Kayınvalidemin Torununu Yok Sayması

Merhabalar,
Çok şükür 7 aylık hamileyim.
Kendi aileme de eşimin ailesine de yaklaşık 6 saat uzaklıktayız.
Kayınvalidem ve kayınpeder ile ziyaretlerine gittiğimiz zaman hoş sohbet haldeyizdir. Hiç bir kavga gürültümüz olmadı. Fakat telefonla iletişim halinde değiliz. Eşimle konuşurlar telefonda.
İlk zamanlarda normal karşıladım ama artık çok tuhafıma gidiyor. Bir kez olsun gelinimiz, torunumuz nasıl, iyiler mi, bir ihtiyaç var mı, bir aksilik var mı diye sormazlar eşime telefonda. Hatta sanki bebek hiç yokmuş gibi konusunu dahi bir kez bile açmadılar bunca zaman. Sanki hiç böyle bir mevzu yok.
İlk kez torunları olacak. Başka hiç torunları da yok.
Elbette çok şükür tüm ihtiyaçlari kendimiz alabiliyoruz zaten kimseye güvenerek bu yola çıkmadık ama insan bi değer gördüğünü merak edildiğini bilmek istiyor. Bir nasıl, iyi mi sorusu yeterli idi bana.
Ben değersizsem en azından çocuğumu sormalarını isterdim.
Haksız mıyım?
Eşime de hiç bahsetmedim gücendiğimden. Sağolsun kendisi hep bana destek her konuda.
Kimseye anlatamıyorum derdimi bu şehirde ne bir arkadaşım ne bir kimsem var . kimse halimi hatrımı sormuyor..
valla hi ben evlendigim zaman kv arar ne yediniz, ne içtiniz bıktırmıştı. arasalar ayrı sıkıntı, en güzeli onlar bir seviyeye koymuş sizde şansınızı zorlamayın.
 
Aranizda bir husumet yoksa sizi kabullendilerse bebegi sormamalarina ozel bir anlam yuklemezdim. Kulturlerinden olabilir, yapi olarak soguklardir, veya ne bileyim dusuncesizlerdir. Ama ben olsam esime sence neden sormadilar diye sorardim sanirim hani annen beni neden sormuyor minvalinden hesap sorar gibi degil de (sonucta esiniz ne yapsin), sadece fikir paylasmak danismak icin. Sonucta kafami kurcalayan bir seyse en yakinlarimin da fikrini alirim. Sence bana karsi bir tavir mi yoksa oyle mi gormusler bebek dogmadi sonucta vb seklinde konuyu esime sorardim...
 
Merhabalar,
Çok şükür 7 aylık hamileyim.
Kendi aileme de eşimin ailesine de yaklaşık 6 saat uzaklıktayız.
Kayınvalidem ve kayınpeder ile ziyaretlerine gittiğimiz zaman hoş sohbet haldeyizdir. Hiç bir kavga gürültümüz olmadı. Fakat telefonla iletişim halinde değiliz. Eşimle konuşurlar telefonda.
İlk zamanlarda normal karşıladım ama artık çok tuhafıma gidiyor. Bir kez olsun gelinimiz, torunumuz nasıl, iyiler mi, bir ihtiyaç var mı, bir aksilik var mı diye sormazlar eşime telefonda. Hatta sanki bebek hiç yokmuş gibi konusunu dahi bir kez bile açmadılar bunca zaman. Sanki hiç böyle bir mevzu yok.
İlk kez torunları olacak. Başka hiç torunları da yok.
Elbette çok şükür tüm ihtiyaçlari kendimiz alabiliyoruz zaten kimseye güvenerek bu yola çıkmadık ama insan bi değer gördüğünü merak edildiğini bilmek istiyor. Bir nasıl, iyi mi sorusu yeterli idi bana.
Ben değersizsem en azından çocuğumu sormalarını isterdim.
Haksız mıyım?
Eşime de hiç bahsetmedim gücendiğimden. Sağolsun kendisi hep bana destek her konuda.
Kimseye anlatamıyorum derdimi bu şehirde ne bir arkadaşım ne bir kimsem var . kimse halimi hatrımı sormuyor..
Benim pek umrumda olmuyo böyle şeyler ilgi beklemenin bi manası yok kendinizi üzmeyin durduk yere
 
X