Kayinvalidemle ilgili gelismeler

Kayinvaliden bu birlikte yemek yeme olayini bu kadar büyüterek size çok zarar verdi.O yüzden ne hediye,ne vedalaşma hiçbirşeyi hakettiğini düşünmüyor.Bu kadar inatçı ve anlayissiz bir kadin hic görmedim.Bence oturup düşünüp hatasını anlaması lazim.Genc çiftleri başbaşa bırakmak bu kadar zor mu anlamıyorum!Ayrıca kesinlikle ev diyorum,eşya nedirki çul çaput, her zaman alınır
 
Benim,annem hediye göndersin diye bir beklentim yok eğer gönderirse diye dedim,Teşekkür ederim yorumunuz icin
 
Seninle aynı konudan sıkıntılıyız. Kendimize bunu yapmayalım nolur. Aslında çoğu sıkıntıya göre bizimkisi ufak kalıyor. Sürekli yenmez tabikide insan bunalıyor ama bunu kendimize yapmayalım. Sizi tanıyorum bende sizin gibi çok takar üzülür yeter artık derdim çok yıprattık kendimizi. Evimizde oturunca kolumuzdan tutup zorlamı götürcekler ? 3 gün üst üsttemi oldu “aa anne bugün gelemeyiz valla “ diceksin. Ailelerin evlatlarını görmekte hakları. Alt katta bizimde ailemiz olsa haftada 1 2 gel kızım derdi ye derdi bakın size orda ne güzel bakıyorlar. Kaynana haklı demiyorum yanlış anlamayın bende bu konuda sinir krizleri geçirdim illallah ettim soğudum sadece biraz rahatlamamaız gerektiğini düşünüyorum. Beklentiye girmeyin uğramammışsınız zaten. Sınır koymak ilişkileri kesip atmak değildir. Bakın bizde sürekli yerdik sonra ben bi şekilde azalttım. Geçen hafta mesela cumartesi pazar yemeği orda yedik. Kızı damadıda geldi. Kahvaltıları birlikte yaptık eşimle yemeğede yardım etmedim. Lakin pazarteside olsaydı eşime “ hayır canım evimde durmak istiyorum bu akşam” dicektim ve biticekti. He annesimi dedi annesinede aynı. Ne ilişkim biticek ne de sorun yaşicaktım. Sakinleyin rahat olun üzmeyin kendinizi
 
Benim,annem hediye göndersin diye bir beklentim yok eğer gönderirse diye dedim,Teşekkür ederim yorumunuz icin
Annenizden değil kayinvalidenizden beklemissiniz zaten hediyeyi. Siz vedalaşmaya tenezzül etmeyin üstüne aileme birşey göndermedi diye düşünün, garip olmuş,demek istediğim bu.
 
Eşinize soylemenize bile gerek yok. Aileniz alacaksa kendi uzerine alsın kirayı size ayırsın. Ilerde durumlar degisince eşinize soylersiniz
 
Biliyorum canim Teşekkür ederim ❤Farkında olmadan sürekli niye böyleler,neden anlayışla karsilayamiyorlar,her gün birlikte yemek yemek istemiyorum diye neden tavırları değişiyor diye düşünerek kendime çok zarar verdim farkında olmadan.Kendini birşeylere zorlandığını hissetmek,mecbur bırakılmak gerçekten insanin yaşam enerjisini emiyor.Sıkıntılarımız ayni ama eşlerimizin duruşları çok farkli.Mesela senin eşin ailesini durdurabiliyor ama benimki yapamadı.Dolayisiyla çok yıprandım.Zorla elbette kimse kimseyi goturemez ama Kayinvalidem çağırdığında "Teşekkür ederim anne sen yorulma biz evde yiyecegiz"dedigim için Kayinvalidem beni eşime şikayet etmişti.Ve bu yüzden 1 hafta konuşmadık eşimle. Sonra esim haklı olduğumu anladı annesi ne derse desin onların laflarıyla bana gelmiyor ama neden bir anne oglunun ve gelinin huzursuz olacağını bildiği halde gidip oğluyla konuşur da gelinini şikayet eder, neden o gün benimle konuşmadı.. Benim Kayinvalidem senin Kayinvaliden gibi değil canım.Ben hayır dedigimde eşime şikayet ediyor bana bise demiyor..Dolayısıyla olaylar daha tehlikeli yerlere gidiyor.Elbette esimin ailesiyle görüşmeye hakkı var ki zaten çalışma odası orda.Gormuyor özlüyor desem zaten benden çok ailesi görüyor.Ramazanda ben oruc tutuyordum onlar tutmuyordum ailenle oglen yemeklerini bırlıkte yiyebilirsin dedim ailen mutlu olur..Ne onlar ben olmadan cagirdi ne esim gitti..Illa ben varken bu kadar israr ediyorlar.Ben zaten basta haftada bir birlikte yiyelim diye mücadele verdim ama Kayinvalidem ona da musade etmedi durum Oyle bir hal aldıki şimdi haftada bir de gitmiyorum.Ben görev gibi haftada bir kimseyle zaten birlikte yemek yemek zorunda da değilim.Kendimi haftada bir oraya gidilecek diye strese de artik sokamam çünkü haftada bir olsun diye uğraştım istemediler illa her gün olacak..Ben ilişkileri koparmadım onlar her gün birlikte yemiyoruz diye tavir takındılar ben de bu durumu onemsemeyerek karşılık verdim içimden geleni yaptım hepsi bu
 
