileşmek istiyor. Diğer torunlarına da o bakmış.
Benim dışımda 2 gelini daha var. Ben en küçükleriyim. Ayrıca kendisini de seviyorum, ara sıra patavatsızlığı vs oluyor, mesela ağrılı bir hamilelik geçiriyorum ve hiçbir zaman tam anlamıyla inanmadı, kendisi ve diğer gelinleri rahat geçirdiği için. Ara sıra laf soktu hep.
Biz eşimle birbirimizin ikinci evliliğiyiz, düğün yapmak istemedik. Çalışan insanız zaten her şeyi de kendimiz aldık haliyle. Diğer oğullarına ve gelinlerine (ve eşimin ilk evliliğinde) ev falan almış herkese, tonlarca para vermiş ama benim evime evlendiğim günden beri parası girmemiştir içinden gelerek aldığı hediyeler dışında. Biz de kiradayız zaten. Kısacası maddi manevi hiçbir şekilde vefa borcum yok kimseye.
Ama gel gelelim ki ben yaşlılara kıyamıyorum. E kadının kötülüğü de yok bana. Mesleğim de hemşirelik. O yuzden bana daha çok güveniyor biliyorum ve ameliyat döneminde benim bakmamı istiyor. 10 dakika yürüsem kıvrana kıvrana ilk bulduğum yere yattığım bir gebelik geçiriyorum ama hiç düşünmeden okeyledim, tabiki bakarım dedim (Max 15gun zaten. Ve yatalak olmayacak sonucta, yavas yavas her isini görür ben sadece ona arkadas olacagim gibi.)
Ta ki bu akşama kadar
Ben de hemşire olduğum için benim yanımda daha güvende hissediyor herhalde deyip kapattım konuyu ama aklımı çeldiler bir kere.
Sadece ameliyat sonrası da değil. Mesela ptesi günü doktor doktor gezmesi lazım, doktoru tek gelme demiş ve benimle gitmek istedi. E ameliyat gunu yanında olmamı istiyor. Ameliyat sonrası zaten ben bakacağım. Diğer gelinlerinin ve oğullarının ameliyat olacağından bile haberi yok daha
Arkadaşlarım dediklerinde haklı mı? Yani siz olsanız bu şartlarda benim gibi hemen tamam der miydiniz yoksa "anne ben kendime zor yetiyorum zaten" diyebilir miydiniz?
Ben şuan izindeyim ama haftada bazen sadece 2 gün yemek yapabiliyorum o da zar zor. Eşim evde yoksa dışarıdan söylüyorum. Temizliği zaten eşim yapıyor. Ama annesi gelirse mutlaka ev yemeği yapılmalı, çok strese girdim.
Ya da hamilelikten ben abartıyorum, siz söyleyin artık