Bana durduk yere hakaret ederken hiç çocuk gibi davranmıyordu ama
Bana durduk yere hakaret ederken hiç çocuk gibi davranmıyordu amaBir arada oturunca böyle şeylere tahammül seviyesi daha düşük oluyo bu konuda haklısınız ama yaşlandıkça bi bebek gibi olunuyor onlar yapmak istediklerinde ısrar ediyorlar
Konu nasıl başladı nasıl bitti, ben şaşkın
O zaman çok çıkmamaya çalışın yanınaBana durduk yere hakaret ederken hiç çocuk gibi davranmıyordu amaSadece bana karşı da değil ağzı da çok bozuk kendisinin. Gerçekten üzülüyorum yani ona yakın otururken kaç kere kapısına yemek yapıp götürdüm tatlı yapıp götürdüm. Pandemide evden dışarı adım atamıyordu. Halbuki ben onun gelini değilim.
Babanne 1 2 söyler. Unutur gider. Yaşlı kadin.Biz istediğimiz ismi koyacağız. Ama sorun şu ki babaanne kendi istediği isimle seslenecek çocuğa. Bir ayağımız kayınvalidemlerde sonuçta illa ki gidip geleceğiz. Her seferinde çocuk farklı bir isme alışsın istemiyorum. Doğum sonrası ben de kendi evimde kalacağımı söyledim. Fakat kayınvalidem malesef inatla kendisinde de kalacağımı söylüyor..
Bence benim ailem senin ailen olayına girmeyin. Genelde zaten aileler oğullarının evliliğine karışır kızlarının değilYahu benim eşimle hiçbir zaman bir problemim olmadı zaten. Sürekli eşindeki kredin biter demeniz çok saçma. Benim eşimde kredim bitmez siz onu merak etmeyin.
Ama benim aileeem tavrında da değilim. Ben iki tarafında eşit ve anlayışlı olması gerektiğini düşünüyorum. Aşağıda biri de sidik yarışı falan yazmış. Zerre alakası yok.
Benim ailem hiçbir şeye karışmazken eşimin ailesi çoğu şeye karışıyor ve bizim dediğim olsun diyorlar. Evliliğin en başında bile oturacağımız evi eşimin ailesi seçti. Benim ailem de diyebilirdi "kızım bana yakın olsun" diye ama anlayışlı insanlar oldukları için asla böyle bir şeye demediler demezler de. Yerinde mutlu ol yeter dediler.
Babaanne ile iletişimim zaten yok. Tek iletişimim kayınvalidemgile gittiğimde kapıdan merhaba merhaba demek. Ama o buna rağmen kendisinde isim koyma yetkisini görüyor. Bu hoş bir şey mi? Kaldı ki ilk bebek de benim çocuğum değil. Babaannenin kendi kızının çocukları da olmuş onların ismini kendi anne babası koymuş. Benimle aynı anda hamile olan bir torunu var. Kendisi istediği ismi koyacakmış ama benim çocuğumun ismini o koyacakmış. Yani neden ben? Dediğiniz gibi malesef bu yaştan sonra değişmez. Ama böyle konularda bile kendini söz sahibi sayması benim canımı sıkıyor.
Ben burda ona buna atılıp tutulsun diye konu açmadım ayrıca. Bunu ikinci kez yazıyorum. Nasıl davranmam gerektiği hakkında fikirleri merak ettiğim için açtım konuyu. Neticede 1 yıllık evliyim. Burda evliliğinin ileriki senelerinde olan ablalarım vardır. Onların görüşlerini merak ediyorum.
Şu konuda hak veriyorum bir kadın doğum yapınca kendi evinde olmalı, yanında biri olacaksa da kv değil annesi olmalı. SizHerkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Ben bu genellemeye katılmıyorum malesef. Evet dediğiniz gibi kabullenememe gibi sorunlar oluyor çoğu evlilikte ama bu normal bir şey değil.Bence benim ailem senin ailen olayına girmeyin. Genelde zaten aileler oğullarının evliliğine karışır kızlarının değil
Oğullarının da artık “ayrı” bir yuva kurduğunu kabullenemezler
Nasıl davranmam gerektiği hakkında fikirleri merak ettiğim için açtım konuyu. Neticede 1 yıllık evliyim. Burda evliliğinin ileriki senelerinde olan ablalarım vardır. Onların görüşlerini merak ediyorum.
Ben de güzel bir dille bunu kayınvalideme anlattım. Eşim de annesine rahat edemeyeceğim için onlarda kalamayacağımızı söyledi. Ama kendisi inatla "oğlum böyle diyip duruyor ama bize gelip kalırsınız" diyorŞu konuda hak veriyorum bir kadın doğum yapınca kendi evinde olmalı, yanında biri olacaksa da kv değil annesi olmalı. Siz
Kv ile konuşun doğumdan sonra rahat etmek adına kendi evinizde kalmak istediğinizi kanama vs olacağı için de ondan çekineceğinizi annenizin yanında daha rahat olacağınızı. Ayrıca bebeği sürekli emzireceğiniz için rahat kıyafetler giymeniz gerektiğini kayınpederin yanında rahat edemeyeceğinizi bu yüzden bir süre annem gelsin sonra anne sen gel. Böylesi bizim için çok iyi olur diyin. İsim konusunu da sallayın yırtsın kendini ne olacak? Çatlasın isterse. Çocuk sizin isim koyma hakkı sizin.
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı
E alsın ne güzel. Gittiğiniz zaman bebek o beşikte yatar işte (farklı şehirdeyseniz vs) yok yatılı kalmazsanız da hiçbir zaman gelen misafir bebeklerini yatırır. Anladığım kadarıyla o da kvsinden gördüğü şeyleri yapıyor. Kendince plan yapsın siz hayır derseniz hiçbir şey yapamazlar ancak konuşurlar. Eşinizde yanınızdayken telefonla konuşun annem gelecek ilk 20 gün (ya da kaç günse) o gidince sen gelirsin anne diyin. Ama mama derse de hadi ben eşime veriyorum öpüyorum ellerinden diyin. Eşiniz ikna etsin siz bence çok yüz göz olmayın. Mecburen uyacaklar planınıza.Ben de güzel bir dille bunu kayınvalideme anlattım. Eşim de annesine rahat edemeyeceğim için onlarda kalamayacağımızı söyledi. Ama kendisi inatla "oğlum böyle diyip duruyor ama bize gelip kalırsınız" diyorHatta şöyle ki kendi evine beşik bile almayı düşünüyordu. Onlarda kaldığımız zamanlar bebek yatar diye
Her şeyi geçtim de, doğuma annem gelecek kendi evimizde bakacak, deyin. Bunu neden söylemiyosunuz da dert haline getiriyorsunuz?Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Size çoğunda hak veriyorum. Ama anlamadığınız şey şu. Biz şuana kadar eşimle neredeyse hiç gerçekten büyük kavgalar etmedik. Gayet güzel geçiniyoruz. Ama ne zaman bir konus yüzünden tartışsak bu konu hep eşimin tarafıyla alakalı oluyor. Çünkü benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmıyor. Ama eşimin ailesi bizim çoğu şeyimize örnekteki isim muhabbeti gibi karışıyor. Eşim sağ olsun her zaman beni savunuyor çünkü ailesinin nasıl insanlar olduğunu da biliyor. Eşimin bir abisi daha var. Ve babasının baskıcılığına, kontrol problemlerine dayanamayıp liseden sonra kendi evine çıkmış. Yani siz aslında benim kıyas yaptığımı söylüyorsunuz ama benim anlatmaya çalıştığım şey kimsenin kimseyi evinde barkındayken bu şekilde rahatsız etmemesi gerektiği. Taa babaannenin isim muhabbetine karışması ne kadar mantıklı ki? Yukarıda benim de anneannem babaannem var ama karışmıyorlar dedim diye sidik yarıştırıyor olmuşum. Alakası yok. Benim ailemden hiç kimse böyle şeylere karışmaz çünkü üstüne vazife edinmez bu durumu. Biz kızımızı evlendirdik. Yerinde yuvasında mutlu olsun da istediğini yapsın derler. İki tarafın da aynı olmasını elbette beklemiyorum. Ama bize bu şekilde zarar veren taraf burda onlar oluyor. Biz eşimle gayet iyiyken onların bir konumuza karışmaları bizim tartışmamıza sebep oluyor. Bu hoş bir şey değil ki.Evliliğin ileriki senelerinde olan ablanız olarak yazayım kafa yapınızı değiştirmeniz lazım sorunsuz bir evlilik hayatı istiyorsanız.
Öncelikle şuna açıklık getirelim kimsenin kimsede kredisi sonsuz değildir. Olayı sürekli senin ailen benim aileme çevirir iki aileyle olan problemleri gereksiz yere eşinize aksettirir ve bundan problem çıkartırsanız o bitmez dediğiniz krediniz öyle bir biter ki şaşırır kalırsınız.
Sürekli benim ailem şöyle ama eşimin ailesi böyle kıyasındasınız. Evet eşinizin ailesi sizin aileniz gibi değil ki bundan daha doğal bir şey olamaz. Aynı olmalarını bekliyorsanız en başta hata etmişsiniz böyle bir beklentiye girerek.
Babanızın veya annenizin farketmez sizi huzursuz edeceğini bile bile kayınpederin aramıyor muhabbeti yapması sizin ailenizin de o kadar anlayışlı olmadığını düşündürdü bana. Gidip illa babamı ara mı diyeceksiniz kayınpederinize? İki tarafın birbiriyle irtibatta olması çok gereksiz, onlar birbirleriyle evlenmediler neticede.
Babanne konusuna gelince zaten istediğiniz adı koyacaksınız. Bu yaşta kadını değiştirecek haliniz yok. Ha siz diyorsanız yok ben illa kendime dert edinip evliliğimde huzursuzluk çıkartacağım burdan bakınca yaptığınız o gözüküyor çünkü aynen devam eder. Kendi kendinizi yiyip bitirdiğinizle kalacaksınız
Beşik almalarına gerek yok. Onların istediği şey bebek doğsun bizde kalın bebek sevelim. Yeni doğan bebeği gece uykudan uyandırıp sevemeyecekleri için ben de orda kalma taraftarı değilim. Zaten kayınpederim orda olduğu için rahat da edemem ki.E alsın ne güzel. Gittiğiniz zaman bebek o beşikte yatar işte (farklı şehirdeyseniz vs) yok yatılı kalmazsanız da hiçbir zaman gelen misafir bebeklerini yatırır. Anladığım kadarıyla o da kvsinden gördüğü şeyleri yapıyor. Kendince plan yapsın siz hayır derseniz hiçbir şey yapamazlar ancak konuşurlar. Eşinizde yanınızdayken telefonla konuşun annem gelecek ilk 20 gün (ya da kaç günse) o gidince sen gelirsin anne diyin. Ama mama derse de hadi ben eşime veriyorum öpüyorum ellerinden diyin. Eşiniz ikna etsin siz bence çok yüz göz olmayın. Mecburen uyacaklar planınıza.
Söyledim tabii ki. Ama olay şuna döndü. 15 gün annen gelir 10 gün ben gelir kalırım sizde. Sonra sen bize gelip bizde kalırsınHer şeyi geçtim de, doğuma annem gelecek kendi evimizde bakacak, deyin. Bunu neden söylemiyosunuz da dert haline getiriyorsunuz?
Ben kendi evimden başka yere gitmem. Çocuğumla evimde rahat ederim, diyeceksiniz. Annen de 15 gün sonra gitmesin, kalsın ne kadar istiyosanız. Senin evinden senin anneni kovacak değiller heralde. Bu kaynanaların, gelini yönetmeye çalışma tutkuları beni çileden çıkarıyor. İzin vermeyin.Söyledim tabii ki. Ama olay şuna döndü. 15 gün annen gelir 10 gün ben gelir kalırım sizde. Sonra sen bize gelip bizde kalırsın
Ortalığı yıkmadan ve kriz geçirmeden eşiniz sizi anlayamıyor mu? Tüh ya çok zor bir durum gerçekten, işiniz zormuşRezil bir kafa boşa kudurup dursun herkesi örgütle ve alttan alma gerekirse ara babaanneyi buna ben karar veririmmm yalllahhhh tarzı konus. Artık böyle. Kimseyi yaslı diye alttan almıyorum.
İleride çocuk planlarımız var basıma böyle bisey gelse boşanmaya kadar gidebilirim takıntılı biriyim yapı olarak herkesin de ağzına payını geleni veririm o kadar.
geçen ileride çocuk yaparsak diye isim düşündük eşimle işte ailelere danışırız dedi ortalığı yıktım resmen kriz geçirdim kimsenin haddi değil diye sonra kendi bir isim söyledi ben bunu isterim diye aşırı hoşuma gitti onun önerdiği isim direkt beni anlatan bir isim ve asla o isim dışına çıkmayacağımıza söz verdik biliyor ailesine sorarsa ne olacağına
Size çoğunda hak veriyorum. Ama anlamadığınız şey şu. Biz şuana kadar eşimle neredeyse hiç gerçekten büyük kavgalar etmedik. Gayet güzel geçiniyoruz. Ama ne zaman bir konus yüzünden tartışsak bu konu hep eşimin tarafıyla alakalı oluyor. Çünkü benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmıyor. Ama eşimin ailesi bizim çoğu şeyimize örnekteki isim muhabbeti gibi karışıyor. Eşim sağ olsun her zaman beni savunuyor çünkü ailesinin nasıl insanlar olduğunu da biliyor. Eşimin bir abisi daha var. Ve babasının baskıcılığına, kontrol problemlerine dayanamayıp liseden sonra kendi evine çıkmış. Yani siz aslında benim kıyas yaptığımı söylüyorsunuz ama benim anlatmaya çalıştığım şey kimsenin kimseyi evinde barkındayken bu şekilde rahatsız etmemesi gerektiği. Taa babaannenin isim muhabbetine karışması ne kadar mantıklı ki? Yukarıda benim de anneannem babaannem var ama karışmıyorlar dedim diye sidik yarıştırıyor olmuşum. Alakası yok. Benim ailemden hiç kimse böyle şeylere karışmaz çünkü üstüne vazife edinmez bu durumu. Biz kızımızı evlendirdik. Yerinde yuvasında mutlu olsun da istediğini yapsın derler. İki tarafın da aynı olmasını elbette beklemiyorum. Ama bize bu şekilde zarar veren taraf burda onlar oluyor. Biz eşimle gayet iyiyken onların bir konumuza karışmaları bizim tartışmamıza sebep oluyor. Bu hoş bir şey değil ki.
sanırım eş ailesi yüzüme siz ölürseniz herşeyiniz bizim cocuga kalır (gorumcemın cocugu) cocugunuz olmazsa zaten zor hahahahahha diye kahkaha attıklarından olsa gerek atlatamıyorum.. (tedavi ile cocuk sahibi olabileceğiz bazı saglık sorunumuzdan dolayı) yapmamızı istemıyorlarOrtalığı yıkmadan ve kriz geçirmeden eşiniz sizi anlayamıyor mu? Tüh ya çok zor bir durum gerçekten, işiniz zormuş
Normal değil zaten ama maalesef durum bu. Kıyas olayıyla eşinin üzerine gitme demek istedim. Sonuç elde edemezsin çünkü. Birbirinizi yıpratırsınız sadeceBen bu genellemeye katılmıyorum malesef. Evet dediğiniz gibi kabullenememe gibi sorunlar oluyor çoğu evlilikte ama bu normal bir şey değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?