- 19 Şubat 2015
- 799
- 566
- 103
- Konu Sahibi FightForVictory
- #1
Şu an sinirden elim ayağım titriyor. 4 yıllık evlilik hayatımda zaman zaman kayinvalidem beni defalarca üzse de eşimle aramızda huzursuzluk olmaması için anlayışla yaklastim. Ama bugün sanırım sabrimin sonuna geldim. İlk kez bu şekilde tepki verdim. Konuyu şu şekilde anlatayim.
Kpss sınavından dolayı ve esimin ailesinin asiri derecede maddi sıkıntısı olduğundan ve onlara da faydali olabiliriz düşüncesinden dolayi yaklaşık 1 yıl önce kayinvalideme "1 yıl sizin borçlar bitene kadar benim de sinav bitmis olur, bizimle beraber yaşayın anne" dedim. Allah razı olsun kabul etti. Hep birlikte güzelce yaşadık. Ben sınava çalışırken yemek hazırlamak zorunda kalmadim. Hakkını ödeyemem bayagi emek verdi. Emek verdiği için kendisine zaman zaman hediyeler aldım. Bazen çok pahalı kızım dese de olsun anne daha iyilerine layiksin dedim. Sürekli içimden geldiğince öptüm allah razı olsun dedim. O da siz olmasanız biz ne yapacaktik dedi.
Yine hediye aldığım haftalardan birinde kendime ayakkabı almıştım ve aldığım ayakkabı bana olmadığı için anneme gondermek istedim. Orada kaynanamin benim annem için masraf yapilmasini istemedigini anladım, cok üzüldüm ama iyi gecinelim dedim konuyu kapattım.
Bugün ki sorun da şu şekilde. Eşim dedi ki kaynanamin şehrini söyleyerek oraya atanirsin dedi. Benim aile konusunda hassasligim var. Bundan dolayı eşime gülerek dedim ki neden ayricalik yapıyorsun bitanem. Uzak yeri yazacak olsam ailemin yanına giderim dedim. Aslinda amacim sadece bencilce dusunceyi engellemekti. Niyetim asla gitmek istemem degildi. Hatta bir ara aslinda fena olmaz diye dusunmustum o konusma sonrasinda. Ama kayinvalidem hemen bana tepki gösterdi. Neden kendi şehrimi söylemismisim. Normalde sessizim ama artık baktım olmuyor cevap ver kızım dedim. Anne bak böyle yapma dedim. Eve geldik baktım surat yapıyor. Sesimi çıkarmadim. Sonra kendisi bana sordu. Baktım "yok bana gelme zaten kimse sana işimi yap demiyor. Ben ne zaman sana kötülük yaptım. Bayramda da gelme istersen"diyor. Anne içinden olumsuzlulari düşün abart tamam anne dedim. Sonra kendisi evlenirken dusunecektin oraya gelmemeyi deyince sinirlerim bozuldu. Anne bencillik yapiyorsun ailem konusunda yapma dedim.Sen kayinvalide gormemissin dedi. Ben de anne asıl sen gelin görmemişsin dedim. Benim vicdanim rahat allaha havale ettim dedim.
Ben ailemin yanına atanmak istediğim için kendimi savunmadim arkadaşlar burası yanlış anlaşılmış. Zaten şu anki bulunduğum şehre yakın yerler olsun istiyorum. Ayrıca eşim akademisyen olduğu için kayinvalidenin bulunduğu ilde zaten bizim bölüm olmadığı için oraya gitme durumumuz imkansız. Bunu anlatiyoruz. Kendisi anlamak istemediği için anlamiyor.
Ayrıca beraber kaldığımız süre içinde tamamen iş konusunda kendimi geri çekmedim. Annem dokunma dedi ben hep yardimci oldum. Maddi açıdan hiç eksik birakmadim ki eski günleri hatirlamasinlar diye. Zaman zaman annem bunalmistir diye gezmeye gittik dışarıda yemek yedik. Onlar mutlu olsun istedim gerçekten.
Arkadaşlar yukarda allah var asla kullanma niyetli buraya davet etmedim. Tamam yardım istedim ama niyetim zor durumda diye kullanmak asla degildi. Kendi annemi opmedigim kadar öptüm ve allah razı olsun dedim. Elimden geldiğince manevi olarak yanında olmaya çalıştım. Bazen baska seylere agladi ben konustum yaninda oldum. Hasta oldu hastaneye götürdum. Yanlış anlayan arkadaşlar olmuş. Boş yere günaha girmeyın lütfen.