Tabiki söyleyeceksiniz saklanacak birşey yok. Anlayamadınız beni galiba. Eşinize soracak birşey yok diyorum. Onun karar vereceği bir durum yok. Anneniz size bir hediye bir destek verecek, bunda eşinizi ilgilendiren bir durum yok. Oh oh ne güzel versin yada hayır ben kabul etmiyorum deme hakkı yok diyorum. Yoksa elbetteki eşiniz de bilecek.
Annem de bana araba aldı birkaç yıl önce bende eşime annem bana bir araba hediye edecekmiş diye söyledim.
arabayı eşimle birlikte kullanıyoruz.
Kira gelirinizi de ister eşinizle kullanırsınız ister birikim yaparsınız karı koca sizin bileceğiniz iş.
 
Dengeler böyle böyle oturacak. Herkes sınırını ciziyor. Bir vedalassan olurmuş sonuçta yuzyuze bakacaksin. O ayri o ayri. Istekleriniz net olursa bir sure sonra ona gore davranirlae
 
Şimdi Anladim kusura bakmayın,Teşekkür ederim yorumunuz için
 
Vedalaşmadan gitmek haklıyken haksız konuma çekmiş sizi.

Ev alıp kirasıyla da gayet çeyiz vs alınır.
 
Kusura bakmayın ama sizin ortanız yok. Sınır çizmek hiç görüşmemek demek değil ki. Gidip vedalaşmayarak çok ayıp etmişsiniz. Evi taşıdığınızda işler yoluna girer diye umuyorsunuz ama gittiğiniz mesafe hepi topu 30metre.

Eşinize neden sunuyorsunuz anlamadım orasını. Neticede ailenizin size vereceği para veya alacağı ev eşinizi ilgilendirmez. Bence ev alınması gayet mantıklı. Kira geliriyle ev eşyasında eksiklerinizi tamamlayabilirsiniz
 
İlk defa bu kadar ısrarcı ve anlayissiz insanlarla karşılaşıyorum hata yapmış olabilirim.Birlikte yemek konusunda mesafe koydukça bana tavir alan, bisey getirecekleri zaman tenezzül etmiyor gibi kapımı çalmadan kapima birakmaları veya eşimle gönderdikleri için ben de gücendim açıkçası.Dediğim gibi ben de hata yapmış olabilirim ama her gün birlikte yemek yemek istemiyorum diye de yok sayılmayi haketmiyorum.Zaten ailemden uzaktayim bir de bu sekilde sirf her gun orda birlikte yemek yenmiyor diye bu kadar bu meseleyi büyütüp devlet meselesi haline getirmeleri beni yoruyor..Sonuçta bugüne kadar çok iyiydim herkese övüyorlardı benden çok memnun olduklarını söylüyorlardı da her gun orda yemek yemiyoruz diye kotu mu oldum.Şuan onlara karşı hiçbirşey yapmak içimden gelmiyor bu durumu bu kadar zorlaştırarak neden ilişkilerimizi çıkmaza soktular hadi ben yeni evliyim tecrübesizim ve bazı konularda iyi biseler yapmaya çalıştıkça hata yapıyorum neden Kayinvalidem bir büyük olarak benimle konuşmak yerine beni yok sayıyor veya gidip eşime şikayet ediyordu..Sanirim ben çok biriktim ve haklıyken artik haksız konuma düşüyorum.Ev konusuna gelince
Eşime bu fikri sunmak istedim bilemem belki ilerde sen ev için birşey almadın diye düşünür o da zaten ailenin sana aldığı ev diye düşünür mu diye.Ki bana da ordan gelen kirayla eşya almak veya evimizin giderlerine harcamak daha mantıklı geliyor
 

Kayınvalideniz sizi yok sayıyor diye tavır gösterip siz de onu yok sayıyorsunuz. Bir şey getirecekleri zaman kapıya bıraktığında gücendiniz mi, uzak değil üst katınızda kayınvalideniz. Kayınvalideniz zaten hatalı ama siz de hatalısınız. Yaşça küçük veya tecrübesiz olmanız yaptığınız hataların üstünü örtmez. Ben meseleyi büyütenlerden birinin de siz olduğunuzu düşünüyorum. Bu kadar stres yapıp kilolar verecek kadar takmayın. Aile apartmanında gerçekten mesafeli bir ilişkiniz olabileceğini nasıl düşündünüz ben en başından beri buna şaşırıyorum zaten. Böyle yaparak yazdığınız gibi haklıyken haksız konumuna sokuyorsunuz kendinizi.
 
Peki ben ne yapmalıyım,Onlar yapip ben onların üstüne düştükçe sürekli görmezden gelen taraf ben olursam daha cok kendilerinde bu hakkı görmezler mi..Gerçekten yanlis belki ama istemeden çok takıyorum.Çünkü birinin sürekli bizimle her gün yemek yeme isteğini, bunda bu kadar ısrar etmesini çok anlamsız buluyorum.Ben evimde bazen ayaklarımı uzatıp yatmak isteyebileceğim gibi onların da böyle istekleri olabileceğini düşünüyorum bi de bu yemekler 1 saat 2 saat değil 6-7 saat birlikteyiz hic normal istekler degil
 
Konularınızı en başından biliyorum. Gidişatınız haklıyken haksız duruma geçiyor. Hoşçakal demek bukadar zor olmamalı kusura bakmayın
 
Uzun süreli evinizden ayrılmışsınız, vedalaşmadan çıkacak kadar düşmanlığa gerek yok diye düşünüyorum. Kayınvalidenize karşı çok keskin sınır çizmişsiniz. Bu sınır, bağların tamamen kopmasıyla da sonuçlanabilir. Kopması benim bakış açıma sorun değil, ben de eşimin ailesiyle görüşmüyorum. İnsanlar anlaşamıyorsa görüşmeyebilir.

Ama sizin durumunuzda bu eşinizi zor durumda bırakabilir. Çünkü yakın oturuyorsunuz ve sonra taşınacağınız evde de yakın olacaksınız. Ayrıca yabancı bir ülkede birbirine kenetlenen bir aile yapıları var belli ki. Eşiniz ailesinden uzaklaşmaz. Bu durumda sizinle onların arasında denge kurmakta zorlanacak ve arada kalacak.

Bence onlarla görüşerek sınır çizmeyi öğrenmelisiniz. Yani hayır demeyi öğrenerek. Hayır dediğiniz şeyden taviz vermeyerek. Selam sabahı keserek siz rahat etseniz bile eşiniz arada kalıyor. Ona da yazık.

Ailenizin ev alma fikri de güzel bence. Eşinizle fikir alışverişi yapabilirsiniz. Eşya mı ev mi diye. Ya da evi aldıktan sonra ailem eşya yerine ev almayı uygun görmüş de diyebilirsiniz. Eşya bugün var yarın yok. Kira geliri ise bir aksilik olmadığı sürece hep olur. Bence ev almak daha mantıklı.
 
Canım benim seni çok iyi anlıyorum muhtemelen kayınvaliden “yemeğe çağırıyorum ne yapıyorum ki gelmiyor neden istemiyor biz ne yapıyoruz “ diye doldurmuş olmalı. Ben tülay kök dinleye dinleye geldim bu noktaya çokta yardım aldım burdan. Tülay köy diyorki bir örnekle evinize giren hırsızı kovalamayın evinizde kalın. Yani sen kaynanam neden böyle yaptı anlayışla karşıladı diye kafanı yormamalısın. Kendini yıpratmamalısın. Kayınvaliden seni şikayet etti eşin geldi sana ne yaptın ne dedin ? Benimle bu şekilde konuşmanı istemiyorum ve evimde vakit geçirmek istiyorum diceksin. Sen sanıyor musun ki benimkiler şikayet etmiyor. Daha geçen uğramadım diye laf yaptılar. Fakat eşim bana gelipte sen neden uğramadın diye hesap soramaz sordurtmam. Dediği anda “ farkında mısın bu benim kararım uygun değildim uğrayamadım böyle bi zorunluluğum olduğunuda evlenmeden konuşmamıştık aşkım” derdim. Bu laflar tabi o sinirle o dolmayla söylenmiyor. Ah neler yaptım neler kaç kere kavga ettim sizi anlıyorum. Sizin yerinizde olsam eşim hazır duygusalken ayrıyken yüzyüze geldiğimde ya da mesajla herşeyi konuşurdum. Güzelce yazın onu çok sevdiğinizi amacınızın ailesini sevmemek değilde bir aile olduğunuzu hissetmek olduğunu böyle normal olduğunu daha mutlu olduğunuzu yazın. Herşey çok güzel olsun
 
Birşey soracağım canım mesela yemeğe çağırdı diyelim öğlen sen ne yaoıyorsun ? Sakın inme 6 7 ye kadar öyle yemeğe yardım edeyim bilmem ne sakın yani. Yemekten sonrada 1 saat otur kalk 6 7 saat ne demek ? O an diceksin ki hayatım sen kal istersen benim dizim var onu izlicem. Kaynana burda izlemi dedi yok anne ben evimde izlemek istiyorum tv yi boşa mı aldık de. Ah ah ilk başlarda yapıcaktın. Bak ben mesela yemek hazır dediklerinde inerim. Kimsede yardıma gelmedin diyemez ee anne işim oluyor benimde evde sen gelebildiğime sevin derim. Çok durmadım diyede laf yapamaz çay içildi mi daha ne işim var. İçinizde çok birikmiş ilk aylarda bende böyleydim
 
Aslında icimde düşmanlık beslemiyorum ilk defa böyle ınsanlarla karşılaşıyorum ve ne yapacagimi bilemiyorum bazen.Uzun zamandır mücadele veriyorum ve artik gerçekten yoruldum.Ben yavas yavas alistirip bu yemekleri haftada bire dusurmeye calistim ama kayinvalidem her gun israrla davet ederek,aglayarak,bize psikolojik baski yaparak buna izin vermedi.Yani bir anda böyle keskin bir geçiş yapmadık.. Hayir demeyi öğrendim ama hayır diyince sanki onların kişiliklerine saldırmışım gibi bir tavırları var.Ben ailemin yanina kayinvalidemin baskısından bunaldığım için geldim.Normalde bu sene ailem yanima gelecekti annemin çok detaylı olmasa da bu sorunlardan haberi var esim anlatmış ben anlatmadım,anne ben biraz oraya gelip kafa dinlemek istiyorum dedim.Siz evimiz yapılınca gelirsiniz hem evi de görmüş olursunuz..Bu birlikte yeme konusu o kadar büyüdü o kadar israrcilar ki artik evimden uzaklaşmakta buldum çareyi yoksa bu psikolojik baskıdan fiziksel sorunlar çıkmaya başladı bende.Benim amacım görüşmeyi kesmek değildi,ama ne zaman esim Kayinvalidemle ciddi bir konuşma yaptı her gün birlikte yemek yemek istemediğimizi söyledi ondan sonra tavırları değişti.Birsey getiriyor diyelim kapımı çalmıyor,tenezzül etmiyor birlikte yemek yemiyorsak benimle muhatap olmayın gibi bir tavır bu.Ben gidip suçluymuşum gibi gönlünü mu alacağım.Daha önce de karşılıklı konuştum kirmadan guzelce anlattım.Daha ne yapabilirim bilmiyorum.Sanki karşımda laftan anlamayan bir cocuk var gibi..Esimin aile yapısı öyle çok birbirlerine kenetli bir aile degil.Kiz kardeşi ailesinden ayri yaşamayı tercih etmiş geldiğinde bile çok nadir onlarla akşam yemeğine kalır kimse de ona baskı yapmaz illa bizimle birlikte yemek yiyin diye.O da zaten kendisine asla bunu yaptırmaz.Annesi zaten geçimsiz olduğu için biraz kalsa hadi evine git biktim senden der..Sanki esim tek çocukları gibi davranıyorlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…