Babam annemle konuştu. Sadece sen anne değilsin, o kızında annesi var. Abartma dedi. Eşim anne abartiyorsun, kızı üzme dedi. Fakat annem odadan çıkmamakta ısrar ediyor. Hanfendi bazen çocuk gibi davranıyor. 5 gün sonra gideceklerdi zaten. Yarın gitmek istiyormuş.
Kpss sınavından dolayı ve esimin ailesinin asiri derecede maddi sıkıntısı olduğundan ve onlara da faydali olabiliriz düşüncesinden dolayi yaklaşık 1 yıl önce kayinvalideme "1 yıl sizin borçlar bitene kadar benim de sinav bitmis olur, bizimle beraber yaşayın anne" dedim. Allah razı olsun kabul etti. Hep birlikte güzelce yaşadık. Ben sınava çalışırken yemek hazırlamak zorunda kalmadim. Hakkını ödeyemem bayagi emek verdi. Emek verdiği için kendisine zaman zaman hediyeler aldım. Bazen çok pahalı kızım dese de olsun anne daha iyilerine layiksin dedim. Sürekli içimden geldiğince öptüm allah razı olsun dedim. O da siz olmasanız biz ne yapacaktik dedi.
Yine hediye aldığım haftalardan birinde kendime ayakkabı almıştım ve aldığım ayakkabı bana olmadığı için anneme gondermek istedim. Orada kaynanamin benim annem için masraf yapilmasini istemedigini anladım, cok üzüldüm ama iyi gecinelim dedim konuyu kapattım.
Bugün ki sorun da şu şekilde. Eşim dedi ki kaynanamin şehrini söyleyerek oraya atanirsin dedi. Benim aile konusunda hassasligim var. Bundan dolayı eşime gülerek dedim ki neden ayricalik yapıyorsun bitanem. Uzak yeri yazacak olsam ailemin yanına giderim dedim. Aslinda amacim sadece bencilce dusunceyi engellemekti. Niyetim asla gitmek istemem degildi. Hatta bir ara aslinda fena olmaz diye dusunmustum o konusma sonrasinda. Ama kayinvalidem hemen bana tepki gösterdi. Neden kendi şehrimi söylemismisim. Normalde sessizim ama artık baktım olmuyor cevap ver kızım dedim. Anne bak böyle yapma dedim. Eve geldik baktım surat yapıyor. Sesimi çıkarmadim. Sonra kendisi bana sordu. Baktım "yok bana gelme zaten kimse sana işimi yap demiyor. Ben ne zaman sana kötülük yaptım. Bayramda da gelme istersen"diyor. Anne içinden olumsuzlulari düşün abart tamam anne dedim. Sonra kendisi evlenirken dusunecektin oraya gelmemeyi deyince sinirlerim bozuldu. Anne bencillik yapiyorsun ailem konusunda yapma dedim.Sen kayinvalide gormemissin dedi. Ben de anne asıl sen gelin görmemişsin dedim. Benim vicdanim rahat allaha havale ettim dedim.
Ben ailemin yanına atanmak istediğim için kendimi savunmadim arkadaşlar burası yanlış anlaşılmış. Zaten şu anki bulunduğum şehre yakın yerler olsun istiyorum. Ayrıca eşim akademisyen olduğu için kayinvalidenin bulunduğu ilde zaten bizim bölüm olmadığı için oraya gitme durumumuz imkansız. Bunu anlatiyoruz. Kendisi anlamak istemediği için anlamiyor.
Ayrıca beraber kaldığımız süre içinde tamamen iş konusunda kendimi geri çekmedim. Annem dokunma dedi ben hep yardimci oldum. Maddi açıdan hiç eksik birakmadim ki eski günleri hatirlamasinlar diye. Zaman zaman annem bunalmistir diye gezmeye gittik dışarıda yemek yedik. Onlar mutlu olsun istedim gerçekten.
Arkadaşlar yukarda allah var asla kullanma niyetli buraya davet etmedim. Tamam yardım istedim ama niyetim zor durumda diye kullanmak asla degildi. Kendi annemi opmedigim kadar öptüm ve allah razı olsun dedim. Elimden geldiğince manevi olarak yanında olmaya çalıştım. Bazen baska seylere agladi ben konustum yaninda oldum. Hasta oldu hastaneye götürdum. Yanlış anlayan arkadaşlar olmuş. Boş yere günaha girmeyın lütfen.
Babam annemle konuştu. Sadece sen anne değilsin, o kızında annesi var. Abartma dedi. Eşim anne abartiyorsun, kızı üzme dedi. Fakat annem odadan çıkmamakta ısrar ediyor. Hanfendi bazen çocuk gibi davranıyor. 5 gün sonra gideceklerdi zaten. Yarın gitmek istiyormuş.
Son düzenleme:
